จดหมายจาก แอร่อน วอล์ดแมน

เมื่อผมได้ดู DMC ผมทึ่งพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆ ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อช่างเป็นผู้มีพรสวรรค์อันเหลือเชื่อ ในการให้กำลังใจและให้แรงบันดาลใจกับผู้คน พระเดชพระคุณหลวงพ่อทำให้ผู้คนคิดว่า สิ่งที่เขากำลังทำอยู่ มันสามารถไปถึงจุดหมายได้ และยังให้แนวทางปฏิบัติในการเดินไปสู่จุดหมายอีกด้วย มันยิ่งใหญ่ น่ามหัศจรรย์จริงๆครับ

ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน ยิ่งทำบุญ สมบัติยิ่งงอกเงย

หลวงพ่อครับ ผมเรียนจบด้านวิศวะก่อสร้าง สมัยที่ทำงานแรกๆผมก็มีฝันว่าสักวัน “เราจะต้องเป็นเจ้าของกิจการให้ได้” แม้ตอนนั้นผมจะยังเป็นแค่ลูกน้องเขาก็ตาม ผมจะต้องไปให้ถึงจุดนั้นให้ได้ครับ

นักเรียนอนุบาลฯ ถวายทอง ตอน อย่างน้อยต้อง กิโลนะดาร์ลิ้ง

ผมบอกกับภรรยาว่า 1 M มันน้อยไป เอา 1 กิโลทองไปเลย เพราะสองเราก็แก่แล้ว ต้องรีบเอาบุญติดตัวไปให้เยอะที่สุด ตอนนี้เราทั้งสองคนปลื้มมากครับ

เสียดาย...คนตายไม่ได้บวช

โครงการบวชพระแสนรูป รุ่นเข้าพรรษา ทั่วไทย

คำวิงวอนจากลูกถึงพ่อติดเบียร์

เรื่องราวชีวิตครอบครัวของ เด็กชาย อายุ 11 ปี ลูกครึ่งไทย-เยอรมัน...คุณพ่อของเขาติดน้ำเมาอย่างมาก กลับมาจากที่ทำงานถึงบ้าน ก็ดื่มน้ำเมาไม่เคยสนใจครอบครัว ขนาดนอนป่วยรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ยังต้องแอบดื่ม ต่อมา คุณแม่ของเขา ทนไม่ไหว ฟ้องหย่า...สุดท้าย คุณพ่อของเขาตัดสินใจฆ่าตัวตาย...ตัวเขาเอง แม้ว่าจะเป็นลูกชาวเยอรมัน แต่ก็ชอบการบวช เคยบวชเป็นสามเณร เพราะตั้งใจจะเอาบุญบวชช่วยคุณแม่ที่เจ็บป่วย และมีความตั้งใจว่าเมื่อโตขึ้นจะบวชตลอดชีวิต

หนุ่มซาไกขอเป็นหนึ่งในแสนรูป

ชีวิตของชาวซาไกอย่างพวกผม จึงค่อนข้างลำบากไม่น้อย ที่ต้องปรับตัวให้เข้ากับโลกในยุคโลกาภิวัตน์ในปัจจุบัน แต่สิ่งที่ผมและเฒ่าเสนภาคภูมิใจ และได้ปรับตัวให้เข้ากับโลกได้อย่างทันท่วงที และอินเทรนด์ไม่แพ้ใครๆในโลก ก็คือการได้มาบวชในโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทยนี่แหละครับ

ไม่เชื่อแต่เผื่อเหนียว, เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง, ตากุ้งยิง

อุทาหรณ์ของผู้ที่ทำบุญเผื่อเหนียว...ชายคนหนึ่ง ไม่ค่อยเชื่อเรื่องนรก-สวรรค์ แต่ก็ทำบุญบ้าง เช่น ทอดกฐิน ผ้าป่า เคยสร้างองค์พระให้ลูกชาย ปัจจุบันเขายังดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เมื่อละโลกแล้วจะเป็นอย่างไร...คนที่เป็น โรคตากุ้งยิง เกิดจากวิบากกรรมใด...และคำถามน่าสนใจ ชื่อ ของคนเราในปัจจุบัน สื่อถึงความเป็นมาในอดีตชาติ หรือไม่ อย่างไร...คำตอบ...อยู่ที่นี่แล้ว

ดวงตะวันจากอูกันดา

ผมรู้สึกอยู่เต็มหัวใจว่า การมาครั้งนี้เป็นเสมือนคำสัญญาว่า จะกลับมาที่นี่อีกครั้ง เมื่อไปถึงพวกเขาจดจำผมได้ ส่งยิ้มให้และมีความสุขที่ได้พบผม ไม่เพียงแต่ข่าวดีเกี่ยวกับสมาธิเท่านั้น ผมยังพกกล่องยาและคำอวยพรจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ (พระราชภาวนาวิสุทธิ์) ให้พวกเขาทุกคนมีแต่ความสุขและสันติภาพภายในมาด้วย ตอนนี้เราพร้อมแล้วที่จะสร้างสันติภาพให้เกิดขึ้นในค่ายแห่งนี้ครับ

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (5)

ผมเห็นหลวงพ่อ...ท่านรับแขก โดยช่วงเย็นจะมีญาติโยมไปพบท่าน หลังจากหลวงพ่อ...ท่านทำวัตรแล้ว แต่ละคนไปเล่าให้ฟังว่า เป็นโรคอะไร มีอาการอย่างไร หลวงพ่อก็บอกว่า เขียนมาว่ามีอาการของโรคเป็นอย่างไร ท่านให้เขียนชื่อ นามสกุล ที่อยู่ แล้วไปใส่ตู้ไว้ ตู้อยู่หน้ากุฏิของท่าน ผมและเพื่อนไปช่วยกันเก็บจากตู้ไปใส่ในโถไว้ให้หลวงพ่อ แล้วท่านก็จะนำไปแก้ให้ในโรงงาน

ผลการปฏิบัติธรรม พระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 66 ปี พระราชภาวนาวิสุทธิ์

พระจักรพันธ์ อินฺทจกฺโก