บัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก (6)

ณ บัดนี้ ความปรารถนาและความตั้งใจของคุณครูไม่ใหญ่ ที่ผ่านกาลเวลามากว่ายี่สิบปี ได้กลายเป็นหนึ่งในโครงการที่มีทรรศนะที่ยาวไกล ซึ่งในขณะนั้น เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้วดูเหมือนจะยากมาก แต่ในที่สุดวิสัยทัศน์ที่ใครๆบอกว่า เป็นไปไม่ได้ก็เป็นไปได้แล้ว และได้กลายเป็นมหาวิทยาลัยแห่งเดียวในโลก ที่เปิดสอนวิชาเกี่ยวกับความเป็นจริงของชีวิต นำชีวิตไปสู่เป้าหมายอันสูงสุด

มงคลที่ ๒ คบบัณฑิต - มีไมตรีจิตต่อกัน

ข้าแต่พญาหงส์ ในยามผลดกนกทั้งหลายก็ชุม แต่พอผลวายนกทั้งหลายก็ไปไม่เหลียวแล ตอนมีผลประโยชน์ใครๆ ก็เห็นคุณค่า แต่ตอนที่หมดประโยชน์ ใครบ้างเล่าจะนึกถึงผู้มีอุปการคุณ เราจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ต้นไม้นี้เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งญาติของเรา เราต้องการเป็นอยู่เพียงเท่านี้ ขอเพียงได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับต้นไม้ที่มีพระคุณกับเราเท่านั้น

กลอนวันวิทยาศาสตร์

วันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ 18 สิงหาคมของทุกปี รวมกลอนวันวิทยาศาสตร์ รวมเรื่องราววันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ กิจกรรมในสัปดาห์วิทยาศาสตร์

วัดพระธรรมกายเทนเนสซี จัดพิธีบูชาข้าวพระ

พิธีจุดชวาลบุญ พิธีบูชาข้าวพระ และพิธีสวดพระอภิธรรม ทอดผ้าบังสุกุล อุทิศบุญแด่ กัลฯ พัฒนา เชียงแรง

วันรวมพลังเด็กดี V-Star ผู้นำฟื้นฟูศีลธรรมโลก ครั้งที่ 10

วันรวมพลังเด็กดี V-Star ผู้นำฟื้นฟูศีลธรรมโลก ครั้งที่ 10 วันเสาร์ที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 "เก่งอยางเดียว เท่ากับศูนย์ ต้องทับทวีคูณด้วยความดี"

บัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก (2)

ในการรับปริญญาครั้งนี้ ผมว่าไม่ใช่เป็นการจบการศึกษาที่สิ้นสุด แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการศึกษาในธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อย่างถูกต้องครับ ซึ่งการเรียนในทางโลกนั้นเป็นการเรียนแล้วตัน เรียนแล้วหมด แต่ในการศึกษาที่ DOU เป็นการเรียนที่ ยิ่งเรียนยิ่งรู้ ยิ่งลึก ไม่มีวันหมด

ผู้ที่จะเข้าถึงพระพุทธศาสนา

พระพุทธศาสนาเป็นเรื่องของคนฉลาด คนอ่อน น้อมถ่อมตน มีจิตใจที่มั่นคง มีสติระวังตัว ระวังคพพูดอยู่เสมอ ผู้เป็นอย่างนี้เท่านั้น

เทวดาเตือนภัย

บัณฑิต พึงรีบทำกิจที่ควรทำก่อน อย่าให้กิจที่ต้องทำเบียดเบียนตัวได้ในเวลาที่ต้องการ กิจนั้นไม่เบียดเบียนบุคคลผู้รีบทำกิจที่ควรทำเช่นนั้น ในเวลาที่ต้องการ

เครื่องจองจำ

เครื่องจองจำใด เกืดแต่เหล็ก เกิดแต่ไม้และเกิดแต่หญ้าปล้อง ผู้มีปัญญาทั้งหลาย หากกล่าวเครื่องจองจำนั้นว่าเป็นของมั่งคงไม่

มงคลที่ ๒ คบบัณฑิต - มิตรภาพที่ยั่งยืน

พระโพธิสัตว์รู้ว่า นางนกกระเรียนนี้คงน้อยใจและกลัวความผิด จึงปลอบใจโดยตรัสว่า "ผู้ ใดก็ตาม เมื่อผู้อื่นทำกรรมอันชั่วร้ายแก่ตนและตัวเองก็ได้ทำตอบแทนไปแล้ว ก็ย่อมจะรู้สึกว่าเราทำตอบแทนแล้ว ขอให้เวรนั้นสงบลงด้วยอาการเพียงเท่านี้เถิด ท่านจงอยู่ในเมืองนี้ต่อไปเถิด อย่าไปเลย"