มงคลที่ ๑๓ สงเคราะห์ภรรยา(สามี) - ถนอมน้ำใจกันไว้
เรื่องความน้อยอกน้อยใจนี้เป็นอันตรายมาก บาง ครั้งการแสดงความหวังดีกับผู้ที่เรารัก กลับไม่ได้รับความเข้าใจเท่าที่ควร เรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นมาแล้วหลายยุคหลายสมัย แม้ในสมัยพุทธกาลก็เคยเกิดขึ้น
วัดพระธรรมกาย จัดพิธีถวายภัตตาหารและปัจจัยไทยธรรมเป็นสังฆทานออนไลน์
พุทธศาสนิกชนจากในและต่างประเทศเข้าร่วมประกอบพิธีถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานออนไลน์ เป็นจำนวนมาก
Have Good Jobs and Keep Doing Good Work
We have to work for our living. Those who have good jobs and keep doing good work need to work hard. In order to keep working hard, we have to be patient.
เดนมาร์กแซงหน้าภูฏาน ประเทศสุขที่สุดในโลก
ความสุขที่ต้องสัมผัสเอง
พระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นพระที่มีแค่ผ้าจีวร บาตรใบเดียว แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นผู้ให้สิ่งที่ยิ่งใหญ่กับประชาชนทั้งโลก ให้เขาได้พบความสุขที่แท้จริง ส่วนตัวลูกแม้มีทุกอย่างทั้งความรู้ ความสามารถ การศึกษา มีเงินทองใช้จ่ายได้คล่อง แต่กลับไม่มีความสุขเลยแม้แต่นิดเดียว
มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - ให้บ่อยๆ รวยบ่อยๆ
ยาจกยังต้องขอบ่อยๆ ถ้าไม่ขอก็อด คำว่ายาจกคือคนขอทาน จะแตกต่างจากคำว่า สมณะ ซึ่งเป็นการขอแบบอริยะ ที่เป็นเนื้อนาบุญแก่ผู้ให้ทาน บุคคลสองประเภทนี้มีข้อวัตรปฏิบัติที่แตกต่างกันราวฟ้ากับดิน คุณธรรมก็ต่างกันเหมือน ก้อนกรวดเทียบกับภูเขา พวกยาจกจะขอด้วยการแสดงอาการอัน น่าสงสาร
คนที่ไม่ควรคบ
ลูกเอ๋ย ความฉิบหายย่อมขยายวงออกไป เมื่อคบหากับคนพาลมากไป เจ้าอย่าได้สังคมกับคนพาลเลย เพราะการอยู่ร่วมกับคนพาลมีแต่ทุกข์ร่ำไป เหมือนอยู่ร่วมกับศัตรูนั้นแหละ
ตักบาตรพระ บางมด
งานนี้เรียกได้ว่า ส่งความปลื้มใจทั่วมหาวิทยาลัย ไม่ว่าจะเป็นคณาจารย์ นิสิต-นักศึกษา พ่อค้าแม่ค้าทุกคนที่มาร่วมงานในครั้งนี้ และทุกๆคนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า รู้สึกภาคภูมิใจมากๆ ที่ได้แสดงตนเป็นพุทธมามกะในวันนี้ ทำให้รู้สึกว่าเราได้เป็นชาวพุทธอย่างแท้จริง
เนมิราชชาดกบําเพ็ญอธิษฐานบารมี(9)
ชนเหล่าใด เมื่อของมีน้อยก็แบ่งให้ เหมือนพวกเดินทางไกล ย่อมแบ่งของให้แก่พวกที่เดินทางร่วมกัน ชนเหล่านั้น เมื่อชนอื่นตายแล้ว ก็ชื่อว่าย่อมไม่ตาย ธรรมนี้เป็นของบัณฑิตแต่ปางก่อน ชนพวกหนึ่งเมื่อของมีน้อยก็แบ่งให้ ชนพวกหนึ่งมีของมากก็ไม่ให้ ทักษิณาที่ให้แต่ของน้อย นับเสมอด้วยพัน
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 109
มโหสถบัณฑิตก็ยังมิได้นิ่งนอนใจ ดำริอยู่ในใจว่า “ฐานะ ของเราในยามนี้เท่ากับเป็นผู้พิทักษ์พระเศวตฉัตรของพระราชา ฉะนั้นเราจะมัวเมาประมาทอยู่มิได้เลย ควรจะเร่งทำนุบำรุงแว่นแคว้นให้มั่นคงเป็นปึกแผ่น เพื่อให้วิเทหรัฐทวีความยิ่งใหญ่เกรียงไกรอย่างที่ไม่มีแว่นแคว้นใดเสมอ เหมือน”