อานุภาพ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

สมัยนั้นจะมีคนมาหาพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯให้ช่วยเหลือในเรื่องต่างๆมากมายทุกวัน ต้องจดวันเดือนปีเกิดยื่นให้ตามลำดับ เกียรติคุณและอานุภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ วัดปากน้ำฯ เป็นที่เลื่องลือมาก มีเป็น 1,000เรื่อง เล่าเท่าไหร่ก็ไม่รู้จบ

โชโชโลซ่า ตอน หนึ่งปีที่รอคอย

หนึ่งปีที่ผ่านมา กับการเติบโตไปพร้อมๆกับชุมชนของเรา ในมหานครโจฮันเนสเบิร์ก ทุกคนในโจเบิร์ก ไม่ได้เป็นแค่ “ส่วนหนึ่ง” ของความสำเร็จ แต่ว่า “ทุกคน” คือ “ทั้งหมด” ของความสำเร็จ ในการสร้างสันติภาพ ซึ่งยากที่จะบังเกิดขึ้นได้ ในทวีปแอฟริกา แต่สิ่งนี้ไม่ใช่ความฝัน แต่จะเป็นความจริงขึ้นสักวัน

มงคลที่ ๓๑ บำเพ็ญตบะ - พรรษาแห่งการบรรลุธรรม

แม้ดวงตาภายนอกจะมืดบอด แต่ตาภายใน คือ ธรรมจักษุของท่านนั้น สว่างไสวยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน เป็นแสงสว่างที่นำมาซึ่งความสุข ความบริสุทธิ์ และความรู้แจ้งในธรรมทั้งหลาย แทงตลอดในนิพพาน ภพสาม โลกันตร์ อีกทั้งในพรรษานั้น ท่านยังได้สั่งสอนลูกศิษย์และพุทธบริษัทให้ได้บรรลุธรรมกันมากมาย

รัตนะภายใน

ชนทั้งหลายย่อมแสดงธรรมกาย และไม่อาจทำบ่อเกิดแห่งรัตนะทั้งสิ้นให้กำเริบได้ ใครได้เห็นแล้วจะไม่เลื่อมใสเล่า

เทพธิดาวิมานแก้วประกายเพชร

ก่อนที่คุณแม่ของลูกจะเสียชีวิตหลายวัน คุณแม่ของลูกก็มีความรู้สึกลึกๆ ว่า “ตัวท่านเองคงจะอยู่สร้างบุญได้อีกไม่นาน

ไม่มีโจทย์ชีวิตไหนที่ยาก หากใจของเราหยุดนิ่งเพียงพอ

จนกระทั่งลูกรู้สึกว่า ไม่มีโจทย์ชีวิตไหนที่ยาก หากใจของเราหยุดนิ่งเพียงพอ “หยุด” คำเดียวเท่านั้น ไม่ต้องทำอย่างอื่นเลย การทำใจใสๆ หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย ทำทุกวัน ทำอยู่ซ้ำๆ แค่นี้ลูกก็เป็นสุข อยู่เหนือทุกข์ได้เอง จิตใจสูงขึ้น ความคิดเป็นกุศลตลอด ทำให้ใจมีธรรมะมากขึ้น สอนตนเองและคนอื่นได้

ต้นบัญญัติมารยาทไทย ตอนที่ ๒ บ่อเกิดของมารยาทไทย หมวดที่ ๑ สารูป

ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็เกี่ยวกับการรักษารูปของเรา คือ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวและกิริยามารยาทต่าง ๆ ซึ่งของพระภิกษุท่านว่าไว้อย่างนี้ ข้อ ๑-๒ “ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักนุ่ง-จักห่มให้เรียบร้อย”

อริยมรรค หนทางสู่ความหลุดพ้น

ท่านทั้งหลายจงดำเนินตามทางที่สร่างความมัวเมา บรรเทาความเศร้าโศก เปลื้องตนให้หลุดพ้นจากสงสาร ซึ่งเป็นที่สิ้นสุดแห่งทุกข์ทั้งปวง โดยความเคารพเถิด

คุณชาดก-ชาดกว่าด้วยมิตรธรรม

ครั้นหนึ่งเมื่อพระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันมหาวิหาร ราษฎรใกล้ไกลล้วนศรัทธาพระพุทธศาสนาหลั่งไหลหารมาฟังธรรมเจริญภาวนาอยู่ไม่ว่างเว้น พระเทวีทั้ง 500 นางของพระเจ้ากรุงโกศลเองก็เช่นกัน แม้จะไม่ได้ออกมานั่งฟังธรรมอย่างคนอื่นๆได้ แต่ก็ได้นิมนต์พระอานนท์ไปเทศนาธรรมที่ในวัง เมื่อพระเทวีฟังธรรมจากพระอานนท์จบแล้วก็เกิดความเลื่อมใสถวายผ้าสาดกที่ได้รับมารวมทั้งหมด 500 ผืน

นิพพานคือเป้าหมายของชีวิต

ฐานะที่บุคคลเห็นได้ยาก ชื่อว่านิพพาน ไม่มีตัณหา นิพพานนั้นเป็นธรรมจริงแท้ ไม่เห็นได้โดยง่ายเลย ตัณหาอันบุคคลแทงตลอดแล้ว กิเลสเครื่องกังวลย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้รู้ ผู้เห็นอยู่