จังหวะสว่างของชีวิต คือ การได้มาบวช

จากอดีตหนุ่มฮิบฮอบมาดเซอร์ สู่ร่มกาสาวพัสตร์ ฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะ มุ่งมั่นเป็นพระแท้ เพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนา

นักสืบเจออานุภาพเหรียญปราบมาร

ผมพร้อมเป็นพยานยืนยันด้วยเกียรติของตำรวจให้ทุกคนทั่วโลกได้รับรู้ว่า พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ พระผู้ปราบมาร ศักดิ์สิทธิ์จริงๆครับ

แด่โยมแม่ด้วยดวงใจแห่งชัยชนะ

การบวชทำให้กระผมได้เรียนรู้อะไรมากมายอย่างที่กระผมไม่คาดคิด ได้เข้าใจเรื่องบุญบาปและกฎแห่งกรรม อีกทั้งที่สำคัญได้ฝึกนั่งสมาธิ

ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน ยอดหญิงหัวใจเด็ดเพชรยังแพ้

ลูกเกิดในครอบครัวที่พ่อแม่มีลูกมากถึง 10 คน และด้วยความที่บ้านเราไม่ได้รวยมาก ลูกจึงต้องช่วยแม่ทำงานตั้งแต่เล็ก โดยมัดถุงพุทราส่งให้เขาขายก่อนที่จะไปโรงเรียน และพอกลับจากโรงเรียนก็ต้องมามัดถุงพุทราอีกจนถึง 2 ทุ่ม ซึ่งกว่าจะได้ทำการบ้านก็ดึกดื่นทุกคืน หนำซ้ำพออายุ 13 ขวบ ก็ต้องออกหางานทำจริงๆจังๆ เพื่อเลี้ยงตัวเองและส่งเงินช่วยแม่ เพราะพระคุณท่านที่เลี้ยงลูกจนโตมา

ลักษณะนิสัยที่ไม่ดี เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้

อันลักษณะนิสัยที่ไม่ดีนั้นมิใช้เป็นตราบาปที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด แต่เป็นสิ่งที่เจ้าตัวเพาะขึ้นมาภายหลัง

จงทำความดีเสียก่อนที่จะหมดโอกาส

คนที่มัวประมาทมัวรอโน่นรอนี้อยู่ หรือผัดวัน ผัดเวลาอยู่ ก็มักจะหมดโอกาสที่จะทำสิ่งที่ควรทำ เมื่อถึงเวลาเรื่ยวแรงก็จะหมดไปเรื่อยๆ อายุก็มากขึ้นเรื่อยๆ

สิ่งที่ไม่เป็นสาระ ว่าเป็นสาระ

ผู้ใดเห็นสิ่งที่ไม่เป็นสาระ ว่าเป็นสาระ เห็นสิ่งที่เป็นสาระ ว่าไร้สาระ ผู้นั้นมีความคิดผิดเสียแล้ว ย่อมไม่ประสบสิ่งที่เป็นสาระ

ชีวิตเราของใคร

คำถาม : ผมคิดสงสัยว่าผู้ที่มีบุญคุณกับผม เช่น ช่วยหางานให้ทำ ให้ยืมเงิน ช่วยเหลืออะไรที่เราไม่มีทำให้เราสบายใจ โดยบางครั้งเราก็ไม่ได้ร้องขอ เขาเหล่านี้มีสิทธิ์กับชีวิตเรามากขนาดไหนครับ

ลูกครึ่งอิหร่าน บวชและสร้างพระ

ชายหนุ่มลูกครึ่ง ไทย-อิหร่าน ตอนเด็กๆ เขาเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย ความจำดี มีลักษณะเป็นผู้ใหญ่ตั้งแต่เด็ก ...เนื่องจากคุณพ่อ-คุณแม่ แยกทางกัน เขาได้ไปอยู่กับคุณพ่อซึ่งไม่ใช่ชาวพุทธ แต่เมื่ออายุได้ 21 ปี เขาตัดสินใจบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เพราะเห็นว่า เป็นการทำความดีเพื่อทดแทนพระคุณพ่อ-แม่ ซึ่งคุณพ่อของเขาก็อนุญาต และอนุโมทนาบุญด้วย

ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 21

ประโยชน์อะไรกับการมีบุตรและธิดาซึ่งวันหนึ่งก็ต้องพลัดพรากจากกันในที่สุด อาตมภาพพ้นแล้วจากพันธะซึ่งเป็นภาระผูกพัน ย่อมทราบดีว่า เรามีความแก่ชราเป็นธรรมดา และมีความตายรอคอยอยู่เบื้องหน้า