ม่วยหายช้ำ
เธอเกิดมาก็ถูกพ่อ-แม่ทอดทิ้งให้อยู่ในความดูแลของอาผู้หญิง เธอเป็นคนตัวเล็ก มีผิวไม่สวย พออายุประมาณ 13ปี ก็มีคนทักว่า โตขึ้นจะมีแต่คนเกลียด เธอเองก็สังเกตว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ...เธอเคยมีความสัมพันธ์กับชาวอังกฤษ จนมีลูกด้วยกัน แต่ด้วยเหตุที่เขาหลอกเธอ เธอจึงตัดสินใจหนีเขามา...เมื่อลูกของเธออายุได้ 7เดือน อาผู้หญิงได้ขอให้เธอกลับไปอยู่ด้วย แต่ครั้งนี้อาผู้หญิงไม่ได้ใจดีเหมือนแต่ก่อน และยังขัดขวางเธอในการมาสร้างบารมีกับหมู่คณะอีกด้วย
หญิงในร่างชาย ผู้มีจิตใจดีงาม
ชายคนหนึ่ง เกิดมาในตระกูลที่เป็นสัมมาทิฐิ คุณพ่อคุณแม่ จะตั้งอยู่ในศีลในธรรม ทุกวันเข้าพรรษา จะพากันนุ่งขาวห่มขาวเข้าวัด...แต่ เขาเป็นคนที่เป็นชายแต่เพียงร่างกาย ส่วนจิตใจนั้นเป็นหญิง...และในที่สุดเขาก็ได้เข้ารับการผ่าตัดแปลงเพศเป็นหญิงสมใจ...เขาเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จ และเป็นที่ยอมรับตั้งแต่ยังเรียนหนังสือ เป็นนักกิจกรรมที่เก่ง...เมื่อเรียนจบแล้ว ก็สามารถสร้างความก้าวหน้าให้กับตัวเองได้เป็นอย่างดี แม้จะต้องประสบปัญหา ทำให้ต้องกลายเป็นหนี้จำนวนมาก แต่ก็สามารถกลับมาประสบความสำเร็จได้อีกครั้ง...
ใจเย็นก่อน...เจ๊อย่างเพิ่งตาย
ตอนที่เธอเกิดมา แม่ได้นำเธอไปฝังทั้งเป็น เพราะคิดว่าเธอเป็นลูกกาลกิณี เดชะบุญพระภิกษุรูปหนึ่งบิณฑบาตผ่านมา ได้ยินเสียงเด็กร้อง จึงรอดชีวิต …เธอถูกพี่ชายและน้องชายร่วมสายโลหิต ล่วงเกินตั้งแต่อายุ 3 ขวบ จนกระทั่งอายุ 12ปี …เคยถูกล็อตเตอรี่ ได้รางวัลถึง 37ล้านบาท …เธอเคยฆ่าตัวตาย 4 ครั้งแต่ไม่ตาย ...
ส่องธรรม ล้ำภาษิต : น้อยนัก สั้นนัก
อปฺปํ วต ชีวิตํ อิทํ ชีวิตนี้น้อยนัก ชีวิตนี้สั้นนัก คนประมาทมักคิดว่าตนมีเวลามากมาย ทำเหมือนชีวิตตนเป็นอมตะ ไม่มีหมดอายุ ไม่มีวันตาย แท้จริงแล้วทุกสรรพสิ่งล้วนไม่จีรังเที่ยงแท้
เกาะติดบรรยากาศเดินธุดงค์ธรรมชัยปีที่ 2 วันที่ 20 มกราคม 2556
บรรยากาศเช้าตรู่ ที่ รร.วัดตาก้องในวันนี้ เต็มไปด้วยผู้มีบุญทั้งชาวบ้านชาววัดและผู้นำชุมชน พากันหอบข้าวหม้อแกงหม้อเลิศรส ผลไม้สดใหม่ มาร่วมถวายคณะพระธุดงค์อย่างพร้อมเพรียง
วัดพระธรรมกายนางาโน่ จัดกิจกรรมปฏิบัติธรรม พิธีบูชาข้าวพระต้นเดือน
เมื่อวันอาทิตย์ ที่ 6 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายนางาโน่ ประเทศญี่ปุ่น ได้จัดกิจกรรมปฏิบัติธรรม พิธีบูชาข้าวพระต้นเดือน พิธีถวายโคมมาฆประทีป
แม้จดหมายจะเป็นหมัน...แต่ฉันก็รักครู
จดหมายฉบับนั้น คุณพ่อของลูกเป็นผู้รับโดยท่านเก็บไว้ไม่ให้ลูกอ่าน และหลังจากนั้นคุณพ่อเปลี่ยนความตั้งใจไม่ให้ลูกมาเรียนที่กรุงเทพฯ ทั้งที่ลูกเตรียมตัวพร้อมแล้ว
อิสลามดี๊ดี ชวนดู DMC ด้วยกัน
เธอและคุณแม่ต้องลำบาก จนถูกผู้คนเรียกว่า “ครอบครัวผีปอบ” เพราะคุณพ่อเป็นนักเลงสุรา ...เมื่อคุณแม่ของเธอ เอือมระอาต่อความประพฤติที่ไม่ถูกต้องของเธอ ก็หันเข้าหาน้ำเมาบ้าง ...แปลกแต่จริง เมื่อตัวเธอเองต้องกลุ้มใจเพราะลูกสาว เธอก็หันเข้าหาน้ำเมา เป็นนักเลงสุราไปอีกคน แต่เพราะได้กัลยาณมิตรสองสามี-ภรรยา ซึ่งอดีตไม่ได้เป็นชาวพุทธ แนะนำให้รู้จัก DMC ชีวิตเธอก็เปลี่ยนไป หันเข้าสู่เส้นทางของการสร้างบารมี
เธอเห็นองค์พระ ตอนฆ่าตัวตาย
เมื่อพบกับความไม่สมหวังในชีวิต ด้วยความคิดน้อยอกน้อยใจ ทำให้เธอคิดสั้น ใช้มีดแทงลงไปที่ท้องของตัวเอง เพื่อหวังจะฆ่าตัวตาย เพื่อไปอยู่กับมารดาผู้ล่วงลับ …แต่ด้วยบุญเก่าที่สร้างมาในอดีตชาติ ทำให้เธอเห็นองค์พระสีทอง จึงอธิษฐานจิตของให้รอดตายเพื่อจะได้มาสร้างพระ แล้วเธอก็รอดตายจริงๆ
Case Study พระภิกษุผู้เป็นไอดอลของหัวหน้าชั้น ตอนที่ 4 (ตอนจบ)
สำหรับสาเหตุที่ทำให้ลูกอุบาสิกาเขตในท่านนี้...ต้องมาเกิดเป็นผู้หญิงในภพชาติปัจจุบันนี้เพราะ...