จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน มีความสุขจนอยากจะหยุดเวลาตรงนี้ไว้
หลวงพ่อครับ...จริงๆ แล้วผมเคยบวชในโครงการแสนเข้าพรรษาปี 53 มาก่อนครับ แต่พอจบโครงการผมก็ลาสิกขาออกไปดำเนินชีวิตทางโลก และพอดำเนินไปดำเนินมาก็เกิดเรื่องเข้าใจผิด จนทำให้ผมโดนขวานฟาดหัว นอนสลบเลือดนองจนต้องเข้ารักษาตัวอยู่โรงพยาบาลนานเป็นเดือนเลยครับ ซึ่งเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.. “ชีวิตเป็นสิ่งไม่แน่นอน
“สัมมาอะระหัง” รวยเร็ว รวยแรง สำเร็จจริง
หลายคนอาจสงสัยว่า แค่การภาวนา “สัมมาอะระหัง” ก็ทำให้เรารวยได้จริงหรือ? คำตอบคือ....
เส้นทางสู่สันติ
กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยย่อมละลำดับไป บุคคลเล็งเห็นภัยในมรณะนี้ พึงมุ่งต่อสันติ ละโลกามิสเสีย
รัฐบาลชี้แจงปชช.ไม่ต้องปรับนาฬิกาถอยหลัง 30 นาที
หมดอายุขัย...แต่ยายช่วย
“จริงๆ แล้วคุณแม่คุณหมดอายุขัยแล้วนะ ตอนนี้ธาตุในตัวแตกหมดแล้ว แต่วิญญาณยังไม่ออกจากร่าง แล้วยายจะช่วย ให้ลูกทุกคนอยู่ในบุญมากๆ เพราะบุญนี่แหละจะช่วยแม่ได้ ลูกๆ จะต้องนั่งสมาธิกันทุกคน”
ทำอย่างไรจึงจะมีอายุยืน เหตุแห่งการมีอายุยืน
เราทราบกันดีแล้วว่า ทุกคนต้องตาย เพราะความตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยาก แต่อย่างไรก็ตามในคัมภีร์พุทธศาสน์พระพุทธองค์ได้ตรัสอุบายในการหลีกเลี่ยงจากความตายบางประเภทหรือยืดอายุให้ยืนยาวไว้ดังนี้
โจ๊ะ จ๊ะ จริงๆ, เธอต้องรับผิดชอบ
อุทาหรณ์ของวิบากกรรม...ชายคนหนึ่ง จู่ๆก็ตายไปเฉยๆ แบบที่ชาวบ้านเรียกว่า “ไหลตาย” ก่อนที่เขาจะตาย ภรรยาของเขาได้ฝันว่าสามีได้มาบอกลา เพราะมีคนตามมาเอาชีวิต เบื้องหลังของเรื่องนี้ คือ อะไร…หญิงชราผู้หนึ่ง ก่อนตายเธอต้องทุกข์ทรมานมาก ตามร่างกายมีรอยแผลไหม้ แผลเน่าเฟะ ตกสะเก็ดเหมือนเกล็ดปลา ตาบอด เป็นใบ้ มือหงิกงอ นอนเป็นอัมพาตอยู่หลายปี...วิบากกรรมใดทำให้เธอเป็นเช่นนี้...ที่นี่...มีคำตอบ
พอเลิกไหว้ศาลพระภูมิแล้วรู้สึกกังวลใจควรทำอย่างไรดี
หลวงพ่อเคยบอกว่าไม่ให้ไหว้ศาลพระภูมิ เพราะไม่เคยสอนธรรมะให้เราเลย ผมก็เลิกไหว้แต่ยังกลัวๆ อยู่ เนื่องจากเคยไหว้ แต่ว่าผ่านทีไรรู้สึกกลัวๆ ทำอย่างไรดีครับ
ทำไมต้องสั่งสมบุญบ่อยๆ
ทำไมต้องทำบุญบ่อย ๆ หรือ? คนที่มีทรัพย์น้อยบางคนไม่เข้าวัดเพราะคิดว่าไม่มีเงินทำบุญ จะอธิบายให้เขาฟังอย่างไร? จะทราบได้อย่างไรว่าช่วงไหนบุญเรามากขึ้น ช่วงไหนบุญน้อยลง? ทำอย่างไรถึงจะมีกำลังใจในการสร้างบุญสร้างบารมี?
ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 4
“โอ จริงๆ ด้วย เธอเป็นถึงพระอัครมเหสี นี่พระนางทรงพระครรภ์ด้วยหรือนี่ หม่อมฉันขอพระราชทานอภัยด้วย ที่แสดงอาการไม่สุภาพ” “ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ” “แล้วพระเทวีจะไปที่ไหนต่อ พระเทวีทรงมีพระประยูรญาติอยู่ในเมืองนี้บ้างหรือไม่ละ” “ฉันไม่รู้จะไปทางไหนเหมือนกัน เพราะไม่รู้จักใครในเมืองนี้เลย”
