จดหมายจากสามเณรโครงการยุวพุทธศาสตร์ ตอน ใกล้จะยกชั้นเข้าถึงธรรมแล้วครับ

1.ผมชื่อ สามเณรสิริวุฒิ วอขวา หรือ สิงโต อายุ 8 ขวบ 2.ผมชื่อ สามเณรดานิช เสรีรักษ์ ชื่อเล่นตะวัน ครับ 3.ผมชื่อ สามเณรชัฐรา หมันเทศมัน หรือ เอิต

จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน มีความสุขจนอยากจะหยุดเวลาตรงนี้ไว้

หลวงพ่อครับ...จริงๆ แล้วผมเคยบวชในโครงการแสนเข้าพรรษาปี 53 มาก่อนครับ แต่พอจบโครงการผมก็ลาสิกขาออกไปดำเนินชีวิตทางโลก และพอดำเนินไปดำเนินมาก็เกิดเรื่องเข้าใจผิด จนทำให้ผมโดนขวานฟาดหัว นอนสลบเลือดนองจนต้องเข้ารักษาตัวอยู่โรงพยาบาลนานเป็นเดือนเลยครับ ซึ่งเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.. “ชีวิตเป็นสิ่งไม่แน่นอน

จดหมายจากใจพระธรรมทายาท ตอน บวชต่อเวลา ต่ออายุพระพุทธศาสนา

ผมชอบไปถวายภัตตาหารที่หอฉันคุณยายอาจารย์ฯ อยู่เป็นประจำ พอได้เห็นรูปคุณยายอาจารย์ฯ แววตาของท่านทำให้ผมเกิดจิตศรัทธา จึงเป็นเหตุให้ผมอยากบวชบูชาธรรมท่านเพราะผมคิดถึงคุณยายครับผลการปฏิบัติธรรมที่ดีที่สุดเกิดขึ้น เมื่อวันที่ผมไปร่วมงานอัญเชิญหลวงปู่ทองคำประดิษฐาน ณ วัดโบสถ์บนครับ ทั้งวันผมก็นึกหลวงปู่ไว้ที่กลางท้องตลอดเวลาครับ สิ่งที่เกิดขึ้น คือ ช่วงที่กำลังประกอบพิธีกรรม ผมก็นั่งสมาธิทำใจใสๆ ปล่อยวาง ทำตัวให้โล่งๆ

เกาะติดความปลื้มชวนบวชทั่วไทย ตอน เพราะมีคนมาชวนบวชผมถึงมีวันนี้

ตอนนี้ลูกพระธัมฯลำปางทั้งพระและโยมออกทำหน้าที่ชวนบวชกันทุกวันนะครับ เพราะทุกรูป-ทุกคนรู้ว่าการชวนบวชในพรรษานี้ มีความสำคัญมากกับโครงการบรรพชาสามเณรล้านรูป เพราะพระธรรมทายาทรุ่นเข้าพรรษานี้ จะเป็นกำลังสำคัญที่จะมาช่วยสานต่อโครงการสามเณรล้านในปีหน้าให้สำเร็จครับ

บวชให้แม่กันเถิด

จะมีสุขใด ทำให้แม่อิ่มใจมากไปกว่า การได้เห็นชายผ้าเหลืองพระลูกชาย และจะมีลูกผู้ชายสักกี่คน ที่มีหัวใจยอดกตัญญู บวช เพื่อทดแทนพระคุณมารดาผู้ให้กำเนิด

จดหมายจากว่าที่พระพี่เลี้ยงโครงการสามเณรล้านรูป ตอน จะเป็นพระพี่เลี้ยงที่แสนดี ให้ดียิ่งกว่าดีที่สุด

ผมเข้าวัดพระธรรมกายเมื่อปี พ.ศ. 2535ก็ต้องยกความดีนี้ให้กับอดีตคนข้างกายที่ขอให้ผมขับรถพามาวัด ทำให้ผมได้มานั่งสมาธิบูชาข้าวพระผมจำได้ว่าวันแรกที่มาวัด..ผมชอบเลย

ผลการปฏิบัติธรรม ตอน ดวงใสๆ กับธุดงค์ธรรมชัยที่รอคอย

ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท กุญช์ฐาน์ สีลเตโชอายุ 29 ปี ตัวแทนพระธรรมทายาท จากศูนย์อบรมวัดเวฬุวนาราม เขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร

เรื่องปลื้มๆ จากยอดดอยวัดบ้านแม่แสนสุข ตอน วันที่ผมรอคอย

หลวงพ่อครับ นับตั้งแต่มีคำว่า "วัดบ้านแม่แสนสุข" ที่หลวงพ่อเมตตาตั้งชื่อให้บังเกิดขึ้น ต้อนนี้ก็มีชายแมนๆมาขอสมัครบวชเข้าสังกัดวัดบ้านแม่แสนสุขนี้กันเป็นแถวเลยครับ โดยเฉพาะหลวงตากลัวแฮ ซึ่งท่านชื่อกลัวแฮ แต่ไม่กลัวผีครับ เพราะท่านเป็นอดีตหมอผีที่ลือชื่อแห่งยอดดอยและเป็นอดีตผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ซึ่งทรงอิทธิพลที่สุดในหมู่บ้านแม่ระอานอก ท่านได้สั่งการลูกหลานให้ขึ้นมาพัฒนาวัดทุกวัน

จดหมายจากกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ทุ่มชีวิตฝึกตนเตรียมบูชาธรรมพระผู้ปราบมาร

กระผมพระธรรมทายาทวรุตม์ ธัญฺญวโร อายุ 22 ปี เพิ่งจบปริญญาตรี จากคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาเครื่องกล ที่จริงผมวางแผนว่าเมื่อจบปริญญาตรีแล้วจะไปเรียนต่อปริญญาโทที่ฮ่องกงทันทีครับ ซึ่งได้ติดต่อเดินเรื่องเอาไว้หมดแล้ว แต่ในใจมันยังไงไม่รู้ มันนึกอยากบวช ก็เลยมาบวชทั้งๆที่ยังไม่ได้รับปริญญาเลยครับ

ความประทับใจในการเดินธุดงค์ธรรมชัย ตอน บทฝึกที่เข้มกลั่นผมให้เป็นพระแท้

ผมย่ำทุกก้าวด้วยความตั้งใจ สัมมาอะระหังทุกวัน ไม่ต่ำกว่า 8-9 พันครั้ง ผมมีความสุขตลอดเส้นทาง ทุกกิโลเมตรที่ก้าวเป็นบทฝึกที่เข้มข้นทั้งกายและใจ ที่กลั่นให้ผมเป็นพระแท้ได้ดีกว่าเดิม