ชีวิตเกิดได้ 4 รูปแบบ - วงจรชีวิต

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า ชีวิตเกิดได้ 4 รูปแบบ

อีกคนที่ห่วงใย

ลูกทำงานที่ บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน) แผนกต้อนรับผู้โดยสารพิเศษ เป็นเวลา 9 ปี แต่ได้ลาออกจากงานเพื่อมาดูแลเตี่ยที่กำลังป่วยหนักในระยะสุดท้าย ...เพื่อทดแทนบุญคุณที่ท่านให้กำเนิดลูกมาค่ะ

เธอเกิดมาในครอบครัวที่คุณพ่อคุณแม่ทะเลาะตบตีกันบ่อยๆเพราะสุรา...เมื่อเธอเกิดมา ด้วยมีความฝันเป็นลางบอกเหตุ คุณแม่ของเธอจึงมั่นใจว่า เมื่อเธอโตขึ้นเธอจะต้องได้เป็นหมอ และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ...เธอเป็นหมอที่รักษาคนไข้ตามหลักวิชชา แนะนำให้คนไข้ซึ่งป่วยใกล้ตาย ได้ตายอย่างมีสติ และอยู่ในบุญ...แต่ในเรื่องของความรัก เธอดูจะไม่สมหวังในเรื่องนี้สักเท่าใด...

ระวัง 5 ปีโลกวิกฤต!! แม่เหล็กเปลี่ยนขั้ว - “ไทย” รับเคราะห์

สัตว์ทุกชนิดเสี่ยงสูญพันธุ์ หากอุณหภูมิโลกสูงขึ้นอีก 2 องศา

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๑ ( บริจาคกัณหาชาลี )

ดูก่อนพ่อชาลีลูกรัก พ่อจงมาเพิ่มพูนบารมีของพ่อให้เต็ม จงช่วยโสรจสรงหทัยของพ่อให้เย็นชุ่มฉ่ำ ลูกรักขอลูกจงทำตามคำของพ่อ ขอลูกทั้งสองจงเป็นดังยานนาวาของพ่อไม่หวั่นไหวต่อสาครคือภพ เมื่อพ่อข้ามฝั่งคือชาติแล้ว จักยังมนุษย์ และเทวดาทั้งหลายให้ข้ามพ้นด้วย

อรูปพรหมภูมิ ที่อยู่ของพรหมที่ไม่ใช่รูปพรหม

การมาบังเกิดเป็นอรูปพรหมนั้น เมื่อครั้งเป็นมนุษย์จะต้องหมั่นสั่งสมบุญทั้งทาน ศีล ภาวนา โดยเฉพาะการเจริญภาวนา จะต้องทำจนถึงขั้นได้อรูปฌาน เป็นฌานที่สูงกว่ารูปฌานขึ้นไปอีก

พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "การได้เกิดเป็นมนุษย์ เป็นของยาก"

พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "บุญลาภดี บารมีจะเด่น" กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ การได้เกิดเป็นมนุษย์ เป็นของยาก มนุษย์ แปลว่า ผู้มีใจสูง หมายความว่า มีความคิดนึกความรู้สึกที่รับผิดชอบต่อตัวเอง รู้ว่าอย่างไรดี อย่างไรไม่ดี อยากทำความดี เกลียดกลัวความชั่ว ถือว่าส่วนนี้ เป็นสัญชาตญาณของมนุษย์ ซึ่งจะต่างจากสัตว์ดิรัจฉาน เพราะสัตว์ดิรัจฉานไม่มีอย่างนี้

ทุกข์ในอัตภาพสัตว์เดรัจฉานและมนุษย์

ขั้นตอนการชดใช้กรรมของผู้ผิดศีลกาเมฯ ตอน ทุกข์ในอัตภาพสัตว์เดรัจฉานและมนุษย์ ความเดิมจากตอนที่แล้ว เมื่อวิบากกรรมเบาบางจากเปรต อสุรกาย ก็มาต่อด้วยการเป็นสัตว์เดรัจฉาน เริ่มต้นจากสัตว์ชั้นต่ำ

มงคลที่ ๑๙ งดเ้ว้นจากบาป - ผู้ก่อบาปกรรม ย่อมแพ้สงครามแห่งชีวิต

นายจุนทะ ผู้เลี้ยงชีพด้วยการขายเนื้อสุกร เขามีชีวิตอยู่กับการฆ่าสุกรมาตลอด ๕๕ ปี ทุกวันหลังจากที่ฆ่าสุกรแล้ว เขาจะแบ่งเนื้อไว้กินกันเองในครอบครัว และนำเนื้อส่วนที่เหลือไปขายเลี้ยงชีพ ตลอดชีวิตที่ผ่านมา เขาไม่เคยประกอบกุศลกรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็นการทำทาน รักษาศีล หรือเจริญภาวนา แม้พระบรมศาสดาจะประทับอยู่ในวัดเวฬุวัน ซึ่งอยู่ใกล้ๆ บ้าน เขาก็ไม่เคยไปวัด ไม่เคยถวายอาหารแม้เพียงข้าวทัพพีเดียว มีแต่ทำบาปกรรมมาตลอด