อานิสงส์ถวายสังฆาราม

การทำบุญวิหารทานเป็นสังฆาราม เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ เพราะเป็นการอำนวยความสะดวกแด่พระสงฆ์ผู้ประพฤติธรรม

ปรโลกนิวส์...บุญนี้เป็นที่พึ่ง

“บุญ” มีผลต่อชีวิตหลังความตายหรือไม่อย่างไร

คําศัพท์ภาษาอังกฤษน่ารู้ ตอน Merit and Sin

คําศัพท์ภาษาอังกฤษน่ารู้ ตอน Merit and Sin บุญ และ บาป

DMC ดีอย่างนี้...นี่เอง

ผมจึงตัดสินใจติดจานดาวธรรมที่อินโดนีเซีย เพราะดาวธรรมนี่เอง ที่ทำให้ผมได้รู้จัก เรื่อง บาป บุญ ทำให้เลิกอย่างเด็ดขาดได้ทุกอย่าง ทั้งเรื่อง เหล้า บุหรี่ เที่ยวผู้หญิง เพราะไม่อยากตกนรก และติดตามทำบุญทุกบุญ

ศรีภรรยา...ยอดกัลยาณมิตร

ตอนนี้ สมศรี สามีของลูก เขากลายเป็น สมศรี072 เขาเชื่อแล้วว่า บุญ มีจริง และยังบอกอีกว่า “หลวงพ่อท่านเป็นของจริงนะ สิ่งที่หลวงพ่อพูดเป็นของจริงทั้งนั้น และท่านก็เป็นคนจริง” และตอนนี้เขาได้กลายมาเป็นโค้ชแทนลูกแล้วค่ะ เพราะลูกเห็นแต่แสง แต่เขาเห็นดวง

การปล่อยสัตว์ปล่อยปลาจะได้บุญเสมอไปหรือคะ เพราะทราบว่านกตัวหนึ่งๆ ขายได้หลายรอบ

การปล่อยสัตว์ปล่อยปลา จะได้บุญเสมอไปหรือค่ะ ได้ทราบว่าในที่บางแห่งมีคนจับนกมาขัง แล้วให้กินยาเสพย์ติด สักพักหนึ่งก็เอามาขาย คนซื้อนกติดยามาปล่อยหวังจะได้บุญ แต่นกมันติดยา ปล่อยแล้วก็บินกลับไปหาคนขายอีก ทราบว่านกตัวหนึ่งๆ ขายได้หลายรอบ อย่างนี้บุญที่เราปล่อยสัตว์ จะกลายเป็นบาปหรือเปล่าเจ้าค่ะ?

อานิสงส์ถวายงา

เราได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศจากธุลีกิเลส ผ่องใสไม่มัวหมอง ก็เลื่อมใส ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจถวาย ก็ได้ถวายทานอย่างกะทันหัน ผลแห่งบุญจึงสำเร็จอย่างน่าอัศจรรย์

มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - ทาน คือ ชีวิต

อย่างไรก็ตาม ตายเร็วตายช้าก็ไม่ได้เป็นเครื่องวัดความมีโชคดีที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ต้องดูตัดสินขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ว่าได้สั่งสมบุญกุศลใดบ้าง และมองไหลไปถึงชีวิตหลังความตายได้ว่า ตายแล้วไปไหน มีสุคติหรือทุคติเป็นที่ไป เมื่อเข้าใจเช่นนี้แล้ว ต้องไม่ประมาทในวัยและชีวิต ด้วยการหมั่นหาโอกาสสั่งสมบุญให้มากที่สุด ก่อนที่ความตายจะมาถึง

ทำไมจึงรวย ?

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสกับสุภมาณพ โตเทยยบุตรว่า ดูก่อนมาณพ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้.

สวรรค์ชั้นยามา

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีหวังสิ่งตอบแทนในทาน แต่ก็ให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า การให้ทานเป็นการกระทำที่ดี แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดามารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี เขาผู้นั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นยามา