ถึงเวลาอินเตอร์โกเมืองไทย 2มือCGฮอลลีวูดยัน"คนไทยมีดี"

บุญเกิดขึ้นจากการให้ทาน

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าว่าสัตว์ทั้งหลายพึงรู้ผลแห่งการจำแนกทาน เหมือนอย่างเรารู้ไซร้ สัตว์ทั้งหลายยังไม่ให้แล้วก็จะไม่พึงบริโภค อนึ่ง ความตระหนี่อันเป็นมลทิน

เป้าหมายของชีวิต

เนื่องจากดิฉันเป็นผู้จัดการ ต้องบริหารธุรกิจ งานจึงยุ่งมากทุกวัน, รังแต่จะทำให้กายใจเหนื่อยล้า แต่ทุกเวลาดิฉันไม่เคยลืมที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโวเคยสอนไว้เลยว่า การปฏิบัติธรรมต้องทำคู่ไปกับใจให้ตลอด เมื่อสะดวกก็ให้หลับตาเบาๆ นึกถึงดวงแก้วหรือองค์พระที่ตนเองชอบที่กลางกาย

เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๖ )

ข้าพเจ้านั้น จะเว้นจากความเป็นคนตระหนี่ในวันนี้แหละ อนึ่ง ข้าพเจ้าจะไม่พึงกระทำบาปอะไรอีกต่อไป การไม่ให้สิ่งของอะไร จะไม่มีแก่ข้าพเจ้าอีกต่อไป วันใดข้าพเจ้ายังไม่ได้ให้ วันนั้น ข้าพเจ้าจะไม่ยอมกินข้าว

โรคที่แขนและมือ-หมวดโรคภัยไข้เจ็บ

โรคที่แขน / มือ ประกอบด้วย แขนหัก แขนพิการ แขนลีบเล็กผิดปกติ ชาตามแขน มือมีเหงื่อออก มือกุด มือใหญ่ เก้งก้าง ฝ่ามือมีแผลพุพอง ฝ่ามือมีอาการร้อน หนังที่นิ้วหลุดลอกจนไม่เห็นลายนิ้ว นิ้วมือติดกันจนเป็นแผง และนิ้วมือหงิก

บุญ คือ เบื้องหลังของความสุข และ ความสำเร็จ

เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์อย่างยิ่ง ที่การทำสมาธิเป็นเหมือนการปลุกระดมภูมิคุ้มกันในร่างกายให้ Alert ขึ้นมา หลังกลับจากพนาวัฒน์ หมอตรวจพบว่า มะเร็งที่ลามไปที่ตับหายไปแล้ว พอลูกได้ยินก็ดีใจสุดๆ หมอจะขอผ่าดูอีกทีให้แน่ใจ แต่ลูกขอไปนั่งสมาธิถือศีลก่อน คุณหมอก็ยิ้มๆ พอกลับไปตรวจอีก ปรากฏว่า มะเร็งหายไปหมดแล้ว ส่วนผลเลือดที่แสดงค่าของมะเร็งก็ค่อยๆ ลดลง จนอยู่ในระดับปกติ เป็นเรื่องมหัศจรรย์เกินคาด

ปฏิปทาแห่งพรหมโลก

ตถาคตถูกถามถึงพรหมโลก หรือปฏิปทาเครื่องให้ถึงพรหมโลก ก็ไม่ชักช้าหรือประหม่าเช่นเดียวกัน ดูก่อนมาณพ เราย่อมรู้จักทั้งพรหมโลกและปฏิปทาเครื่องให้ถึงพรหมโลก อนึ่ง ผู้ปฏิบัติด้วยประการใดจึงเข้าถึงพรหมโลก เราย่อมรู้ชัดซึ่งประการนั้นด้วย

อานิสงส์ต้อนรับพระพุทธเจ้า

แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมาทีละหยาดๆ ได้ฉันใด ธีรชน แม้สั่งสมบุญทีละน้อยๆ ย่อมเต็มด้วยบุญได้ ฉันนั้น

ไอซีทีส่งชื่อเว็บไซต์ผิดก.ม.กว่า100ให้ตร.ตามจับ

พระปิลินทวัจฉะ (๒)

หมู่สัตว์ที่เกิดมาแล้วจำจะต้องตายในโลกนี้ หากได้ทำกรรมอันใดไว้คือบุญและบาป บุญ และบาปทั้งสองประการนั้นแลเป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้นไป อนึ่ง บุญและบาปย่อมเป็นของติดตามเขาไป ประดุจเงาติดตามตนไป เพราะฉะนั้น บุคคลพึงทำกัลยาณกรรมสะสมไว้เป็นสมบัติในปรโลก ด้วยว่า บุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในปรโลก