ผลการปฏิบัติธรรม อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน

อุบาสิกาแก้ว ยุพวรรณ ประสาน (วัดหลวงเมืองปาน จังหวัดลำปาง)

สุขอะไร ก็ไม่เท่า เฝ้าดูใจเราเอง

หลังจากนั้นลูกก็จะมีประสบการณ์เห็นตัวเองเหมือนเห็นภาพ 3 มิติ เห็นตัวเองใสมากดูนุ่มนวล ใส่ชุดเดียวกับที่กำลังใส่อยู่ รู้สึกตัวหาย เบาสบายเหมือนปุยนุ่นจะลอยได้ ปัจจุบันนี้ บางวันจะนิ่งจนรู้สึกเหมือนแยกใจกับกายออกจากกันได้ ลูกนั่งสมาธิมีความสุขทุกวันเลยค่ะ สุขอะไร ก็ไม่เท่า เฝ้าดูใจเราเอง

หนูน้อย ผู้มีดาวภายในเป็นเพื่อน

วันหนึ่งผมไปโรงเรียนและเห็นเด็กโตที่ชอบมารังแก กำลังเดินรี่เข้ามาหาผม ผมไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยยืนนิ่งๆหลับตา แล้วนึกถึงดวงดาวในท้อง ผมจำได้ว่า ดาวจะเป็นเพื่อน แล้วดาวในท้องนั้นก็สว่างขึ้น เวลาผ่านไปสักครู่ ผมรู้สึกว่ามันเงียบผิดปกติ...พอลืมตาขึ้นมา แปลกมากเลยครับ เด็กโตเหล่านั้นก็หายไปเลย ไม่เข้ามาเตะต่อยเหมือนแต่ก่อน ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ไม่รู้สึกกลัวใครอีกแล้ว

เข้าห้องดับจิต...ยังมีสิทธิ์ฟื้น

ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปสู่ห้องดับจิต ทุกคนก็เกิดอาการขนลุกซู่ชูชัน พยาบาลทั้งสองคนที่นำเข้าไปดู ขยี้ตาตัวเอง ก่อนจะถามว่า “ทุกคนเห็นไหม นั่นน่ะ ตรงหัวเตียงของเด็ก มีพระภิกษุห่มจีวรสีเหลืองส้มยืนอยู่ตรงนั้น”

มีปัญหาอะไรเจ๊แก้ได้

ในฐานะหัวหน้างานลูกขอให้โอกาสที่ดีที่สุดในชีวิตแก่ลูกน้องด้วยการให้เค้าไปบวชตอบแทนคุณบิดามารดาได้ โดยมีโปรโมชั่นเงินเดือนเต็ม ถ้าใครมีอุปสรรคอะไร เจ๊เป็นคนเคลียร์เอง ถ้ามีปัญหาอะไรเจ๊แก้ได้

จดหมายจากลูกยาผู้สวมชุดมหาลดาปสาธน์ประจำปี พ.ศ.2556

ลูกมีความรู้สึกปลื้มทุกครั้งที่ได้มีโอกาสใช้แรงกายแรงใจของตนสร้างความดี ดังนั้นในทุกวันอาทิตย์และวันบุญใหญ่ ลูกจะมาวัดและรับบุญเป็นอาสาสมัครอยู่ในแผนกต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ การเป็นอาสาสมัครในแผนกภาพนิ่ง ได้รับบุญทำหน้าที่ถ่ายภาพต่อเนื่องมาเป็นเวลา 10 ปีแล้ว

ทหารอากาศขาดรักได้ แต่ทหารเรือขาดรักไม่ได้

พ่อของลูกเป็นทหารเรือ เป็นคนเจ้าชู้ มีภรรยาน้อย ชอบดื่มเหล้า เมามาก็จะพาลหาเรื่องทะเลาะกับแม่เป็นประจำ จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อกับแม่ทะเลาะกันเพราะพ่ออยากไปอยู่กับเมียน้อย พ่อได้ตีแม่จนเลือดอาบ พ่อกับแม่จึงแยกทางกันอย่างถาวร ซึ่งขณะนั้นพ่ออายุใกล้ 60 ปีแล้ว

ขอเขามาได้เดี๋ยวเดียว

หลังจากที่คุณหมอได้พิสูจน์ว่าคุณปู่เสียชีวิตแล้ว อยู่ดีดี เวลาประมาณ 3 ทุ่ม คุณปู่ก็ฟื้นขึ้นมา แล้วพูดกับพ่อของลูกว่า....

อย่ามัวลองใจกันอยู่เลย

เธอมีปัญหาเข้ากับใครไม่ได้ตั้งแต่เด็ก ชอบอยู่คนเดียว มีหมาและแมวเป็นเพื่อน …เธอมีความต้องการจะไปนับถือความเชื่ออื่นตั้งแต่เด็ก แต่เมื่อเกิดความสับสนในคำตอบที่ไม่ชัดเจน จนเพิ่มความไม่เข้าใจมากยิ่งขึ้น เธอจึงได้หันเข้าหาชมรมพุทธ และได้มาพบกับหมู่คณะ …ปัจจุบันเธอได้อุทิศตัว เข้ามาช่วยงานพระพุทธศาสนาอย่างเต็มกำลัง…

ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก

มีครั้งหนึ่ง ขี้เมาที่กินเหล้าด้วยกัน ตามมาขอลูกจากสามีถึงที่บ้าน สามีของลูกก็ร้องไห้ แล้วบอกกับชายคนนั้นว่า “แล้วแต่ตัวลูก” ลูกจึงไล่ชายคนนั้นไป ไม่ว่าลูกจะทำให้สามีเสียใจแค่ไหน เขาก็ไม่เคยโกรธลูกเลย เวลานั่งรถไปด้วยกัน เขาก็จะเปิดเพลง “วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก” ลูกเห็นน้ำตาของเขา ไหลลอดแว่นออกมา ลูกจำได้ติดตา