พุทธบุตรใจเพชร...พระครูปัญญาธรรโมภาส

ช่วงแรกที่มา วัดเป็นป่ารก ทรุดโทรม หน้าวัดเป็นดงงูกะปะ ท่านก็จัดการพัฒนากระทั่งวัดสะอาดขึ้น แล้วท่านจึงหาทางพัฒนาคนในพื้นที่ กำจัดผีสุรา ผีไพ่ ท่านเล่าให้ฟังว่า สมัยมาแรกๆโยมเอาภัตตาหารมาถวาย ใส่ปิ่นโตมา ก็วางไว้เลย ไม่มาประเคนหรือถวายพระ ท่านจึงสอนโยม โดยการไม่ฉันภัตตาหารที่ไม่ได้ประเคน และเทศน์เรื่อยมาเป็นประจำ

โกยบุญบวชเพื่อไม่ให้วิบากกรรมได้ช่อง

เกาะติดสถานการณ์ชวนบวชพระแสนรูปรุ่นเข้าพรรษา

บวชพระหนึ่งแสนรูปเข้าพรรษา พ.ศ.2553

ปลูกศรัทธาเหมือนกับปลูกผัก แต่ปลูกผักลงดิน...ปลูกศรัทธาลงในใจ และทำให้น่าศรัทธาก็เหมือนกับรดน้ำพรวนดิน ใส่ปุ๋ย ขจัดวัชพืชต่างๆ ป้องกันศัตรู...โรค...แมลง

หนุ่มซาไกขอเป็นหนึ่งในแสนรูป

ชีวิตของชาวซาไกอย่างพวกผม จึงค่อนข้างลำบากไม่น้อย ที่ต้องปรับตัวให้เข้ากับโลกในยุคโลกาภิวัตน์ในปัจจุบัน แต่สิ่งที่ผมและเฒ่าเสนภาคภูมิใจ และได้ปรับตัวให้เข้ากับโลกได้อย่างทันท่วงที และอินเทรนด์ไม่แพ้ใครๆในโลก ก็คือการได้มาบวชในโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทยนี่แหละครับ

สาสน์จากใจพุทธบุตร

ที่หลวงพ่อกำหนดให้ธรรมทายาทได้เดินธุดงค์ กระผมก็ชอบมากเลยครับ นึกถึงวันวานที่ยังมีความแข็งแรงอยู่ กระผมออกเดินธุดงค์อยู่เป็นประจำทุกปีครับ อย่างเมื่อปี พ.ศ.2532 กระผมได้ออกเดินไปที่จังหวัดสตูล พัทลุง นครศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี ชุมพร เดินมาจนถึงพุทธมณฑลเลยครับ บางปีก็เดินจากเชียงรายจนถึงกรุงเทพฯครับ ที่ตรงไหนเหมาะก็แวะทำกรรมฐานอยู่หลายวัน เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขมากเลยครับ