จดหมายจากครูชายแดนภาคใต้

ลูกชื่อ พนมมาศ ผลแรก เป็นครูโรงเรียนเทศบาล 6 (ถนนโคกเคียน) สังกัดเทศบาลเมืองนราธิวาส อ.เมือง จ.นราธิวาส ลูกเป็นครู มีภูมิลำเนาอยู่ในจังหวัดนราธิวาส ปฏิบัติหน้าที่ครูมากว่า 20 ปี จากการปฏิบัติหน้าที่หลายองค์กร ไม่ว่าจะเป็นครูโรงเรียนเอกชน หรือ การใช้ชีวิตผูกพันกับนักเรียนชนบท ในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม (โรงเรียนปอเนาะ) และปัจจุบันปฏิบัติหน้าที่ครูในสังกัดสำนักการศึกษาเทศบาลเมืองนราธิวาส รู้และเข้าใจวิถีชีวิต วัฒนธรรม ประเพณีของประชาชน 3 จังหวัดชายแดนใต้ดียิ่งนัก ที่ผ่านมาเคยอยู่อย่างอบอุ่น มีความเข้าใจ ช่วยเหลือเกื้อกูลไม่ว่าจะเป็นพุทธ หรือ มุสลิม แต่พอเหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้น ความรู้สึกหวาดกลัว กังวลใจ กับสถานการณ์เหล่านั้นก็มากขึ้น คิดว่าสักวันหนึ่ง ครูผู้โชคร้ายคนนั้น ก็คงเป็นเรา เพราะเพื่อนเราหลายคนก็จากเราไปด้วยเหตุการณ์ร้ายเหล่านั้น ถ้าเป็นเราจะทำอย่างไร ได้แต่ปลอบและให้กำลังใจตนเอง ถ้าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด คงเป็นเวรกรรมของเรา แต่สิ่งหนึ่งที่ย้ำกับตนเองตลอดเวลาว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็จะไม่ขอย้ายไปจากที่นี่ เพราะที่นี่ก็คือบ้านเกิดเมืองนอนของเรา บรรพบุรุษของเราอยู่ที่นี่ ถ้าจะต้องตายก็ขอให้ผืนแผ่นดินตรงนี้ได้กลบหน้าเรา

ทำทุกอิริยาบถ

หยุดเท่านั้นจึงเป็นตัวสำเร็จ ที่ทำให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวได้อย่างอื่นไม่สำเร็จ หยุดอย่างเดียว ไม่ต้องทำอะไรที่นอกเหนือจากนี้