แม้จดหมายจะเป็นหมัน...แต่ฉันก็รักครู
จดหมายฉบับนั้น คุณพ่อของลูกเป็นผู้รับโดยท่านเก็บไว้ไม่ให้ลูกอ่าน และหลังจากนั้นคุณพ่อเปลี่ยนความตั้งใจไม่ให้ลูกมาเรียนที่กรุงเทพฯ ทั้งที่ลูกเตรียมตัวพร้อมแล้ว
เธอเห็นองค์พระ ตอนฆ่าตัวตาย
เมื่อพบกับความไม่สมหวังในชีวิต ด้วยความคิดน้อยอกน้อยใจ ทำให้เธอคิดสั้น ใช้มีดแทงลงไปที่ท้องของตัวเอง เพื่อหวังจะฆ่าตัวตาย เพื่อไปอยู่กับมารดาผู้ล่วงลับ …แต่ด้วยบุญเก่าที่สร้างมาในอดีตชาติ ทำให้เธอเห็นองค์พระสีทอง จึงอธิษฐานจิตของให้รอดตายเพื่อจะได้มาสร้างพระ แล้วเธอก็รอดตายจริงๆ
ผู้ออกแบบชีวิต ตอนพิเศษ รวมนักรบหญิงจักรพรรดิ
โครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ห้าแสนคน
โครงการสมาธิแก้วรุ่นที่ 42
ขอเชิญชวน ชาย หรือ หญิง อายุระหว่าง 18-35 ปี กำลังศึกษาในระดับอุดมศึกษาหรือสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีขึ้นไปเข้าร่วมโครงการระหว่างวันที่ 11 มีนาคม - 7 เมษายน พ.ศ.2556
ตามล่าหาคน'เป็นสุข'
ปาริฉัตรสวรรค์
สมัยใด ปาริชาตกัลปพฤกษ์ของเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์บานเต็มที่แล้ว สมัยนั้นเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ ต่างพากันดีใจเป็นหนักหนา อิ่มเอิบพรั่งพร้อมไปด้วยเบญจกามคุณ บำรุงบำเรออยู่ตลอดระยะเวลา ๔ เดือนทิพย์ ณ ควงไม้ปาริชาตกัลปพฤกษ์ ดอกปาริชาตกัลปพฤกษ์บานเต็มที่นั้น จะแผ่รัศมีไปได้ ๕๐ โยชน์ในบริเวณรอบๆ จะส่งกลิ่นไปตามลมได้ ๑๐๐ โยชน์
แข่งบุญสร้างบารมีอานิสงส์มากมาย
คนเราทุกคนต้องอยู่ในศีลในธรรมไม่ควรแสวงหาสิ่งที่เป็นอบายทั้งหลายสิ่งพวกนั้นล้วนแต่เป็นไฟเผาไหม้จิตใจของเรา การอยากได้อยากมีมันคือทุกข์ทุกข์เพราะของสิ่งที่เราแสวงหา
ศิลา…อาถรรพ์
พระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านรักในการอยู่ธุดงค์ ปลีกวิเวก...เมื่อครั้งที่ท่านได้เดินทางไปที่วัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง ท่านได้ไปพบหินสีดำ มีลักษณะคล้ายเสมา จึงเอ่ยปากขอลอยๆ แล้วนำติดตัวกลับมาวัดที่ท่านพำนักอยู่...หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ผิดธรรมชาติหลายอย่าง และเมื่อเวลาท่านนั่งสมาธิ ท่านยังเห็นนิมิตประหลาดอีกด้วย...7วันต่อมา ในขณะที่สาธุชนราว 30ชีวิต กำลังร่วมกันปฏิบัติธรรม ได้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองอย่างน่ากลัว ผู้คนพากันแตกตื่น หอฉันซึ่งยังสร้างไม่เสร็จได้พังลงมา
คนทำชั่วย่อมเศร้าในโลกนี้และโลกหน้า
คนทำชั่วย่อมเศร้าโศกในโลกนี้ คนทำชั่วย่อมเศร้าโศกในโลกหน้า คนทำชั่วย่อมเศร้าโศกในโลกทั้งสอง คนทำชั่วย่อมเศร้าโศกเดือดร้อนยิ่งนัก เมื่อมองเห็นแต่กรรมชั่วของตน
พิจารณาปล่อยวางในขันธ์ ๕
ภาชนะดินที่นายช่างทำแล้วทุกชนิด มีความแตกเป็นที่สุด แม้ฉันใด ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายที่เกิดมาแล้ว ล้วนมีความแตกสลายเป็นที่สุดฉันนั้น