พิชญ์สินี กล้าตะวัน, สัมมนา ภาค 5
เล่าอานุภาพคุณยายอาจารย์ จากกัลฯพิชญ์สินี กล้าตะวัน และเกาะติดการทำหน้าที่ของลูกพระธัมฯภาคนครหลวง 5 ที่แม้ว่าตอนนี้จะเหลือเวลาอีกเพียง 5 วันเท่านั้น แต่ทุกคนก็ยังมีไฟโชนนิรันดร์ในการออกไปทำหน้าที่กันแบบทุกวันตลอดเวลา และที่ผ่านมาลูกพระธัมฯภาคนครหลวง 5 ก็ยังได้จัดงานสัมมนาเพื่อรวมใจรวมแผ่นทองขึ้น
อานุภาพดวงแก้วคุณยายฯ - ขายบ้านได้ทันที
อยู่ๆก็มีคนสนใจจะซื้อบ้านที่จังหวัดตราด ซึ่งประกาศขายตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีคนซื้อ
พลิกชีวิตด้วยบุญกฐิน ตอน พลิกชีวิต เพราะเป็นประธานกองกฐินครั้งแรก
หลวงพ่อคะ ก่อนลูกจะมีวาสนามาเข้าวัดพระธรรมกาย ลูกมีชีวิตที่ยากจนข้นแค้นไม่มีเงินใช้ จนต้องเก็บผักจับปลา หากบหาเขียดตามท้องนามากินเพื่อประทังชีวิต หนำซ้ำพ่อแม่ก็สามารถส่งลูกเรียนได้แค่ป.6เท่านั้น พอจบมาก็ต้องมาตรากตรำทำนา จนลูกคิดหนีจากความจนไปให้พ้นๆ โดยการแต่งงาน แล้วเปลี่ยนอาชีพมาเก็บของป่าขาย
วัดพระธรรมกายจัดพิธีทอดกฐินบรมจักรพรรดิ
สาธุชนจากทั่วโลกจำนวนมาก ได้พร้อมใจกันมาร่วมงานบุญพิธีทอดกฐินอัครบรมจักรพรรดิ สถาปนาอาคาร 100 ปี คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
วัดพระธรรมกายมินเนโซตาจัดพิธีทอดกฐินสามัคคี ประจำปี พ.ศ.2557
วัดพระธรรมกายมินเนโซตา ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดพิธีทอดกฐินสามัคคีประจำปีพุทธศักราช 2557
ครั้งหนึ่งในชีวิต..เราต้องเป็นประธานกองกฐินให้ได้
บางคนบอกว่า.. "ขอให้มีเงินเถิด จะทอดกฐินเมื่อไรก็ทอดได้" อีกทั้งยังบอกต่อว่า.. "เรารวยและมีศรัทธาจะกลัวอะไร ถ้าเราเตรียมปัจจัยและผ้าไตรไว้ให้มาก ๆ อย่างไรที่วัดเขาก็ต้องรับเราเป็นประธานกองกฐินอยู่ดี" แต่เชื่อไหม?...ความคิดเช่นนี้ถือเป็นความเข้าใจที่ผิดมาก!!!
ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน M แรกที่ภูมิใจที่สุดในโลก
กฐินธรรมชัย พ.ศ.2554 ณ วัดพระธรรมกาย
บรรยากาศการเดินทางมาร่วมงานกฐินธรรมชัย ณ วัดพระธรรมกาย มหาอุทกภัยไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อยอดนักสร้างบารมี
รวยทันที..ไม่ต้องรอตอนแก่ !!!
สิ่งที่เกิดกับชีวิตผม เหลือเชื่อจริงๆ นะครับ หากย้อนไป 5 ปีก่อน ถ้าผมไม่มีกัลยาณมิตรที่ชื่อ แบงค์ (เถ้าแก่วัยกระเตาะ) ชวนผมมาเป็นประธานกองกฐิน ปัจจุบันผมก็คงเป็นแค่พนักงานจนๆ ในบริษัทแห่งหนึ่งเท่านั้น เพราะผมไม่เคยคิดจะเข้าวัด อีกทั้งยังแอนตี้การทำบุญทีละมากๆ เนื่องจากคนอย่างผมทำบุญครั้งละ 20 ถึง 100 บาท ก็ถือว่า..ดูหล่อมากแล้วครับ
พลิกชีวิตด้วยบุญกฐิน ตอน เถ้าแก่ วัยกระเปี๊ยก
ผมเรียนรู้การเป็นเถ้าแก่ตั้งแต่ตัวกระเปี๊ยก เพราะตอนผมอายุ 15 ปี ผมก็ต้องเปิดแผงลอยขายของเล่นตามตลาดนัดด้วยตัวเอง ซึ่งผมบริหารงานเองทั้งหมด ตั้งแต่ไปหาซื้อของที่สำเพ็ง หาที่ตั้งแผงลอย คือ ทำเองทุกอย่าง และพอขายได้ก็เอามาทำบุญตั้งแต่ 1 บาท 20 บาท ถึง 100 บาทครับ แต่หลังจากคุณพ่อเสียแล้ว ผมก็ต้องหางานที่มีรายได้เพิ่มขึ้น คือ หลังเลิกเรียน..ก็มาทำงานติดต่อลูกค้าให้กับบริษัทฝึกอบรมสัมมนาแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นงานด้านการตลาด ซึ่งช่วงนั้นผมอายุแค่ 18 ปีเท่านั้น