มหาโควินทสูตรตอนที่ ๑ (เทวสันนิบาต)
ความพร้อมเพรียงของหมู่เป็นเหตุแห่งสุข ภิกษุผู้ยินดีในความพร้อมเพรียงกัน ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่เสื่อมจากธรรมอันเกษมจากโยคะ
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 61 อัธยาศัยของพระโพธิสัตว์
ด้วยความที่พระโพธิสัตว์เป็นผู้ที่มีหัวใจรักในการสร้างบารมีอย่างไม่มีประมาณ เราจึงสามารถสรุปอัธยาศัยของพระโพธิสัตว์ได้หกประการ ดังนี้
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 42 การสร้างบารมีของพระศรีอริยเมตไตรย์ (3)
พระศรีอริยเมตไตรย์ทรงสร้างบารมีมายาวนาน รวมระยะเวลา 80 อสงไขยกับอีกแสนมหากัป ในยุคนั้นจึงมีสิ่งอัศจรรย์เกิดขึ้นอย่างมากมาย
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 59 การบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นการยาก (7)
กว่าจะได้มาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุกๆพระองค์จะต้องทรงผ่านการบำเพ็ญเพียรและสั่งสมบารมีอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เป็นเวลายาวนาน
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 40 การสร้างบารมีของพระศรีอริยเมตไตรย์
สักกปัญหสูตร ตอนที่ ๓ (ปัญหาจอมเทพ)
โลกมนุษย์ เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี เป็นสถานที่ที่ทุกคนสามารถใช้สร้างบารมีได้อย่างเต็มที่ แต่ก็มีไม่มากนักที่จะรู้เป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์ มีเพียงเหล่าบัณฑิตนักปราชญ์เท่านั้น ที่ดำรงชีวิตอยู่อย่างไม่ประมาท ซึ่งการเกิดมาในภพชาตินี้ของมนุษย์ทุกๆ คน เกิดมาเพื่อสร้างบารมี และต้องใช้ชีวิตในแต่ละวัน
การบริหารเวลา-วงจรชีวิต
เวลาในแต่ละวันของทุกคนมีเท่ากัน อุปมาเหมือนช่องว่างในถัง แตกต่างกันตรงที่เอาเวลาไปใช้กับเรื่องอะไรก่อน
พระศรีอริยเมตไตรย์ ตอนที่ 3 สุเมธดาบสได้รับพยากรณ์
กว่าพระบรมโพธิสัตว์แต่ละพระองค์จะได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุกๆพระองค์จะต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสร้างบารมี
มหาสมัยสูตรครั้งที่ 3 (ตอนภพมารสะดุ้ง)
เราจะบอกมลทินอันยิ่งกว่ามลทินนั้น อวิชชาเป็นมลทินอย่างยิ่ง ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลาย เมื่อละมลทินนั้นได้แล้ว ย่อมเป็นผู้หมดจด
พระศรีอริยเมตไตรย์ ตอนที่ 5 การถวายบุตรเป็นทานของพระสุมังคลพุทธเจ้า
ครั้นได้บุตรทั้งสองของพระบรมโพธิสัตว์มาแล้ว ยักษ์ขรทาฐิกะได้เคี้ยวกินเด็กทั้งสองต่อหน้าพระบรมโพธิสัตว์ผู้เป็นบิดา