สุมุตรา เฮมาจันทรา ผู้มีจันทราเป็นนิมิต

การฝึกสมาธิทำให้ดิฉันมีสุขภาพดีขึ้น มีจิตใจที่สงบสมดุลมากขึ้น ความโกรธลดน้อยลง สามารถอดทนต่อสิ่งต่างๆที่เข้ามากระทบได้มากขึ้นกว่าแต่ก่อน ตอนนี้ดิฉันได้กลายเป็นคนใหม่ ซึ่งเป็นคนที่มีความสุข และมีความรุ่งเรืองมั่งคั่งในจิตใจ ตอนนี้กลายเป็นคนที่สงบเงียบเรียบร้อยมาก และหากใครทำผิดอะไร ดิฉันสามารถที่จะให้อภัย เข้าใจเขา โดยที่ไม่เก็บมาเป็นอารมณ์

ชีวิตกลับมาสดใส เพราะพบที่พึ่งภายใน

แต่ทันใดนั้นใจของฉันก็ถูกดึงดูดจากภายใน ไปหยุดอยู่ที่ศูนย์กลางกายอย่างที่ฉันได้เรียนมาโดยอัตโนมัติ แล้วฉันก็เห็นองค์พระผุดขึ้นมา องค์ใหญ่เหมือนดวงตะวัน ขยายคลุมตัวของฉัน เหมือนอยู่ภายใต้ต้นไม้ใหญ่ ใบหน้าขององค์พระ ท่านมองมาที่ฉันอย่างมีเมตตา แล้วฉันก็ได้ยินเสียงของพระดังขึ้นมาพร้อมกันว่า “keep your mind.. keep your mind” ตั้งสติไว้ ตั้งสติไว้

DMC เปลี่ยนพ่อ เปลี่ยนลูก ให้เป็นคนดีทันตาเห็น

ผมเห็นหลวงปู่ แว้บขึ้นมาในใจ ท่านบอกว่า “หยุดสิลูกหยุด หยุดตอนนี้เลย” (ท่านหมายถึงให้หยุดการทำฟาร์มเลี้ยงไก่) ผมก็ตอบหลวงปู่ฯไปว่า “จะหยุดได้ไงลูกก็ยังเล็กๆ ถ้าเปลี่ยนไปทำอย่างอื่น ล้มเหลวขึ้นมาจะทำยังไงละครับ” หลวงปู่ท่านก็สวนมาว่า “มึงไม่ลองแล้วจะรู้ได้ไง หยุดเถอะลูก บุญเก่าส่งผลแล้วบุญใหม่จะเชื่อมโยงกับบุญเก่า ลูกจะไปทำอะไรก็รุ่งเรือง”

"สัมผัสแห่งสันติภาพ" (Sense of peace)

ในคืนวันที่ 4 ของการปฏิบัติธรรม ฉันก็สามารถนำใจไปวางไว้ที่ศูนย์กลางกายได้ แล้วความสุขก็แผ่ขยายออกมา ฉันเห็นแสงสว่างที่สว่างมากๆและดาวดวงเล็กๆ เป็นจุดสว่างอยู่ในแสงนั้น ในฐานที่ 7 ของใจ (the seventh state of the mind) ขนาดของดวงดาวนั้นเท่ากับหินก้อนเล็กๆ หรือลูกแก้วลูกเล็กๆเท่าหัวนิ้วก้อย

ปลื้ม ตัวโตเท่าไหน

วันหนึ่ง มีอาการแปลกประหลาดเกิดขึ้นกับลูก ตื่นขึ้นมาก็มีอาการครั่นเนื้อครั่นตัวอยากจะนั่งสมาธิ ทั้งๆ ที่ไม่เคยนั่งอย่างจริงจังมาก่อนเลย หลังจากที่นั่งไปก็มีพระรูปหนึ่งผุดขึ้นมาให้เห็นและติดอยู่ในใจตลอด โดยเฉพาะในช่วงที่ใจสงบเพลินๆ ทั้งเวลา นั่ง นอน ยืน นอน ท่านก็ผุดขึ้นมาให้เห็น ลูกแปลกใจมากๆ ว่าท่านเป็นใคร เพราะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เห็นพระองค์นี้อยู่เป็นเดือนๆ

