เรื่องปลื้มๆ จากยอดดอยวัดบ้านแม่แสนสุข ตอน วันที่ผมรอคอย
หลวงพ่อครับ นับตั้งแต่มีคำว่า "วัดบ้านแม่แสนสุข" ที่หลวงพ่อเมตตาตั้งชื่อให้บังเกิดขึ้น ต้อนนี้ก็มีชายแมนๆมาขอสมัครบวชเข้าสังกัดวัดบ้านแม่แสนสุขนี้กันเป็นแถวเลยครับ โดยเฉพาะหลวงตากลัวแฮ ซึ่งท่านชื่อกลัวแฮ แต่ไม่กลัวผีครับ เพราะท่านเป็นอดีตหมอผีที่ลือชื่อแห่งยอดดอยและเป็นอดีตผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ซึ่งทรงอิทธิพลที่สุดในหมู่บ้านแม่ระอานอก ท่านได้สั่งการลูกหลานให้ขึ้นมาพัฒนาวัดทุกวัน
ผลการปฏิบัติธรรม สามเณรเตรียมบวชอุทิศชีวิต สามเณรพิทักษ์ จิตรจักร
สามเณรพิทักษ์ จิตรจักร อายุ 22 ปี เปรียญธรรม 4 ประโยคจะบวชเพื่ออุทิศชีวิตให้กับพระพุทธศาสนา และเมื่อได้รับการอุปสมบทแล้ว จะได้ฉายาว่า กนฺตชโย แปลว่า ผู้มีชัยชนะเป็นที่รักครับ
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 20
ครั้นลูกได้ครองราชย์ พรั่งพร้อมด้วยโอรสธิดาแล้วจึงค่อยออกบรรพชาในภายหลังเถิดนะลูก บัดนี้ลูกยังอยู่ในช่วงปฐมวัย จะมาบวชอยู่ในป่าแต่ผู้เดียวจะมีประโยชน์อะไรเล่า ( พระเตมียโพธิสัตว์จะตรัสตอบเช่นไร...)
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 10
ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงพระยศยิ่งฟ้า ถ้าพระองค์ยังทรงเลี้ยงพระกุมารผู้เป็นกาลกิณีไว้ภายใต้ร่มเศวตฉัตรต่อไป ไม่ช้าแผ่นดินนี้ก็จะเกิดอาเพศ...อันตรายอย่างใหญ่หลวงจะบังเกิดขึ้น
เรื่องหยุดใจ...วัยไม่เป็นอุปสรรค
ลูกรู้สึกเสียดาย ที่ได้รู้จักพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ได้ฝึกสมาธิ เอาเมื่อยามบั้นปลายของชีวิต แต่ยังนับว่าโชคดีที่ได้รู้ถึงกิจที่แท้จริงของการมาเกิด และได้รู้ก่อนที่จะต้องไปเกิด ทำให้ลูกรู้สึกไม่กลัวความตายเจ้าค่ะ ลูกอยากบอกทุกคนว่า “การฝึกนั่งสมาธิไม่ยากเลย สิ่งสำคัญ คือ ต้องมีสติตลอดเวลา เอาสติข่มไว้ ถ้าคุมไม่อยู่ก็ หายหมด”
กลไกกลับตาลปัตร เมื่อดาราห้ามลูกดูละคร
สุขอื่นยิ่งกว่าการทำใจหยุดนิ่ง ไม่มี
ทุกชีวิตสามารถมีความสุขได้ เปลี่ยนแปลงได้ และเข้าถึงธรรมะได้ เพียงแค่หลับตาเบาๆ วางใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย
ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 6
ด้วยเดชแห่งศีลและพรหมจรรย์ของคนทั้งสอง ได้บันดาลให้ภพแห่งท้าวสักกะเกิดอาการเร่าร้อนขึ้น พระองค์จึงตรัสเรียกวิสสุกรรมเทพบุตรมา แล้วรับสั่งให้วิสสุกรรมเทพบุตรไปเนรมิตบรรณศาลาและบรรพชิตบริขารเพื่อบุคคลทั้งสอง
ตายพร้อมกัน 6 ศพ
เธอต้องสูญเสีย บุคคลใกล้ชิดพร้อมกันทีเดียวถึง 6 คน จากอุบัติเหตุ ซึ่งในจำนวนนั้น มี สามี และ ลูกสาว อายุ 11 ปี ของเธอรวมอยู่ด้วย …หลังจากที่สามีเสียชีวิต เธอมีความรู้สึกว่า สามียังคงไม่ไปไหน ยังวนเวียนอยู่กับเธอ เมื่อเธอมีความทุกข์ใจ คิดถึงเขา เขาก็จะมาเข้าฝัน และยังมีเหตุการณ์ที่ทำให้เธอมั่นใจว่า สามีคอยให้ความช่วยเหลือเธออีกด้วย…
ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 16
ฝ่ายพระเจ้าปิลยักขราช ได้เห็นภาพของฤษีทั้งสองแล้ว ก็รู้สึกสงสารยิ่งนัก ได้ทรงปลอบใจให้ทั้งสองคลายความโศกว่า “ขอผู้เป็นเจ้าทั้งสอง อย่าได้คร่ำครวญถึงสามะบุตรผู้ถึงพร้อมด้วยคุณความดี ว่าเขาถูกเราฆ่าตายเสียแล้ว แล้วใครจะเลี้ยงดูพวกเราเลย...แม้จะสิ้นสามะแล้ว ข้าพเจ้านี่แหละจะขอเลี้ยงดูผู้เป็นเจ้าทั้งสองอยู่ในป่าใหญ่นี้เอง