เข็มมหาภัย รอดได้ด้วยบุญ

ซ้ำร้ายไปกว่านั้น...หมอยังบอกอีกว่า “ตราบใดที่ยังหายใจอยู่ ก็ตายได้ตลอดเวลา” พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ มีอย่างหรือคะ หายใจแล้วตาย ซึ่งหมอก็ให้เหตุผลว่า เวลาหายใจ ปอดจะขยับตลอดเวลา ไม่รู้ว่าวินาทีไหนเข็ม...มันเกิดอยากจะไปทิ่มปอดทะลุ พอบอกแบบนี้ต่างคนต่างช็อกค่ะ

คนหัวใจทองคำชาวจันทบุรี

เขาเล่าให้ฟังว่า เพียงแค่เขาเห็นรูปของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ไม่รู้มีอะไรมาดลจิตดลใจให้มีความรู้สึกอยากที่จะมาร่วมงานในครั้งนี้อย่างอัศจรรย์ใจ และการไปทำหน้าที่ในครั้งนี้ ล้วนเป็นเหมือนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกว่า “เขาคอยเราอยู่ ขอเพียงแค่เราไปหาเขาเท่านั้นเอง” มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (10)

เรื่องราวความอัศจรรย์ของวิชชาธรรมกาย ที่ได้ถูกถ่ายทอดถึงรุ่นต่อรุ่นจากผู้ใกล้ชิดพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เมื่อครั้งอดีตนั้นมีมากมาย ดังเช่นเรื่องราวที่พระเดชพระคุณพระวิสุทธิวงศาจารย์ ได้เมตตาถ่ายทอดให้ฟังต่อไปนี้ ท่านได้ประสบกับอานุภาพอันไม่มีประมาณของวิชชาธรรมกาย ด้วยตัวท่านเอง

คนหัวใจทองคำชาวสุพรรณบุรี-อ่างทอง

น้าองุ่นได้กระซิบบอกกับทีมงานว่า เมื่อปี พ.ศ.2539 ตอนที่ตอกเสาเข็มวิหารพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ชาวสุพรรณมากันตั้ง 100คันรถบัส สำหรับงานหล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯในครั้งนี้ น้าองุ่นก็บอกได้คำเดียวค่ะว่า “น้อยกว่า 100 ได้อย่างไร”

คนหัวใจทองคำชาวระยอง

เมื่อลูกพระธัมฯจังหวัดระยอง ทราบข่าวการหล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯแล้ว ก็ไม่รอช้ารีบประชุมทีมงานกันทันที ซึ่งก่อนอื่นก็ต้องขอบอกก่อนว่า งานบุญวันอาทิตย์ต้นเดือน เขาก็จัดมากันกว่า 10คันรถบัสอยู่แล้ว งานนี้หล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ จะน้อยกว่านี้ได้อย่างไร

คนหัวใจทองคำชาวภูเก็ต

อย่างตอนงานคุณยายอาจารย์ เราก็จัดรถบัสไปร่วมงาน 10คันเหมือนกัน แต่งานนี้หล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯเชียวนะ เราจะจัดแค่ 10คันได้อย่างไร พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ...ท่านเป็นครูบาอาจารย์ของคุณยายอาจารย์อีกทีหนึ่ง เราต้องจัดให้มากกว่าเดิม จาก 10คัน ขอเป็น 20คันเลยก็แล้วกัน

รอดพ้นจากไฟไหม้ อย่างอัศจรรย์

เหตุเกิดเมื่อวันศุกร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ.2551 ที่ผ่านมา ในช่วงหัวค่ำ ขณะที่ลูกได้ทำหน้าที่ผู้นำบุญชวนคนมานั่งสมาธิที่บ้าน โดยไม่ทันรู้เลยว่าที่ร้านอาหารของลูกในกลางดึกกำลังเกิดภัยพิบัติร้ายแรง เพราะได้เกิดไฟฟ้าลัดวงจรขึ้นที่หน้าธนาคารใกล้กับร้านของลูกซึ่งเป็นห้องแถวอยู่ใกล้ๆกัน ไฟก็ลุกไหม้กระพือโหมอย่างรวดเร็ว

รถไฟเฉี่ยว ตกสะพาน จมน้ำ...รอดได้

และทันใดนั้นเอง...เราก็ได้ยินเสียงหวูดรถไฟดังไล่มา เราจึงรีบพากันหลบเข้าไปตรงจุดพักคนข้างรางรถไฟ ลูกกับเพื่อนคนหนึ่ง คือ หมอณัฐชัย ยืนอยู่ด้วยกัน ตอนนั้น เสียงหวูดรถไฟดังกระชั้นมากขึ้นเรื่อยๆ และรถไฟได้พุ่งเฉี่ยวพวกเรา ขณะนั้นลูกรู้สึกว่ามีอะไรมาฟาดศีรษะอย่างแรง ทำให้ลูกกับหมอณัฐชัยกระเด็นตกลงมาจากสะพาน ดิ่งลงกระแทกกับพื้นน้ำ

รอดตาย เพราะพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

ช่วงเวลาที่ได้ขับขึ้นสะพานนั้น ก็ได้เกิดกับเหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดฝันคือ รถกระบะที่ขับมายางหน้าเกิดระเบิด ทำให้รถเสียหลักหมุนติ้วอยู่บนสะพาน พอรถหยุดหมุน ปรากฏว่าตำแหน่งของรถขวางอยู่กลางสะพานพอดี และในขณะนั้นเองก็ได้มีรถพ่วงสิบล้อขับขึ้นสะพานมาด้วยความเร็วสูง สิ่งที่ลูกสาวกับลูกชายคิดได้ในตอนนั้นคือ ไม่รอดแน่ๆ

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (7)

นึกให้เห็นดวงให้ได้ ถ้าใครหยุดใจได้จะปรากฏเป็นดวงใสแจ่มโตเท่ากับแก้วตา ขยายขึ้นโตก็เท่ากับ ดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ ใสสะอาดเหมือนเพชรไม่มีขนแมว โตเท่ากับแก้วตา นี่เป็นคำพูดของหลวงพ่อ พวกผมจำกันได้ ท่านจะพูดอย่างนี้เสมอๆและทำให้เราอยากปฏิบัติธรรม ผมก็ฝึกอย่างนี้