เกิดมาไม่มีทั้งแขนและขา..มีแต่ตัวด้วน ๆ
วัดพระธรรมกาย จัดกิจกรรมสวดมนต์ข้ามปี ต้อนรับปี 2566 เพื่อความเป็นสิริมงคล
วัดพระธรรมกาย ได้จัดพิธีฉลองชัยสวดธรรมจักร และจัดกิจกรรมสวดมนต์ข้ามปี ต้อนรับปี 2566 เพื่อความเป็นสิริมงคล โดยได้รับความสนใจจากพุทธศาสนิกชนทั้งคนใหม่และคนเก่าร่วมสวดมนต์เป็นจำนวนมาก
การสังคายนาพระธรรมวินัยครั้งที่ 1
สาเหตุของการสังคายนาครั้งที่ 1 และผลจาการสังคายนา โดยสรุป
เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายต้องทำอะไรบ้าง
ทำเยอะเลย ก็เพราะท่านเจ้าอาวาสองค์นี้แหละ (พระเทพญาณมหามุนี)วัดพระธรรมกายถึงได้มีโครงการต่างๆ มากมายให้เราได้ใช้ประโยชน์ งานประจำวันของท่านเต็มเหยียด ตั้งแต่เช้าจนดึก
ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพจัดพิมพ์วารสารอยู่ในบุญ
ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพจัดพิมพ์วารสารอยู่ในบุญ ตั้งแต่วันแรกของปี สร้างสิริมงคลแก่ชีวิตเข้าสู่ปีที่ 12 วารสารอยู่ในบุญ ขยายธรรมะสู่ใจคนนับล้าน
ชัยชนะครั้งที่ 7 (ตอนที่ 1 ชนะนันโทปนันทนาคราช)
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจอมมุนี ทรงโปรดให้พระโมคคัลลานเถระพุทธชิโนรส ไปปราบนันโทปนันทนาคราช ผู้มีความรู้ผิด มีฤทธิ์มาก ด้วยวิธีให้แสดงฤทธิ์ ทรมานให้สิ้นฤทธิ์ ด้วยเดชแห่งพระพุทธชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงเกิดมีแก่ท่าน
ชัยชนะครั้งที่ 7 (ตอนที่ 2 ชนะนันโทปนันทนาคราช)
ภูเขาเวปุลละสูงตระหง่านเป็นเยี่ยมกว่าภูเขาที่ตั้งอยู่ในกรุงราชคฤห์ เสตบรรพตเป็นเลิศกว่าภูเขาที่ตั้งอยู่ในป่าหิมวันต์ ดวงสุริยาเป็นเลิศกว่าบรรดาสิ่งที่ไปในอากาศ มหาสมุทรเป็นเลิศกว่าห้วงน้ำทั้งหลาย ดวงจันทราเป็นเลิศกว่าดาราทั้งหมด ส่วนพระพุทธเจ้าเป็นเลิศกว่าประชุมชนทั้งโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก
ชัยชนะครั้งที่ 1 (ตอนที่ 2 ชนะพญามาร)
เราแสวงหานายช่างผู้กระทำเรือน เมื่อไม่ประสบ จึงได้ท่องเที่ยวไปในสงสารมิใช่น้อย การเกิดบ่อยๆ เป็นทุกข์ ดูก่อนนายช่างผู้กระทำเรือน เราเห็นท่านแล้ว ท่านจักไม่ได้กระทำเรือนอีกต่อไป ซี่โครงทั้งหมดของท่านเราหักเสียแล้ว ยอดเรือนเราก็กำจัดแล้ว จิตของเรา ถึงวิสังขารคือพระนิพพานแล้ว เราได้ถึงความสิ้นตัณหาแล้ว ดังนี้...
มงคลที่ ๒๓ มีความถ่อมตน - พระทัพพมัลลบุตร (๒)
ท่านพระทัพพมัลลบุตร ถึงแม้ว่าจะบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ เสร็จกิจของการประพฤติพรหมจรรย์แล้ว ท่านยังมีความเสียสละ รับเป็นธุระในกิจการงาน ของสงฆ์ เป็นการกระทำที่น่ายกย่อง และเป็นแบบอย่างในการสร้างบารมี
มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - อภิชาตบุตรยอดกตัญญู
อานุภาพของการบำรุงบิดามารดาไม่ใช่ เรื่องธรรมดา ผู้ที่เลี้ยงดูบิดามารดา แม้ยักษ์ผู้มีใจเหี้ยมโหดก็ยังอ่อนโยนได้ แล้วเกิดความเลื่อมใส จนเปลี่ยนจากยักษ์ที่เหี้ยมโหดกลายมาเป็นยักษ์ใจดี มีศีลมีธรรม พระพุทธองค์ถึงได้ตรัสว่า เพราะการปรนนิบัติในบิดามารดา
