พรปีใหม่ 2559 รับพรวันปีใหม่ สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์

พรปีใหม่ 2559 ในวาระขึ้นปีใหม่

การกู้ยืมเงินมาทำบุญจะได้บุญมากน้อยแค่ไหน

ในกรณีที่เราไม่มีเงินทำบุญ แต่มีคนทำบุญให้เป็นชื่อเรา แล้วเราก็มีจิตยินดีเสมือนเป็นเงินของเราเอง และอนุโมทนากับเขา เวลาสมบัติเกิดขึ้นกับเรา จะมีเงื่อนไขใดๆ หรือไม่คะ

ฆ่าหั่นศพ

เรื่องของคนที่ผูกเวรกันมา ผลัดกันฆ่ากันตายมาแล้วหลายชาติ เจอกันเมื่อใด ฆ่ากันเมื่อนั้น ...วิญญาณที่ไม่มีบุญพอจะไปเกิด และหวงแหนในสมบัติ จึงต้องวนเวียนเฝ้าสมบัตินั้น ...สมบัติ ถ้าเป็นของเรา อย่างไรเสีย ก็ต้องเป็นของเรา ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด ...ชีวิตหลังความตาย ของคนที่ชอบทำบุญ กับคนที่ชอบทำบาป...อานิสงส์ของการถวายการนวด จับเส้น พระ-เณร...

ถ้ากล้า แล้วจะรุ่ง

จนกระทั่งวันหนึ่งก็ได้ยินข่าวแว่วๆมาว่า จะมีพระมาสอนปฏิบัติธรรมที่อิตาลี และสถานที่ที่พระอยากจะขอเช่าใช้เป็นที่ปฏิบัติธรรมก็คือ บ้านสามีของลูกเองค่ะ ท่านพยายามติดต่ออยู่หลายครั้ง แต่สามีของลูกก็ปฏิเสธทุกครั้ง ส่วนลูกก็ไม่กล้าทำอะไรนอกจากฟังสามีตอบปฏิเสธ

โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดพระธรรมกายจัดพิธีมุทิตาพระมหาเถระ

โรงเรียนพระปริยัติธรรม วัดพระธรรมกาย จัดพิธีมุทิตาพระมหาเถระ พระเถระ โรงเรียนพระปริยัติธรรม

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๖ ( เชิญพระเวสสันดรกลับพระนคร )

ดูก่อนสุเมธดาบสจำเดิมแต่นี้ไป ท่านพึงบำเพ็ญทานบารมีข้อแรกให้เต็ม หม้อน้ำที่ควํ่าแล้ว ย่อมคายน้ำออก ไม่เหลือ ไม่นำกลับเข้าไปอีกฉันใด แม้ท่านเมื่อไม่เหลียวแล ทรัพย์ ยศ บุตร ภรรยาหรืออวัยวะน้อยใหญ่ ให้สิ่งที่เขาต้องการ อยากได้ทั้งหมด แก่ผู้ขอที่มาถึง กระทำมิให้มีส่วนเหลืออยู่ จักได้นั่งที่โคนต้นโพธิ์ ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ขอเชิญทุกท่านร่วมปลูกต้นกล้าเบญจทรัพย์ วันที่ 17-19 สิงหาคม พ.ศ. 2567

ขอเชิญชวนทุกท่านร่วมรับบุญ “ปลูกต้นกล้าเบญจทรัพย์” วันที่ 17-19 สิงหาคม พ.ศ. 2567 (เวลา 14.00 - 17.30 น.) ณ แปลงปลูก E (ตรงข้ามวิหารคด คอร์ 13) วัดพระธรรมกาย

มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๓ ( ปัญญาประเสริฐกว่าทรัพย์ )

เสนกะทูลว่า " ข้าแต่พระมหาราชเจ้า มโหสถยังเด็ก แม้ทุกวันนี้ปากของเธอยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม มโหสถจะรู้อะไร ฝูงนกบินไปบินมาตามต้นไม้ในป่าที่มีผลดกฉันใด ชนเป็นอันมากย่อมคบหาสมาคมผู้มั่งคั่งมีโภคทรัพย์มาก เพราะความต้องการด้วยทรัพย์ ฉันนั้น เพราะฉะนั้น คนมีสิริสมบัติเท่านั้นเป็นคนประเสริฐ "

คนพาล

คนพาล คือ คนที่มีใจขุ่นมัวเป็นปกติ เป็นผลให้มีความเห็นผิด ยึดถือค่านิยมผิดๆ และมีวินิจฉัยเสีย คือไม่รู้ว่าอะไรดี อะไรชั่ว อะไรควร อะไรไม่ควร

ทรัพย์เป็นของผู้ที่ก้มหัวให้แก่แผ่นดิน

ทรัพย์ในดินสินในน้ำนั้น จะวิ่งมาหาคนที่ฉลาดมีความพากเพียรพยายามและก้มหัวให้แก่แผ่นดินเท่านั้น