พระพี่เลี้ยงหัวใจเกินร้อย

กระผมคิดว่า เมื่อเราเกิดเป็นลูกผู้ชาย เรามีหน้าที่สำคัญที่ต้องทำ 2 อย่าง คือ 1.เป็นทหารรับใช้ชาติ และ 2.ต้องบวชเพื่อพระพุทธศาสนา

“ชีวิตสมณะ” เส้นทางสุขแท้ เส้นทางสุดท้าย

การมาบวชครั้งนี้ ทำให้กระผมได้ฝึกฝนตนเอง ได้นั่งสมาธิ ทำให้กระผมได้พบกับความสุขภายในแบบที่ไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อนเลย

โชคดีที่ได้มาบวช

สังคมของธรรมทายาทเป็นสังคมที่ดีมาก ไม่เหมือนสังคมนักเที่ยวที่ตอนแรกเหมือนจะสนุก แต่สุดท้ายก็มีแต่เรื่องเดือดร้อนทำให้ทุกข์ใจ

ชีวิตผมสว่างแล้วครับ

ความสุขเพียงแค่วันเดียวของการเป็นพระแท้ ยากที่จะหาความสุขใดในทางโลกมาเทียบได้ บวชอย่างน้อยหนึ่งพรรษาให้อะไรมากกว่าที่คุณคิด

บ้านแตก...จึงได้มาบวช

จากเด็กบ้านแตกพ่อแม่แยกทางกัน หลงผิดใช้ชีวิตเสเพล กลายมาเป็นภิกษุผู้มุ่งมั่นฝึกตนเป็นพระแท้ บวชอย่างน้อย 1 พรรษา ได้มากกว่าที่คิด

หวิดศพเละบุญสร้างองค์พระช่วย

ย้อนไปในปี พ.ศ.2537 เป็นปีทองที่ผมเพิ่งเข้าวัดพระธรรมกาย ผมมาเฉพาะงานบุญใหญ่ๆ เพราะชอบคนเยอะๆ เพราะถ้าคนน้อย มันไม่ตื่นเต้นครับ

บวชเพราะแอนตี้วัด

หลวงพ่อครับผมเป็นผู้ชายธรรมดา ที่ไม่ธรรมดาครับ เพราะตั้งแต่ 5ขวบ โยมพ่อกับโยมแม่เกิดปลื้มอะไรก็ไม่ทราบ เอาผมไปปล่อยไว้ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

แม้บอดสนิท...ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม

การนั่งสมาธิไม่ใช่สิ่งที่ยากเกินความสามารถหากทำอย่างถูกต้องตามหลักวิชชา แม้ผู้ที่มีความบกพร่องทางสายตาก็ยังเห็นความสว่างภายใน

มูลนิธิธรรมกาย ช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม จ.นครราชสีมา

มูลนิธิธรรมกาย เร่งบรรจุถุงยังชีพเพื่อนำไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วม โดยพระภิกษุสงฆ์ในโครงการอุปสมบทหมู่เข้าพรรษา 1 แสนรูปทุกหมู่บ้านทั่วไทย

ผลการปฏิบัติธรรม พระวุฒิชัย รตนพนฺโธ

กระผมเห็นเป็นพระพุทธรูปสีฟ้าใสมองทะลุไปข้างหลังได้ พระพุทธรูปนั่งอยู่ในดวงแก้ว