อย่าหลอกกันดีกว่า

จงมาดูดัตภาพอันวิจิตร มีกายเป็นแผล อันคุมกันอยู่แล้วกระสับกระส่าย เป็นที่ดำริของชนเป็นอันมาก ไม่มีความยั่งยืนมั่นคง

ผู้ชนะสิบทิศ ตอนที่ ๔ ( พลานุภาพแห่งบุญ )

ปวงสัตว์ในโลกผู้อาศัยอาหาร เป็นอยู่ทุกจำพวก ขอจงได้อาหารอันน่าพอใจด้วยใจของเรา เมื่อตั้งจิตอย่างนี้ อาหารทั้งหลายก็บังเกิดขึ้น พระองค์สามารถเลี้ยงคนได้ทั้งโลกเพียงแค่ใจนึกคิดเท่านั้น

ฝันที่เป็นจริง

ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้น ชีวิตของผมมีแต่ งาน...งาน...งาน จะมีเวลาเหลือก็คงแค่ตอนหายใจเท่านั้น ตอนนี้ผมได้เรียนรู้ที่จะปลดปล่อยงานบางอย่าง เพื่อที่จะทำสมาธิทุกวัน ทั้งตอนตื่นนอน และก่อนเข้านอน ขณะที่ผมได้เรียนรู้วิธีการทำสมาธิไปอย่างช้าๆนั้น ผมก็เริ่มรู้สึกว่า ผมจะระมัดระวัง ใส่ใจในคำพูด และการกระทำมากขึ้น เริ่มมองเห็นสิ่งต่างๆ จากมุมเล็กๆให้มีความหมายมากขึ้น

จะเอาดีได้อย่างไร

ถาม : เราต้องทำอย่างไรถึงจะเอาดีได้ พระ

ถาม-ตอบ มหาธรรมยาตราธุดงค์ธรรมชัย เส้นทางพระผู้ปราบมาร

ถาม-ตอบ มหาธรรมยาตราธุดงค์ธรรมชัย เส้นทางพระผู้ปราบมาร โดย พระมหาสมเกียรติ วรยโส ป.ธ.9 อภิธรรมมหาบัณฑิต, พระมหาวีรวัฒน์ วีรวฑฺฒโก ป.ธ.9, พระมหา ดร.สุธรรม สุรตโน ป.ธ.9, พระ ดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล

ผู้สร้างหนังฮอลลีวูดห่วงไทยฝีมือดีแต่ขาดแรงหนุนจากรัฐบาล

ผลการปฏิบัติธรรมจากประเทศจีน

แต่เมื่อผ่านความไม่คิดไปได้ ก็จะไปเจอแสงสว่าง มีความสุขมาก เมื่อได้อยู่ในภาวะนี้ รู้สึกว่า เวลาผ่านไปครู่เดียว เหมือนตัวผมไม่มีลมหายใจ ไม่มีตัวตน แล้วผมก็ได้เห็นดวงใสสว่าง ใหญ่กว่าดวงดาว เป็นทั้งความสว่าง ความขาว ความใส และความเย็น สว่างเหมือนเวลากลางวัน ขาวเหมือนเป็นประกายวาววับบริสุทธิ์ ใสเหมือนน้ำค้างใสๆ ความเย็นที่ไม่ใช่อุณหภูมิเย็นๆ แต่เป็นความเย็นที่สงบเยือกเย็นไม่เร่าร้อน

จงทำความดีเสียก่อนที่จะหมดโอกาส

คนที่มัวประมาทมัวรอโน่นรอนี้อยู่ หรือผัดวัน ผัดเวลาอยู่ ก็มักจะหมดโอกาสที่จะทำสิ่งที่ควรทำ เมื่อถึงเวลาเรื่ยวแรงก็จะหมดไปเรื่อยๆ อายุก็มากขึ้นเรื่อยๆ

ถาม-ตอบ ธุดงค์ธรรมชัย

คำถาม คำตอบ ข้อสงสัยเกี่ยวกับธุดงค์ธรรมชัย ไขข้อข้องใจโครงการธุดงค์ธรรมชัย เช่น การเดินธุดงค์เบียดเบียนคนอื่นบาป ผิดหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า, มาอีกแล้ว event ทำไมต้องเดินธุดงค์กันทุกปี,ถ้าไม่มีดอกดาวรวยจะเข้ามาร่วมงานได้ไหม? มีจำหน่ายหรือไม่

ทศชาติชาดก เรื่องเนมิราช ผู้ยิ่งด้วยอธิษฐานบารมี ตอนที่ 5

พระราชาทรงเห็นความตั้งใจจริงของท่านปุโรหิต จึงทรงอนุญาต และตรัสอนุโมทนาว่า “ถ้าเช่นนั้น ท่านอาจารย์ก็จงบวชเถิด และเมื่อท่านอาจารย์ได้บวชแล้ว ก็จงมาเยี่ยมเราบ้างนะ”