วิเคราะห์การให้ทานของพระเวสสันดร (๒)

เรือที่แล่นออกสู่ทะเลมหาสมุทร เมื่อมีมรสุมต้องรีบหามุมหลบก่อน ครั้นมรสุมสงบ จึงแล่นเรือต่อไป พวกเราก็เช่นเดียวกัน หากชีวิตกำลัง

การเป็นนักสร้างบุญบารมี

ทางมาแห่งบุญ หรือวิธีการเพื่อให้ได้บุญมาขจัดอุปสรรคของชีวิต เรียกว่า บุญกิริยาวัตถุ คือ สิ่งที่เป็นที่ตั้งแห่งการทำบุญหรือเรื่องที่จัดเป็นการทำบุญ เป็นหนทางในการทำความดีหรือเป็นทางมาแห่งบุญ มี ๓ ประการ คือ

ปฏิบัติธรรมแกนนำจัดตักบาตรพระ 1000 รูปเมืองภูเขียว

จังหวัดชัยภูมิจัดโครงการปฏิบัติธรรมแกนนำเพื่อการจัดตักบาตรพระ 1000 รูปเมืองภูเขียว

วิธีฝึกสมาธิ-หลวงพ่อตอบปัญหา

เคยชวนเพื่อนมานั่งสมาธิที่วัด เขาสงสัยว่าทำไมวัดเราไม่มีการสอนให้เดินจงกรม และทำไมเวลานั่งสมาธิต้องมีเสียงนำนั่งด้วย,คนที่ไม่กล้าฝึกสมาธิ เพราะกลัวว่าจะทำให้เสียสติ เราจะอธิบายให้เขาเข้าใจอย่างไรดี,สวดมนต์เป็นยาทา ภาวนาเป็นยากินมีความหมายว่าอย่างไร

สัมมา อะระหัง ตอน ระงับเจ็บจากการผ่าตัดปอด

“จนกระทั่งวันหนึ่งพระอาจารย์มาเปิดเรื่องของคุณหมอ ‘สัมมา อะระหัง’ 500 ครั้ง ในขณะที่ฟังบรรยายธรรมของพระอาจารย์ไป ก็ตรึกเข้ากลางไป ‘สัมมา อะระหัง หนึ่ง’ ‘สัมมา อะระหัง สอง’ จนถึง ‘สัมมา อะระหัง หนึ่งร้อยแปด’ นิ่งมากเลยค่ะ เสียงของพระอาจารย์ท่านเข้าไปในกลางตลอดแล้วไม่ปวดแผล เหมือนกับเราไม่ได้เป็นอะไรเลย

ทำความดีต้องมีกุศโลบาย

โอหนอ ทานนี้เป็นทานอันเลิศ เราได้ถวายไว้ดีแล้วในพระกัสสปเถรเจ้า

สมาธิแก้ว รุ่นบูชาธรรม

ขอเชิญชวนนิสิต นักศึกษาที่กำลังศึกษาในระดับอุดมศึกษาหรือสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีขึ้นไป เข้าร่วมโครงการระหว่างวันที่ 16 มี.ค. – 26 เม.ย. 2558

คุณออกแบบชีวิต..ด้วยตัวเองได้

มนุษย์เราเกิดมาไม่มีใครสมบูรณ์พร้อม เรายังต้องการจะก้าวไปสู่จุดที่สมบูรณ์มากกว่านี้ คือ จุดที่พร้อมด้วยสิ่งที่มนุษย์ทั้งหลายปรารถนา เป็นต้นว่า มีครอบครัวดี การงานดี ร่ำรวยเงินทอง สุขภาพแข็งแรง เฉลียวฉลาด สง่างาม ฯลฯ แต่ตราบใดที่เรายังไม่รู้จักศักยภาพของตัวเอง เราก็คงจะยังไม่สามารถก้าวไปถึงจุดหมายที่สมบูรณ์ได้

ปฏิบัติธรรมพิเศษผู้บริหารโรงพยาบาลสวนดอก

คณะแพทย์ และผู้บริหารจากโรงพยาบาลสวนดอก จังหวัดเชียงใหม่ พาพนักงานเข้าร่วมปฏิบัติธรรม เพื่อศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ลูกสาวของลูกทำกรรมอะไรมา ถึงป่่วยหนักต้องเข้าโรงพยาบาลนานเป็นเดือน เหตุใดคุณหมอจึงหาสาเหตุไม่พบ

เมื่อลูกสาวอายุได้ ๑๓ ปี จากเด็กที่เคยแข็งแรงกลับมีอาการเซื่องซึม ตาเหม่อลอย มือไม้สั่น ไม่ยอมทานข้าว ไม่พูดไม่จา ถามอะไรก็ไม่ตอบ บางครั้งก็พยักหน้าอย่างช้าๆ มีอาการตอบสนองน้อยมาก