เพื่อลูก...แม่ยังตายไม่ได้

ลูกต้องใช้ความอดทนอยู่กับ สามีเป็นอย่างมาก เพราะสามีไม่เคยปรับตัวเข้าหาลูกเลย ซ้ำร้ายยังเอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ และยังล้มเหลวในหน้าที่การงานอีกด้วยต้องออกจากงานอยู่บ่อยๆ จึงทำให้ค่าใช้จ่ายภายในครอบครัวตกมาเป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องหาเพื่อมา จุนเจือครอบครัว จนลูกคิดที่จะฆ่าตัวตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ลูกก็จะคิดอีกว่า “ ถ้าเราตาย ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเราต้องลำบากเป็นแน่ เมื่อคิดได้เช่นนี้ลูกจึงได้คิดว่า ต้องอยู่เพื่อลูกชายคนนี้ค่ะ ”

วิชาศีลธรรม สะกิดใจ

เมื่อลูกเรียนวิชา ‘ศีลธรรม’ ในโรงเรียน ขณะที่ลูกกำลังอ่านหนังสือเรียน คำว่า ‘ปัตจัตตัง…รู้ได้เฉพาะตน’ คำนี้สะกิดใจลูกอย่างประหลาดในครั้งแรก และเคยเป็นนักบวชของศาสนาคริสต์ที่เคร่งครัดมาก

อยากสร้างพระ จึงได้มาเจอกับหมู่คณะ

เรื่องราวของหญิงคนหนึ่ง เนื่องจากไม่ได้รับการสนับสนุนด้านการศึกษาตั้งแต่เด็กทำให้เธอต้องเปลี่ยนการเรียนจากสายสามัญ มาเรียนเป็นดีไซน์เนอร์ออกแบบเสื้อผ้าตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 20 ปี...เมื่อเรียนจบเธอเป็นดีไซน์เนอร์ และช่างเสริมสวยที่มีฝีมือมาก เป็นที่ต้องการของโรงเรียนเสริมสวย และสถาบันเสริมความงามหลายแห่ง...ชีวิตผกผัน ทำให้เธอต้องไปเกี่ยวข้องกับการค้าประเวณีข้ามชาติ...ต่อมา ด้วยความคิดที่อยากจะทำบุญสร้างพระ ทำให้เธอได้มีโอกาสพบกับหมู่คณะ เส้นทางของการสร้างบารมีจึงได้เริ่มขึ้น

ภาพสามมิติสัมผัสได้เหมือนจริง

ผู้ใจบุญลึกลับแจกเงินทั่วห้องน้ำชายญี่ปุ่น

จากครูมาขายผัก, คุณเป็นภรรยาที่ล้านดี

เรื่องราวความรักของหนุ่มชาวญี่ปุ่นกับอดีตรองนาวสาวไทย...ความรักเริ่มต้นด้วยความหวานชื่น แต่เมื่อแต่งงานกันชีวิตไม่เป็นดังคาด พ่อแม่สามีไม่ชอบลูกสะใภ้ ทั้งสองต้องออกไปใช้ชีวิตร่วมกันด้วยความลำบาก แต่ภรรยาไม่เคยยอมแพ้เธอพยายามใช้ความดี เพื่อเอาชนะใจพ่อแม่สามี แต่ทุกอย่างที่ทำดูเหมือนว่าจะไร้ผล...เรื่องราวจะลงเอยอย่างไร ความดีของเธอจะเอาชนะใจพ่อแม่สามีได้หรือไม่ มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเขาและเธอในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

เขาทำได้ ผู้ชายทุกคนทำได้ คุณก็ทำได้

ผมเดินทางมาจนถึงประเทศลาว ที่นี่ผมได้พบกับคนญี่ปุ่นคนหนึ่ง เราพูดคุยกันแล้วเขาก็บอกผมว่า เขาจะบวชเป็นพระภิกษุในโครงการบวชพระธรรมทายาทสำหรับชาวญี่ปุ่น ที่จะจัดขึ้นที่วัดพระธรรมกาย ประเทศไทย ผมฟังแล้วสะดุดใจอยากจะร่วมบวชด้วย เพราะผมเองก็สนใจในเรื่องพระพุทธศาสนามาก่อน แต่ยังไม่มีโอกาสได้ศึกษาอย่างจริงจัง