ส่องธรรม ล้ำภาษิต : น้อยนัก สั้นนัก

อปฺปํ วต ชีวิตํ อิทํ ชีวิตนี้น้อยนัก ชีวิตนี้สั้นนัก คนประมาทมักคิดว่าตนมีเวลามากมาย ทำเหมือนชีวิตตนเป็นอมตะ ไม่มีหมดอายุ ไม่มีวันตาย แท้จริงแล้วทุกสรรพสิ่งล้วนไม่จีรังเที่ยงแท้

คุณหญิงนอกวัง

เรื่องราวความรักของหญิงสาวผู้สูงศักดิ์ กับหนุ่มบ้านนอก ผู้เป็นที่นับหน้าถือตาของชาวบ้าน ทายาทของพวกเขา ต้องจากครอบครัวที่อบอุ่น เข้ามาศึกษาต่อในกรุงเทพฯ อาศัยอยู่ในคฤหาสน์อันใหญ่โต แต่ไร้ซึ่งความสุข ต้องทำงานหนัก และอยู่อย่างยากไร้ …พวกเขาประกอบเหตุมาอย่างไร จึงมามีชีวิตที่เหมือนนวนิยาย…

กายนิพพินทชาดก ชาดกว่าด้วยความเบื่อหน่ายร่างกาย

รุ่งเข้าวันหนึ่ง ชายป่วยได้ตื่นเช้ากว่าปกติ เขาหันหน้าออกไปทางหน้าต่างเพื่อรับอากาศบริสุทธิ์ เขามองออกไปดูวิถีชีวิตของชาวบ้าน พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นพระภิกษุสงฆ์ออกมาบิณฑบาต แล้วเขาก็เกิดความคิดอย่างหนึ่ง “ จริงสินะ ชีวิตมันไม่เที่ยงจริง ๆ สังขารย่อมร่วงโรยเป็นธรรมดา ถ้าเราหายจากโรคนี้เราจะบวช ”

อดีตหมอนวด Osaka

อุทาหรณ์ของการผิดศีลข้อ 3...หญิงสาวคนหนึ่ง เกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง พอมีพอใช้ แต่ด้วยวิบากกรรมเก่าที่เคยเป็นชายเจ้าชู้ ทำให้เธอต้องไปขายบริการในสถานอาบ อบ นวด...เธอเคยดำเนินชีวิตอย่างผิดพลาด เสพยา คบคนพาล จนต้องถูกตำรวจจับและต้องติดคุกติดตะราง...ต่อมา เธอได้พบกับสามีคนปัจจุบัน และได้ไปใช้ชีวิตในต่างแดน และได้รู้จักกับหมู่คณะ โดยกัลยาณมิตรแนะนำ เส้นทางการสร้างบารมีจึงได้เริ่มต้นขึ้น...

พิษสุราพาติงต๊อง

เรื่องราวของครอบครัวชาวจีนในประเทศไทย... ผู้หญิงสองคนพี่น้อง พอเรียนจบ ม.ศ.2 ก็ต้องเลิกเรียน ออกมาช่วยทางบ้านทำมาหากิน คนหนึ่ง มีอาการทางประสาท แต่ชอบทำบุญ เธอมีอาการแปลกๆหลายอย่าง เช่น นอนตอนเช้า ตื่นตอนเย็น, จะล้างมือล้างเท้าซ้ำๆซากๆ เป็นต้น... อีกคนหนึ่ง ทางครอบครัวคิดว่าเธอเคยถูกผีเข้า เพราะอยู่ดีๆก็มีอาการซึมเศร้า ไม่มองหน้าคน ใครพูดด้วยก็ไม่ยอมพูด หลบสายตาผู้คน ต่อมาเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ...อีกสองคน เป็นสามีภรรยากัน อยู่กันมานานแต่ไม่มีลูก เคยไปทำ กิ๊ป หมดเงินไปหลายแสนบาท ก็ยังไม่สมหวัง...

