พระยาผูย พิลาวัน

สองสามีภรรยาชาวลาว ผู้ซึ่งได้ทำตนเป็นต้นบุญต้นแบบให้แก่ลูกๆในการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา และช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ในแบบสงเคราะห์โลก ท่านทั้งสองได้ทำบุญในพระพุทธศาสนามากมาย เป็นคนดีมีจิตใจงดงาม เป็นเสมือนพระของลูกๆทุกคน...ลูกๆของท่าน อยากทราบว่า ท่านทั้งสองละโลกแล้ว ไปอยู่ในภพภูมิใด และได้รับบุญ ที่ได้ทำอุทิศไปให้หรือไม่...

อานิสงส์อนุโมทนาบุญ

ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ มหาอุบาสิกาวิสาขา สหายของดิฉันอยู่ในกรุงสาวัตถี ได้สร้างมหาวิหารถวายสงฆ์ ดิฉันเห็นมหาวิหารและการบริจาคทรัพย์อุทิศสงฆ์ ได้บังเกิดความเลื่อมใสในบุญนั้น จึงอนุโมทนาบุญด้วยใจที่เปี่ยมด้วยศรัทธาและมหาปีติ ดิฉันได้วิมานที่อัศจรรย์น่าทัศนา ก็เพราะการอนุโมทนาบุญอันบริสุทธิ์ในครั้งนั้น

ประมวลภาพธุดงค์ธรรมชัย 12 มกราคม พ.ศ.2555

ธุดงค์ธรรมชัย เส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ประมวลภาพธุดงค์ธรรมชัย 6 จังหวัด 365 กม. รับปี 2555 ปัดเป่าผองภัย สร้างบุญใหญ่ให้แผ่นดิน ประจำวันที่ 12 มกราคม พ.ศ.2555

กรณีศึกษากฎแห่งกรรม คุณแม่ของโฮเวิร์ด

บทพิสูจน์ ความจริงของชีวิตว่า สวรค์ นรก เป็นของกลาง

ทั่วหล้าร่มเย็น พบเห็นพระธุดงค์

ชนชาวพุทธทั้งหลายย่อมมีจิตใจปิติยินดีที่ได้มีโอกาสพบเห็นพระธุดงค์จำนวนมากๆ เป็นพันอย่างนี้ เพราะเป็นสิ่งที่เกิดได้ยาก ความสงบสุขร่มเย็นกำลังจะเกิดขึ้น ทั่วหล้าร่มเย็น พบเห็นพระธุดงค์

เป็นใหญ่ด้วยธรรม

ผู้ปกครองหมู่คณะ ถึงจะมีกำลังอำนาจ แต่ถ้าเป็นคนโง่เขลา ก็เอาดีไม่ได้ ผู้ปกครองหมู่คณะ ถ้าเป็นคนฉลาด และมีกำลัง จึงจะได้ผลดี

ทุกข์ในอเวจีมหานรก

ความดี คนดีทำได้ง่าย แต่คนชั่วทำได้ยาก ความชั่ว คนชั่วทำได้ง่าย แต่คนดีทำได้ยาก

กรรมที่ทำให้คนอื่นแท้งลูก

บุคคลทำกรรมใดแล้ว เดือดร้อนใจภายหลัง มีหน้านองด้วยน้ำตาร้องไห้อยู่ เสวยผลแห่งกรรมใด กรรมนั้นทำแล้วไม่ดีเลย บุคคลทำกรรมใดแล้ว ไม่เดือดร้อนในภายหลัง มีหัวใจแช่มชื่นเบิกบาน เสวยผลแห่งกรรมใด กรรมนั้นทำแล้วเป็นการดี บุคคลรู้กรรมใดว่าเป็นประโยชน์แก่ตน ควรลงมือกระทำกรรมนั้นก่อน

ความประทับใจของ สามเณรกองพันอัญเชิญ ตอนที่ 2

1. ลูกเณร ชื่อ สามเณรทวีศักดิ์ ท้าวศิริ หรือสามเณรลีโอ เป็นชาวเจียงใหม่ครับ อายุ 13 ปี 2. กระผม สามเณร ฐาปนาวุฒิ คงช่วย (ป.ธ. 5) อายุ 20 ปี

ความประทับใจการเดินธุดงค์ธรรมชัย ตอน อดีตมือปราบ แบกกลด จรดธรรมะ ชนะมาร

ผมว่าการเป็นพระยากกว่าเป็นตำรวจ เพราะการฝึกของตำรวจนั้น พอเดินตากแดดก็มีหมวก ไปยืนหลบได้ ถ้าป่วยก็นอนพักได้ แต่การฝึกของพระธุดงค์นั้น ยากยิ่งกว่า เพราะต้องเดินฝ่าเปลวแดด เพื่อจะได้เป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาของญาติโยมว่า พระทำได้อย่างไร