ต้นบัญญัติมารยาทไทย ตอนที่ ๒ บ่อเกิดของมารยาทไทย หมวดที่ ๑ สารูป

ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็เกี่ยวกับการรักษารูปของเรา คือ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวและกิริยามารยาทต่าง ๆ ซึ่งของพระภิกษุท่านว่าไว้อย่างนี้ ข้อ ๑-๒ “ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักนุ่ง-จักห่มให้เรียบร้อย”

ไม่มีโจทย์ชีวิตไหนที่ยาก หากใจของเราหยุดนิ่งเพียงพอ

จนกระทั่งลูกรู้สึกว่า ไม่มีโจทย์ชีวิตไหนที่ยาก หากใจของเราหยุดนิ่งเพียงพอ “หยุด” คำเดียวเท่านั้น ไม่ต้องทำอย่างอื่นเลย การทำใจใสๆ หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย ทำทุกวัน ทำอยู่ซ้ำๆ แค่นี้ลูกก็เป็นสุข อยู่เหนือทุกข์ได้เอง จิตใจสูงขึ้น ความคิดเป็นกุศลตลอด ทำให้ใจมีธรรมะมากขึ้น สอนตนเองและคนอื่นได้

โครงการปฏิบัติธรรมใจใส จัดปฏิบัติธรรม

สาธุชนกว่า 200 ท่าน ได้ร่วมปฏิบัติธรรมในโครงการปฏิบัติธรรมใจใส

มงคลที่ 37 - จิตปราศจากธุลี - รักษาใจให้เข้าถึงธรรม

ตั้งแต่บวชมา อาตมามีความสุขในเพศสมณะตลอดทั้งวันทั้งคืน จิตใจโปร่งโล่งเบาสบาย ไม่มีความกังวลใดๆเลย และทำความเพียรตลอดเจ็ดวัน พอถึงวันที่แปดจึงได้สำเร็จกิจอันสูงสุดในพระพุทธศาสนา อยู่จบพรหมจรรย์ เป็นผู้ไม่เคยยินดีในลาภสักการะสรรเสริญ ไม่เคยมีอาพาธเลยแม้แต่น้อย จึงไม่ต้องแสวงหายามารักษาสรีรยนต์นี้

มงคลที่ ๓๑ บำเพ็ญตบะ - พรรษาแห่งการบรรลุธรรม

แม้ดวงตาภายนอกจะมืดบอด แต่ตาภายใน คือ ธรรมจักษุของท่านนั้น สว่างไสวยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน เป็นแสงสว่างที่นำมาซึ่งความสุข ความบริสุทธิ์ และความรู้แจ้งในธรรมทั้งหลาย แทงตลอดในนิพพาน ภพสาม โลกันตร์ อีกทั้งในพรรษานั้น ท่านยังได้สั่งสอนลูกศิษย์และพุทธบริษัทให้ได้บรรลุธรรมกันมากมาย

รัตนะภายใน

ชนทั้งหลายย่อมแสดงธรรมกาย และไม่อาจทำบ่อเกิดแห่งรัตนะทั้งสิ้นให้กำเริบได้ ใครได้เห็นแล้วจะไม่เลื่อมใสเล่า

รวมพลังเด็กดี V-Star จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ครั้งที่ 17

ชมรมพุทธศาสตร์สากล โดยทีมงานผู้ประสานงานภาคตะวันตกจัดกิจกรรมงานรวมพลังเด็กดี V-Star จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ครั้งที่ 17 ที่สร้างสรรค์ความรู้และศีลธรรมให้กับเยาวชนในพื้นที่

ติวเข้ม"ครูสอนปริยัติธรรม" ​เสริมเทคนิคการสอนสมัย​ใหม่

ทิศทางโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก ปี 2553

ผู้แทนจากสำนักงานเขตการศึกษาทั่วประเทศเข้าร่วมการสัมมนากว่า 100 ท่าน ร่วมกำหนดทิศทาง

คิดผิดคิดใหม่ได้ (๓)

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กาล ๔ อย่างที่บุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ กาล ๔ นี้คือ การฟังธรรมตามกาล การสนทนาตามกาล การสงบตามกาล และการพิจารณาตามกาล กาล ๔ อย่างนี้ อันบุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