ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 31
พวกราชบุรุษชุดเดิมก็ได้ไปป่าวประกาศให้ชาวบ้านปา จีนยวมัชฌคามทราบว่า “เจ้าเหนือหัวมีพระราชประสงค์จะทรงเล่นน้ำในสระ ดังนั้น ขอให้ชาวบ้านปาจีนวยมัชณคามจงส่งสระโบกขรณีอันดารดาษด้วยบัวเบญจพรรณมาถวาย พระองค์ โดยให้นำมาไว้ในพระราชวัง ภายในชั่วเวลา ๗ วัน หากไม่อาจส่งมาได้ จักต้องถูกปรับสินไหมพันกหาปณะ”
ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท ตอน หุบยิ้มไม่ได้
ผมสนใจดูแต่ดวงแก้ว เป็นการเห็นด้วยความรู้สึกในใจ ไม่ได้เห็นด้วยสายตาครับ พอนิ่งไปมากๆ ขนก็จะลุกซู่ๆ จากแขนขึ้นไปที่หน้าอก จิตใจอิ่มเอม สบาย ยิ้มแทบไม่หุบ หุบไม่ลงเลยครับ
The Middle Way รุ่นที่ 5 ประเทศแอฟริกาใต้
ศูนย์ปฏิบัติธรรมโจฮันเนสเบิร์ก หรือวัดพุทธโจฮันเนสเบิร์ก ได้จัดคอร์สสมาธิ The Middle Way... มาถึงวันนี้ ก็เป็นรุ่นที่ 5 แล้ว สมาชิกทุกคนมีประสบการณ์ภายในตั้งแต่เบื้องต้น คือความ-สงบ สบาย ตัวเบา และเห็นความสว่างมากน้อยต่างกันไป
ทุ่มสุดฤทธิ์ ปิดเจดีย์ ตอนที่ 3
ในวันที่เธอตัดสินใจนำเงินสดๆออกมานั้น เธอมานั่งคุกเข่าต่อหน้ารูปของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ แล้วถึงกับขนลุกและร้องไห้ออกมา ปลื้มปีติจนพูดไม่ออกจริงๆ เธอรำพึงว่า “ความตระหนี่มันไม่ดีเลย” ทันทีที่ตัดสินใจทำ เธอก็รู้สึกว่า เบา โปร่ง สบาย อย่างนี้นี่เอง
พกชาดก-ชาดกว่าด้วยบาปกรรมของผู้ฉลาดแกมโกง
พระเชตะวันมหาวิหาร ณ เวลาในพุทธกาลสมัยหนึ่งยังมีพระภิกษุผู้มีศิลปะในการตัดเย็บ ย้อมสี ปะ ชุนจีวร ฝีมือดีจนเป็นที่ยอมรับในหมู่สงฆ์ ภิกษุรูปนี้ชาญฉลาดในการทำจีวรให้งาม ภิกษุสงฆ์ทั้งหลายพากันขนานนามตามความหมายนั้นว่า พระจีวรวัฒฑกะ
ผวาบ้านอบต."ผีสิง" ปีศาจสาวสไบเฉียง
น้องชายตายเพราะเหล้า
อุทาหรณ์ของการดื่มน้ำเมา...ชายคนหนึ่ง จากที่เป็นคนมีอัธยาศัยดี เป็นคนเรียบร้อย มีอาชีพเป็นพ่อพิมพ์ของชาติ แต่เมื่อเขาหันเข้าหาน้ำเมา เขาได้กลายเป็นสิงห์ราตรี เที่ยวกลางคืน...เขาให้เหตุผลว่า “เป็นความสุขส่วนตัว เงินก็เงินของเขา เหล้าที่เขาก็ดื่มก็จ่ายเองไม่เดือดร้อนใคร” ...เขาเป็นคนมีความสามารถในอาชีพครู มีความรับผิดชอบในหน้าที่การงานอย่างไม่บกพร่อง แต่น่าเสียดาย รายได้ของเขากลับถูกใช้ไปกับการดื่มเหล้า และเลี้ยงเหล้าเพื่อนฝูง...
ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 17
พระเทวีได้ทูลอ้อนวอนว่า “พระองค์ทรงละทิ้งพวกหม่อมฉัน เสด็จหนีไปแต่ผู้เดียว ทรงทำอย่างนี้ไปเพื่ออะไร พวกหม่อมฉันมีความผิดอะไรหรือ พระองค์มุ่งเสด็จไปประดุจว่าปราศจากราชสมบัติเสด็จออกผนวช”
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 160
ทันทีที่เหยียบเท้าก้าวแรก ลงบนดินแดนของฝ่ายศัตรู มโหสถก็ได้เริ่มต้นกำหนดแผนการไว้ในใจ คำนวณนับระยะทางที่ก้าวเดิน การก้าวเดินแต่ละก้าวในแดนศัตรู เป็นการวัดระยะทางเพื่อให้ทราบว่ามีระยะทางจากนี้ถึงนี้ใกล้ไกลเพียงใด ทางใดสะดวกปลอดภัย บริเวณใดควรสร้างอุโมงค์ บริเวณใดควรเป็นที่ตั้งของพระนคร และบริเวณใดควรเป็นที่ตั้งของพระราชนิเวศน์หลังใหม่
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 122
เมื่อมโหสถบัณฑิตทราบอุบายนั้นแล้ว ก็รำพึงว่า “เห็น ทีว่าพระเจ้าจุลนีคงจะไม่รู้จักเรา เอาเถอะเราจะแสดงให้ท้าวเธอได้ประจักษ์ว่ามิถิลานครเป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำ ต่อให้ถูกล้อมสักกี่ปีก็ไม่มีวันอดตาย”
