วิบากกรรมที่ทำให้เป็นอัมพาต
วิบากกรรมที่ทำให้เป็นอัมพาต และต้องเสียชีวิตในวัยที่ต่ำกว่าอายุขัยเฉลี่ยของมนุษย์ในยุคปัจจุบัน (75 ปี) คือ อะไร ที่นี่มีคำตอบ
ประมุกของผู้หวังบุญ
ยัญทั้งหลายมีการบูชาไฟเป็นประมุขคัมภีร์สาวิตศาสตร์ เป็นประมุขแห่งคัมภีร์ฉันทฺ์พระราชาเป็นประมุขของมนุษย์ทั้งหลายสาครเป็นประมุขของแม่น้ำทั้งหลาย
พิธีปล่อยสรรพสัตว์ ณ หอฉันคุณยายอาจารย์ฯ
พิธีปล่อยสรรพสัตว์ ณ หอฉันคุณยายฯ วัดพระธรรมกาย ในวันเสาร์ที่ 31 เดือนสิงหาคม พ.ศ. 2567 เริ่มเวลา 12.30 น.เป็นต้นไป
วิสาขามหาอุบาสิกา (ผู้ถึงฝั่งนิพพาน)
สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงต้องตาย เพราะชีวิตมีความตายเป็นที่สุด สัตว์ทั้งหลายจักไปตามกรรม เข้าถึงผลแห่งบุญและบาป คือ ผู้มีกรรมเป็นบาปจักไปสู่นรก ส่วนผู้มีกรรมเป็นบุญจักไปสู่สุคติ เพราะฉะนั้น พึงทำกรรมงามอันจะนำไปสู่สัมปรายภพ สั่งสมไว้ บุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในปรโลก
ภพสาม คุกใหญ่ของสรรพสัตว์
ชนทั้งหลายบางพวก ย่อมเข้าถึงครรภ์ ผู้ทำบาปอกุศล ย่อมเข้าถึงนรก ผู้สั่งสมความดีเป็นเหตุสุคติ ย่อมไปสู่สวรรค์ ผู้ไม่มีกิเลสอาสวะ ย่อมปรินิพพาน
DMC.tv ทำบุญปล่อยปลาเนื่องในวันแม่แห่งชาติ
ปล่อยปลาวันแม่ เสาร์ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ.2557 กับเว็บไซต์ DMC.tv ผู้ที่มาร่วมจะได้รับดอกมะลิท่านละ 1 ดอก ...
กรรมที่ทำต่อพระอริยเจ้าทำไมจึงมากกว่าธรรมดา
พระอริยเจ้านั้น ท่านเป็นผู้มีคุณใหญ่ มีความดีมาก ส่วนคนทั่วไปเป็นผู้มีคุณน้อยมีความดีน้อย ถ้าเราไปทำผิดคิดร้ายต่อพระอริยเจ้า ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามผลกรรมนั้นหนักมาก
เลขาฯของลูก เป็นหลานที่สนิทกันที่สุด อดีตชาติเคยเกี่ยวข้องกับลูกมาอย่างไร
หลานสาวของลูกในชาตินี้ เมื่อพุทธันดรก่อนๆ โน้น ก็ได้มาเกิดเป็นเพื่อนรักของลูก ซึ่งในชาตินั้นก็คือชาติเดียวกันกับที่ลูกและเธอได้เคยสร้างวิบากกรรมร่วมกัน นั่นก็คือวิบากกรรมจากการขี่ม้าโดยประมาท จนทำให้ผู้อื่นรวมทั้งตัวของลูกเองต้องมาประสบอุบัติเหตุตอนเป็นผู้ชาย
สรรพสัตว์ถูกส่งไปเป็นทอดๆ
นางวิสาขาถามหญิง 500 นั้นว่า "พวกท่านเป็นผู้รักษาอุโบสถ เพื่ออะไร?" หญ้งแก่บอกว่า
วิบากกรรมปาณาติบาต
สรรพชีวิตไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ เมื่อเกิดมามีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แล้ว ย่อมมีความรักตัว กลัวเจ็บ กลัวตาย ด้วยกันทั้งสิ้น พูดได้ว่า ไม่มีใครเลยที่จะไม่กลัวตาย ไม่ต้องพูดถึงใครที่ไหนอื่นให้ไกลไป ดูแต่ตัวของเราเถิด เมื่อนึกถึงความตายขึ้นมาคราวใด ก็ให้รู้สึกหวั่นใจขึ้นมาคราวนั้น ที่เรากลัวตายนั้น ก็เพราะเหตุว่า เราไม่อยากพลัดพรากจากบุคคลและทรัพย์สมบัติอันเป็นที่รัก อีกทั้งกลัวเพราะไม่รู้ว่า เมื่อตายไปแล้ว จะต้องไปเจอกับอะไร ทุกข์ยากมากแค่ไหน