มงคลที่ ๒ คบบัณฑิต - สัมมาทิฏฐิ ( ๒ )

วันนี้จะนำเรื่องของผู้ที่ปฏิบัติสวนทางกับพระนิพพาน มาเล่าสู่กันฟัง เป็นเรื่องของผู้ที่ในใจลึกๆ นั้น มีความปรารถนาอยากบรรลุมรรคผลนิพพาน แต่ด้วยวินิจฉัยยังไม่สมบูรณ์ จึงเข้าใจว่าตนเป็นพระอรหันต์ แม้กระนั้นก็ตาม ด‰วยความเป็นยอดกัลยาณมิตรของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้ท่านกลับใจ

ถามฟ้าหารัก

ชายคนหนึ่ง...เมื่อเขามีโอกาสได้บวช ก็ซาบซึ้งในพระธรรม อยากจะใช้ชีวิตสมณะเรื่อยไป แต่เพราะภาวะทางเศรษฐกิจ ทำให้กิจการของครอบครัวต้องประสบภาวะขาดทุน เป็นหนี้สินมากมาย ทำให้ต้องลาสิกขา...เขาตั้งหน้าตั้งตาทำงาน จนสามารถใช้หนี้ได้หมด และยังมีเงินก้อนใหญ่เหลือเก็บ แต่เขากลับคิดว่า ตนเองโชคร้าย เพราะเขาอยากจะอยู่ในเพศสมณะมากกว่า

ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก

มีครั้งหนึ่ง ขี้เมาที่กินเหล้าด้วยกัน ตามมาขอลูกจากสามีถึงที่บ้าน สามีของลูกก็ร้องไห้ แล้วบอกกับชายคนนั้นว่า “แล้วแต่ตัวลูก” ลูกจึงไล่ชายคนนั้นไป ไม่ว่าลูกจะทำให้สามีเสียใจแค่ไหน เขาก็ไม่เคยโกรธลูกเลย เวลานั่งรถไปด้วยกัน เขาก็จะเปิดเพลง “วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก” ลูกเห็นน้ำตาของเขา ไหลลอดแว่นออกมา ลูกจำได้ติดตา

มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๙ ( ประลองปัญญา )

สิ่งต่างๆ ในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นบุตรธิดา ทรัพย์สินเงินทอง ญาติพี่น้อง ล้วนไม่อาจติดตามเราไปสู่ปรโลกได้ มีแต่กุศลผลบุญที่สั่งสมไว้ดีแล้วเท่านั้น ที่จะเป็นดังเงาติดตามตัวไป ดังนั้น เราต้องตระหนัก และแสวงหาหลัก ของชีวิต ด้วยการสั่งสมบุญบารมี รีบประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงที่พึ่งที่ระลึกภายใน

เตี่ย เตี่ย เตี่ย

ครั้งหนึ่ง ตอนที่ผมเรียนชั้นม.1 วันหนึ่งในชั่วโมงวิทยาศาสตร์ ผมและเพื่อนๆได้ทำการทดลองวิทยาศาสตร์ขึ้นที่ห้อง วันนั้นเพื่อนที่นั่งข้างๆ เกิดความคิดพิสดาร เขาได้จุดตะเกียงแอลกอฮอล์ แต่จุดแบบเอาตะเกียง 2 อันมาชนกัน พอเอียง แอลกอฮอล์ในตะเกียงก็หกออกมา ไฟก็ลุก แทนที่เขาจะวาง เขากลับโยนตะเกียงขึ้นด้วยความตกใจ แอลกอฮอล์ได้พุ่งมาหาโดนที่ศีรษะของผม ไฟได้ลุกไหม้ที่ศีรษะใบหน้าของผม จนผมแหว่งหาย ผมนึกว่าตัวเองจะต้องตาบอดเสียแล้วแต่โชคดีที่ไม่เป็นไร ผมรักษาตัวอยู่ 1 เดือนจึงหาย