จดหมายเหตุ จากมองโกเลีย

ประเทศไทยรักษาการใช้ภาษาบาลีไว้ เพื่อไม่ให้เนื้อหาธรรมะดั้งเดิมเสียไป และภาษาบาลีจะพบได้ในพิธีกรรมทางสงฆ์ และบทสวดมนต์ต่างๆ ส่วนการเทศน์สอนจะใช้ภาษาไทย ซึ่งถอดเนื้อหาธรรมะจากภาษาบาลี เพื่อให้สาธุชนชาวไทยได้ศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้

บันทึกบทสุดท้าย จากเพื่อพบกันใหม่

จากการทำหน้าที่ในหลายครั้งที่ผ่านมา ทำให้ลูกซาบซึ้งเลยค่ะว่า หนทางของผู้บุกเบิก มิใช่โรยด้วยกลีบดอกไม้ แต่ผลที่เกิดกับใจ เมื่อเราทำงานสำเร็จ ความสุขที่ได้รับ มีค่ากว่ารางวัลใดๆในโลก การเดินทางในนามเจ้าหญิงมองโกล แม้นชื่ออาจดูโอ่อ่าอลังการ แต่ในสถานการณ์จริง ไม่ใช่ไปแบบเจ้าหญิงเลย การไปมองโกเลียและรัสเซีย ชีวิตจริงต้องลุยๆ กรรมกรดีๆนี่เองค่ะ

การค้นพบฮีทเตอร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก

แต่ถ้าห่างออกไปจากใจกลางเมืองเพียงเล็กน้อย เราจะเริ่มเห็นกระโจมเรียงติดๆกันเหมือนหมู่บ้าน แต่ละบ้านมีรั้วแยกจากกัน ในกระโจมจะมีเตาตรงกลาง แล้วใส่มูลวัวเป็นตัวทำความร้อนให้ทั้งกระโจมอุ่น โดยไม่ต้องใช้ฮีทเตอร์ เป็นภูมิปัญญาของชาวมองโกลค่ะ

ผมมี 2 ขาแล้วครับ

ผมก็รู้สึกว่า ผมมี 2 ขาแล้วครับ ที่กล่าวอย่างนี้ไม่ใช่ผมพิการนะครับ แต่ผมอยากจะเปรียบเทียบว่า ที่ผ่านมาผมในฐานะที่เป็นพุทธมหายานเหมือนคนที่เดินด้วยขาข้างเดียวมาโดยตลอด ผมอยากให้มีพุทธเถรวาทอยู่ในมองโกเลียมานานแล้ว เมื่อพระอาจารย์และคณะได้นำ DMC มาติดที่นี่ เหมือนผมมีขาครบ 2 ข้างแล้ว ทีนี้จะวิ่งไปไหน เดินไปไหน ก็สามารถวิ่งไปได้เร็วๆ

มองโกล มองไกล ตอนที่ 1

ภารกิจของกองทัพธรรม เพื่อขยายอาณาจักรแห่งสันติสุข สู่มองโกลเลียครั้งนี้ เริ่มขึ้นในวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ.2549 โดยกองทัพธรรมได้ควบนกเหล็กออกจากสุวรรณภูมิ ในเวลาตีสองครึ่ง เหินฟ้าสะกดรอยตามกองทัพม้าของจอมพลเจงกีสข่าน ไปถึงมองโกเลียตอน 3ทุ่ม โดยมีหมอบาซล่า และท่านมุงจากาล มารอรับด้วยความอบอุ่น แต่อากาศในขณะนั้นอุณหภูมิติดลบ 4องศาเซลเซียสเจ้าค่ะ