มงคลที่ ๒๓ มีความถ่อมตน - พระทัพพมัลลบุตร (๕)
เราจะเห็นได้ว่า กว่าพระอริยเจ้าทั้งหลายที่จะมีวันนี้ได้ ต่างมีเบื้องหลังแห่งความสำเร็จ คือ การสั่งสมบุญบารมีมาอย่างเต็มที่ เต็มกำลังทั้งนั้น แต่ละท่านล้วนมีประวัติการสร้างบารมีที่งดงาม ไม่ใช่ว่า ปรารถนาจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ไม่ได้ลงมือทำความดีใดๆ อย่างนี้ไม่สมหวังแน่นอน
ไขปมปริศนาคณิตศาสตร์ร้อยปี
นฬปานชาดก ชาดกว่าด้วยการใช้ปัญญาพิจารณา
ครั้งหนึ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จไปถึงหมู่บ้านนฬปาน แคว้นโกศล พร้อมด้วยพระภิกษุสามเณรจำนวนหนึ่ง พระภิกษุทั้งหลายได้ลงไปอาบน้ำในสระน้ำ เห็นต้นอ้อขึ้นอยู่มากมาย จึงให้สามเณรไปตัดมาทำกล่องเข็ม.....เมื่อสามเณรตัดต้นอ้อขึ้นมาดู ก็รู้สึกแปลกใจ เพราะต้นอ้อไม่มีปล้องเลย เป็นรูกลวงตลอด จึงพากันไปแจ้งพระภิกษุ พระภิกษุทั้งหลายจึงนำต้นอ้อไปเพื่อกราบทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ดัชนีวัดความสุขชี้"รวย-อิสรภาพ"ช่วยได้
แสนโกฏิจักรวาล
หมู่สัตว์ ๑ อากาศ ๑ จักรวาลไม่มีที่สุด ๑ และพระพุทธญาณอันหาประมาณมิได้ ๑ ทั้ง ๔ อย่างนี้ ใครๆ ไม่อาจรู้ได้
อานิสงส์ของการเป็นโยมอาจารย์-แม่พิมพ์ของชาติ-ที่นี่มีคำตอบ
ลูกเป็นโยมอาจารย์มีหน้าที่ถวายความรู้พระภิกษุสามเณร และบุคลากรในวัด และช่วยออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ของวัด ลูกจะได้รับอานิสงส์นี้อย่างไรบ้างคะ
ลูกทำกรรมใดจึงต้องใช้ปืนยิงขาตัวเอง เหตุใดตัวลูกและสามีต้องพบรักกันด้วยเหตุการณ์ดังกล่าวคะ
ตัวลูกอยู่ในวัยสาวแรกรุ่นอายุ ๑๙ ปี บางครั้งก็ออกไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนๆ ในหมู่บ้านบ้าง คุณแม่ของลูกก็มักจะบ่นว่าอยู่เสมอ จนลูกรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ จึงตัดสินใจประชดคุณแม่ ด้วยการเอาปืนมายิงขาตัวเอง บริเวณน่องด้านซ้าย กระสุนโดนบริเวณกลางๆ น่อง
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๓ ( กำเนิดพระเวสสันดร )
ครั้นพระโพธิสัตว์ออกมาจากครรภ์ของพระมารดา เพียงลืมพระเนตรทั้งสองได้เท่านั้น ก็เหยียดพระหัตถ์ออกมาพลางกล่าวกับพระมารดาว่า “ข้าแต่พระแม่เจ้า หม่อมฉันจะบริจาคทาน มีทรัพย์อะไรพอที่จะให้ลูกบริจาคได้บ้าง” พระชนนีตรัสตอบว่า “ลูกรัก ลูกจงบริจาคทานตามอัธยาศัยเถิด” จากนั้น
โปรดพุทธบิดา พุทธมารดา - พุทธประวัติ
พุทธประวัติ พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน
ทำไมปัจจุบันจึงมีผู้คนนิยมเลี้ยงสัตว์มากขึ้น
ปัจจุบันมีผู้คนนิยมเลี้ยงสัตว์มากขึ้น คนที่เลี้ยงสัตว์ก็มีหลายเหตุผล บ้างก็เลี้ยงไว้เฝ้าบ้าน เลี้ยงไว้เป็นเพื่อน เลี้ยงไว้ประดับบารมี บ้างก็เลี้ยงไว้เอาบุญ บ้างก็เลี้ยงเพื่อทำเป็นธุรกิจ เป็นต้น