ศิลา…อาถรรพ์

พระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านรักในการอยู่ธุดงค์ ปลีกวิเวก...เมื่อครั้งที่ท่านได้เดินทางไปที่วัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง ท่านได้ไปพบหินสีดำ มีลักษณะคล้ายเสมา จึงเอ่ยปากขอลอยๆ แล้วนำติดตัวกลับมาวัดที่ท่านพำนักอยู่...หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ผิดธรรมชาติหลายอย่าง และเมื่อเวลาท่านนั่งสมาธิ ท่านยังเห็นนิมิตประหลาดอีกด้วย...7วันต่อมา ในขณะที่สาธุชนราว 30ชีวิต กำลังร่วมกันปฏิบัติธรรม ได้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองอย่างน่ากลัว ผู้คนพากันแตกตื่น หอฉันซึ่งยังสร้างไม่เสร็จได้พังลงมา

เกาะติดความปลื้ม 8 มกราคม “กองพันเนื้อนาบุญ ที่ตั้งแห่งศรัทธา”

วันนี้พุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ ยังคงลุยช่วยกันพัฒนาวัด 2 แห่ง คือ วัดไผ่โรงวัวและวัดสองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรีจากวัดที่สะอาดอยู่แล้วให้สะอาดและสว่างไสวยิ่งขึ้นจนดูเปล่งประกาย....กว่าที่เคยเป็นมา

ภารกิจสำคัญของลูกพระธัมฯ พันธุ์ฮาร์ดคอร์ วันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2559

วันนี้พุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญเน็ทๆ ก็ได้เดินทางจากวัดพระธรรมกายไปถึงโลตัสแลนด์ แดนเกิดด้วยรูปกายเนื้อของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระผู้ปราบมาร ที่อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรี อนุสรณ์สถานแห่งแรก จาก 7 แห่ง ในเส้นทางพระผู้ปราบมาร พรุ่งนี้วันอาทิตย์ที่ 3 มกราคม พุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญเน็ทๆ

จงทำความดีเสียก่อนที่จะหมดโอกาส

คนที่มัวประมาทมัวรอโน่นรอนี้อยู่ หรือผัดวัน ผัดเวลาอยู่ ก็มักจะหมดโอกาสที่จะทำสิ่งที่ควรทำ เมื่อถึงเวลาเรื่ยวแรงก็จะหมดไปเรื่อยๆ อายุก็มากขึ้นเรื่อยๆ

ลักษณะนิสัยที่ไม่ดี เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้

อันลักษณะนิสัยที่ไม่ดีนั้นมิใช้เป็นตราบาปที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด แต่เป็นสิ่งที่เจ้าตัวเพาะขึ้นมาภายหลัง

สิ่งที่ไม่เป็นสาระ ว่าเป็นสาระ

ผู้ใดเห็นสิ่งที่ไม่เป็นสาระ ว่าเป็นสาระ เห็นสิ่งที่เป็นสาระ ว่าไร้สาระ ผู้นั้นมีความคิดผิดเสียแล้ว ย่อมไม่ประสบสิ่งที่เป็นสาระ

ชีวิตเราของใคร

คำถาม : ผมคิดสงสัยว่าผู้ที่มีบุญคุณกับผม เช่น ช่วยหางานให้ทำ ให้ยืมเงิน ช่วยเหลืออะไรที่เราไม่มีทำให้เราสบายใจ โดยบางครั้งเราก็ไม่ได้ร้องขอ เขาเหล่านี้มีสิทธิ์กับชีวิตเรามากขนาดไหนครับ

เกาะติดบรรยากาศเดินธุดงค์ธรรมชัยปีที่ 2 วันที่ 11 มกราคม 2556

พระธุดงค์ได้เดินผ่านวัดสำคัญๆ 3 แห่ง ตั้งแต่วัดศิลามูล แวะพักระหว่างทางที่วัดผาสุการาม พักค้างที่วัดรางกำหยาด ทุกรูปอยากเป็นพระที่เห็นพระภายใน ให้สมกับเป็น กองพันเนื้อนาบุญ

คนพาล

คนพาล คือ คนที่มีใจขุ่นมัวเป็นปกติ เป็นผลให้มีความเห็นผิด ยึดถือค่านิยมผิดๆ และมีวินิจฉัยเสีย คือไม่รู้ว่าอะไรดี อะไรชั่ว อะไรควร อะไรไม่ควร

คนทั่วไปมักนึกไม่ถึงว่า ตนกำลังพินาศ

คนทั่วไปมักนึกไม่ถึงว่า ตนกำลังพินาศ เพราะวิวาททุ่มเถียงกัน ส่วนผู้รู้ความจริงเช่นนั้น ย่อมไม่ทะเลาะกันอีกต่อไป