ที่ดินตาบอดกับเศรษฐีหนุ่มเนื้อหอม
อุทาหรณ์ของผู้ที่ทำบุญแล้วไม่ได้อธิษฐานล้อมกรอบเอาไว้ให้ดี...ชายคนหนึ่ง ในอดีตเคยทำทานทั้งสาธารณะกุศล และในพระพุทธศาสนา แล้วอธิษฐานจิตเพียงว่า ขอให้หล่อ ให้รวย เท่านั้น จนตลอดชีวิต ทานบารมีหลายๆชาติดังกล่าวมารวมส่งผลในชาตินี้ จึงทำให้เขาเกิดมามีรูปหล่อ รวยทรัพย์ แต่ต้องเกิดในตระกูลที่เป็นเศรษฐีด้วยของมึนเมา และต้องดำเนินธุรกิจของตระกูล เพราะอธิษฐานไม่รอบคอบ...
ภาพชีวิตที่ต้องก้าวต่อไปบนพื้นน้ำ ของชาวกรุง
ภาพการดำเนินชีวิตท่ามกลางวิกฤติ "น้ำ" ของชาวกรุง กลายเป็นภาพที่ชินตาไปแล้วในช่วงนี้ ใครเลยจะรู้ว่า ภาพที่เคยเห็นแค่ในหนัง จะกลับกลายเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง
น้องซันลูกกตัญญูจากโครงการบ้านแสงสว่าง ครอบครัวอบอุ่น
น้องซัน วัย11ขวบ นอกจากจะกราบเท้าแล้ว ยังเขียนบันทึกถึงความดีของคุณพ่อคุณแม่ทุกวัน เพราะได้รับการสอนจากพระอาจารย์ในโครงการบ้านแสงสว่าง ครอบครัวอบอุ่น ซึ่งได้สอนให้ลูกจับข้อดีของคุณพ่อคุณแม่ ลองมาดูบางส่วนจากบันทึกของน้องซันกัน
คุณป้าสี จำปาดี "ชีวิตของผู้เป็นแม่" ตอนที่ 1
ชีวิตของแม่ ผู้มีลูกสุดที่รัก ชาย 5 คน หญิง 3 คน...ความรักอันยิ่งใหญ่ที่เธอมีให้ลูกทุกคน
คุณป้าสี จำปาดี "ชีวิตของผู้เป็นแม่" ตอนที่ 2
ประกาศรับสมัครเจ้าหน้าที่
แผนกการ์ตูน DMC ประกาศรับสมัครผู้สนใจ ร่วมเป็นหนึ่งในทีมงานผลิตรายการการ์ตูนคุณธรรม จำนวน 2 ตำแหน่ง
Inner Peace Club ขอเชิญ นักศึกษามหาวิทยาลัย ที่สนใจภาษาต่างประเทศร่วมแข่งขัน สุนทรพจน์สองภาษา
Peace Master inter-lingual competition 2010 ครั้งแรกของประเทศไทย ให้คุณเลือกภาษาร่วมแข่งขันตามถนัดอาทิเช่น
ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 11
ฝ่ายพระราชธิดาเพียงได้สดับคำว่า “มหาชนก” ความรักประดุจภรรยาสามีก็ได้บังเกิดซาบซ่านไปทั่วผิวกาย แทรกซึมเข้าสู่ภายในทุกอนูเนื้อกระทั่งจรดเยื่อในกระดูก
ลูกผู้ชาย บวชได้ ต้องรีบบวช
การบวชพระ คือ คำตอบที่ถูกต้องที่สุด แต่กว่าผมจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีแก่นสาร ก็ได้สร้างรอยแผลอันเหอะหวะไว้ในหัวใจอย่างมหาศาล และเรื่องราวบาดแผลในใจที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ น่าจะเป็นเครื่องเตือนใจ ไม่ให้เกิดแผลใดๆ กับลูกผู้ชายคนอื่นๆ ต่อไปได้บ้าง จึงขออนุญาตนำมาเล่าครับ
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 166
มโหสถระดมคนงานราว ๖,๐๐๐คน ให้ช่วยกันขุดกรวดทรายและดิน ขนออกมาด้วยกระทงหนังขนาดใหญ่ แล้วเทลงในแม่น้ำจนน้ำขุ่นคลัก แม่น้ำนั้นก็ไหลผ่านไปถึงปัญจาละนคร ชาวเมืองต่างได้รับความเดือดร้อน ก็พากันบ่นอุบว่า “โธ่เอ๋ย ไม่น่าเลย ตั้งแต่มโหสถมานี่ ยังไม่ทันไร ก็สร้างความลำบากให้พวกเราเสียแล้ว น้ำขุ่นคลักอย่างนี้ พวกเราจะไปหาน้ำใสๆ ดื่มกินกันได้ที่ไหน”
