ทำบุญอย่างไรไม่ให้ขาดทุน

บางคนทำบุญแล้วขาดทุน เพราะขณะทำหงุดหงิดใจหมอง เป็นกังวล ซึ่งถ้าเป็นอย่างนี้ เวลาบุญส่งผล ก่อนจะได้สมบัติอะไรมา ก็จะมีเรื่องให้ต้องหงุดหงิด มีอุปสรรคมากมายกว่าจะได้สมบัตินั้น หรือเมื่อได้สมบัติมาแล้ว สมบัติก็จะติดวิบัติมาด้วย เช่น มีตำหนิ เสียง่าย ได้ของที่มีคุณสมบัติ ไม่ตรงกับที่อยากได้

ทำบุญแบบระแวง

คำถาม : การทำบุญแบบระแวง ๆ กลัวว่าจะถูกหลอก เนื่องจากยังไม่มั่นใจในเนื้อนาบุญ อย่างนี้เวลาบุญส่งผล สมบัติจะเกิดขึ้นอย่างไร และที่ถูกต้องควรจะทำอย่างไร

วัฏฏกาชาดกว่าด้วยอำนาจแห่งการตั้งสัตยาธิษฐาน

วัฏฏกาชาดก เป็นเรื่องของการอธิษฐาน อธิษฐานจิตอย่างไรให้ถูกต้องและเป็นจริงได้ หลักการอธิษฐานขึ้นอยู่กับคุณภาพของจิต เราควรยังจิตนึกถึงคุณของพระรัตนตรัย ทบทวนศีล 5 ให้บริสุทธิ์ จำเป็นหรือไม่?!!

เวทัพพชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการไม่รู้จักกาลเทศะ

พุทธกาลครั้งหนึ่งยังมีภิกษุชาวสาวัตถีรูปหนึ่ง มีความอวดดื้อถือดีจนเป็นที่เอือมระอาต่อภิกษุรูปอื่นๆ เมื่อพระพุทธองค์ทรงทราบท่านจึงทรงระลึกชาติด้วยบุพเพนิวาสานุสติญาณแล้วพบว่า ภิกษุรูปนี้เมื่อกาลก่อนก็เป็นผู้ว่ายากจนเป็นเหตุให้ตนเองและบุคคลเป็นพันๆ คน ต้องถึงแก่ความตาย

ยืมเงินทำบุญ

การยืมเงินมาทำบุญ ถือว่าทำถูกหรือไม่ และการทำบุญแบบนี้ บุญจะเกิดกับเราอย่างไร

Make Merit And Use Merit In The Right Way หาบุญได้ ใช้บุญเป็น

เราต้องช่วยตัวเอง ทั้งสากลโลก ทั้งจักรวาล ไม่มีใครช่วยยายได้ ยายต้องช่วยตัวเอง ช่วยยังไง? ก็เอาความดีใส่ตัว ล้างความชั่วให้มันหมดไป หาบุญใส่ตัวเอง

ทุกข์ไม่มีคนสืบทอดสมบัติ

คำถาม : มีคุณโยมท่านหนึ่งถามมาว่าผมรู้สึกเป็นทุกข์กับสมบัติที่มีจะทำอย่างไรดีครับ หากไม่มีผู้สืบทอดธุรกิจครอบครัว

อานิสงส์ถวายอาหารบิณฑบาต

ด้วยกุศลกรรมที่ทำไว้นั้น ได้ไปบังเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ได้เป็นมเหสีของจอมเทพ ๑,๐๐๐ องค์ เมื่อกลับลงมาเกิด ก็ได้เป็นมเหสีของพระเจ้าจักรพรรดิถึง ๑,๐๐๐ ชาติ ต่อจากนั้นก็ได้เกิดเป็นมเหสีของพระราชาประเทศราช นับภพนับชาติไม่ถ้วน โดยพระนางไม่รู้จักทุคติเลย นี้ก็เป็นบุญพิเศษที่เกิดจากการถวายบิณฑบาตทุกวัน

จันทกินรีชาดก-ชาดกว่าด้วยความผูกพันจงรักภักดี

ครั้งเมื่อพระพุทธศาสดาเสด็จสู่แคว้นสักกะแห่งศากยวงศ์ พร้อมพระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร อัครสาวกเบื้องซ้ายและขวาและสังฆสาวกทั้งมวล พุทธกาลครั้งนั้นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เสด็จไปยังกรุงกบิลพัสดุ์นครหลวงของแคว้นสักกะ เพื่อแสดงธรรมโปรดพระเจ้าสุทโธทนะพระราชบิดา

โภชาชานียชาดก-ชาดกว่าด้วยความเพียรอันยิ่งใหญ่

พุทธกาลครั้งนั้น ณ เชตวันมหาวิหารในนครสาวัตถี สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงมีพระเมตตาธิคุณต่อพระภิกษุรูปหนึ่งซึ่งกำลังเบื่อหน่ายคลายความเพียรลง ทรงอนุเคราะห์ด้วยพุทธวาจาว่า “ดูก่อนภิกษุ บัณฑิตในกาลก่อนนั้นได้ทำความเพียรที่ไม่น่าจะทำได้ แม้ได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใด ก็มิได้ละความเพียร” แล้วพระพุทธองค์ก็ทรงระลึกชาติด้วย บุพเพนิวาสนุสติญาณด้วยชาดกขึ้นเรื่องหนึ่ง โภชาชานียชาดก ความเพียรอันยิ่งใหญ่