เด็กช่างซ่อมได้ทุกอย่าง ยกเว้นอกที่หักกับรักชำรุด

ครั้งหนึ่งผมนั่งสมาธิท่ามกลางความมืด ผมวางใจไว้ที่กลางท้องตามที่คุณครูไม่ใหญ่สอน ทิ้งเรื่องราวต่างๆจากใจ นึกที่กลางท้องว่าร่างกายของเราเป็นแหล่งของความสุข และแผ่เมตตาไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลาย ซักพักก็รู้สึกว่าใจสงบ พอใจเริ่มสงบก็มีแสงสว่างเกิดขึ้นมากลางความมืด เป็นแสงสว่างที่คล้ายกับแสงของพระอาทิตย์ครับ เจิดจ้าออกมา แล้วน้ำตาผมก็ไหลออกมาเอง

น้องอลิซ่า เก่งและดี

อลิซ่าเองก็จะมานั่งสมาธิพร้อมกับลูกเสมอๆและมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีค่ะ หลังจากที่นั่งสมาธิด้วยกันเสร็จแล้ว วันหนึ่งเขาก็หันมาบอกว่า “แม่ขา หนูเห็นดวงแก้ว” พอถามว่าเห็นจริงเหรอลูก เขาก็ยืนยันว่า “หนูเห็นจริงๆค่ะแม่ เห็นเป็นดวงแก้วใสๆ พอดวงแก้วสว่างหนูก็สว่างด้วย”

ความทุกข์สิ้นไป เมื่อใจหยุดใจนิ่ง

ผลปฏิบัติธรรม ในช่วงแรกที่นั่ง ใจของลูกก็ฟุ้งจนน่ารำคาญ นึกนิมิตอะไรก็ไม่ออก มืดตื้อมืดมิด มืดสนิทติดทนนาน แต่ลูกก็พยายามภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ แม้ปวดเมื่อยบ้าง แต่ก็ยังเจ็บน้อยกว่าถูกสามีซ้อม ซึ่งเจ็บทั้งกาย ทั้งใจ และลูกก็หมั่นประคองใจให้นิ่งและภาวนาสม่ำเสมอ แล้ววันหนึ่งคำภาวนาก็หายไปอย่างเงียบๆ

เด็ก DMC เด็กดีไม่มีเฮ้ว

หนูได้ปฏิบัติธรรมตามเสียงของหลวงพ่อ คือเอา ขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ทำใจสบายที่กลางท้อง ปล่อยใจตามเสียงหลวงพ่อไปเรื่อยๆ นั่งไปประมาณชั่วโมงครึ่ง รู้สึกสบายมากๆ สักพักก็พบกับสิ่งที่ทำให้หนู หาคำอธิบายไม่ถูกค่ะ

ความสุขที่ไม่มีวันหมดอายุ

นั่งไปซักพัก แล้วผมก็ได้พบกับแสงสว่างที่ไม่แสบตา รู้สึกเย็นตาและเย็นใจมากๆ ตอนนั้นจิตใจผม มีความสุขมากๆ ครับ เป็นสุขที่เกินบรรยายจริงๆ สุขกว่าการร้องเพลง สุขกว่าการรับประทานอาหาร สุขกว่าสุขทางโลก ทางโลกสุขชั่วประเดี๋ยวประเดียว เหมือนอิ่มแล้วก็กลับมาหิวใหม่ แต่ความสุขภายในที่ผมได้ในตอนนี้ เป็นความสุขที่ไม่มีวันหมดอายุครับ