รวมใจชาวพุทธ ณ “รัฐดูไบ” U.A.E.

ปฐมบทแห่งตำนานการสถาปนาศูนย์ปฏิบัติธรรมดูไบเกิดขึ้นจากบุญบันดาลทำให้กัลฯธรรมปรียา สามีคู่บุญของกัลฯรัตนา เดอซิลวา ซึ่งเป็นชาวศรีลังกา หมุนจูนเจอช่อง DMC ,จากนั้นก็ชวนกันดู ยิ่งดูก็ยิ่งใจใสจนมิอาจทัดทานพลังบุญในตัวที่กระตุ้นให้ส่งอีเมลล์มาถึงยัง เจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างประเทศของวัดพระธรรมกาย ประเทศไทย นำไปสู่การนัดพบเพื่อวางแผนก่อการดีสร้างสันติภาพโลกใน “รัฐดูไบ” เป็นผลให้กัลฯรัตนาเกิดกุศลศรัทธาได้สละบ้านพักของตนให้ผู้คนมากมายมานั่ง สมาธิ โดยมีสื่อสีขาวช่อง DMC เป็นสื่อนำสร้างบุญและรวบรวมหมู่คณะ ทั้งยังเป็นช่องทางให้ทุกคนได้พบปะกับคุณครูไม่ใหญ่เพื่อคลายความคิดถึงอีก ด้วยครับ

หยุดใจ หยุดหายใจ

ชายคนหนึ่ง...เกิดในครอบครัวชาวนา มีชีวิตที่ยากลำบาก เคยดื่มเหล้า เล่นการพนัน แต่เมื่อมีลูกก็เลิก เพราะไม่อยากเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้ลูก...พออายุได้ 50 ปี เขาก็เริ่มรักษาศีล 5 เริ่มสวดมนต์ เริ่มนั่งสมาธิ ด้วยการภาวนา “สัมมา อะระหัง” โดยทำตามคำแนะนำจากหนังสือที่ซื้อมาจากวัดปากน้ำภาษีเจริญ…ต่อมา ลูกสาวได้พามาวัดพระธรรมกาย และได้ฝึกทำสมาธิ ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี...แต่แล้ววันหนึ่ง ความเข้าใจของเขาก็ได้ผิดเพี้ยนไป...เขาเข้าใจอย่างไร และเป็นเพราะเหตุใด...หาคำตอบได้...ที่นี่...

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (5)

ผมเห็นหลวงพ่อ...ท่านรับแขก โดยช่วงเย็นจะมีญาติโยมไปพบท่าน หลังจากหลวงพ่อ...ท่านทำวัตรแล้ว แต่ละคนไปเล่าให้ฟังว่า เป็นโรคอะไร มีอาการอย่างไร หลวงพ่อก็บอกว่า เขียนมาว่ามีอาการของโรคเป็นอย่างไร ท่านให้เขียนชื่อ นามสกุล ที่อยู่ แล้วไปใส่ตู้ไว้ ตู้อยู่หน้ากุฏิของท่าน ผมและเพื่อนไปช่วยกันเก็บจากตู้ไปใส่ในโถไว้ให้หลวงพ่อ แล้วท่านก็จะนำไปแก้ให้ในโรงงาน

ไอด้อล แห่งศตวรรษที่ 21

วันนี้เราจะขอพูดถึงการทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ ของคุณครูชาวฟิลิปปินส์ท่านหนึ่ง ในการเป็นผู้ประสานงาน กิจกรรมสันติภาพของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำจังหวัด ลาเนา เดล นอร์เต้ ประเทศฟิลิปปินส์ เธอชื่อ คอนนี่ เอ็มบอรอง

พี่สะใภ้เป็นใบ้ (สามีธรรมดาได้ภรรยาเป็นใบ้)

เขาเป็นชายปกติธรรมดา แต่ได้ภรรยาเป็นใบ้ พ่อ-แม่ สามีก็มิได้รังเกียจลูกสะใภ้แต่อย่างใด กลับเมตตาสงสาร และรักลูกสะใภ้มาก เพราะเธอเป็นคนดี มีน้ำใจ …วิบากกรรมใด ทำให้เธอต้องเป็นใบ้ และได้แต่งงานกับสามีที่เป็นคนปกติ …และกับอีกหลายคำถามเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต…ที่นี่มีคำตอบเสมอ…

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (3)

“พวกแกไม่ต้องกลัวอด วิชชาธรรมกายจะเลี้ยงพวกแกได้ตลอดไป ขอให้ตั้งใจปฏิบัติกันก็แล้วกัน แล้วไม่มีวันอด วิชชาของเรามันเป็นวิชชาที่จริง ถึงจะถูกอะไรปิดบังก็ชั่วครั้งชั่วคราวเดี๋ยวก็หาย พวกแกคอยดูต่อไปเถอะ วิชชาธรรมกายต่อไปจะคลุมทั้งประเทศ แล้วถ้าตั้งใจปฏิบัติกันจริงๆ จะคลุมทั้งโลก จะป้องกันศาสนาได้ เพราะวิชชาธรรมกายเป็นวิชชาจริง พิสูจน์ได้”

สุขจริงหนอ...สุขจริงหนอ

พอลูกวางใจเบาๆนิดเดียว ท่านก็ผุดขึ้นมา ยิ่งมองไปที่กลางองค์พระ ท่านก็ยิ่งขยายใหญ่ขึ้น ตอนนี้นอกจากอาการขยายจะไม่หายไปแล้ว อาการใหม่ก็เกิดขึ้นมาอีก นั่นคือ อาการสุขจริงหนอเจ้าค่ะ...พระเดชพระคุณหลวงพ่อ มันเป็นความสุขยากจะหาสิ่งใดเปรียบปาน เป็นความสุขที่อยากรำพึงรำพันสักล้านครั้ง และลูกไม่อยากให้อาการอย่างนี้หายไปจากชีวิตเลย

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (10)

เรื่องราวความอัศจรรย์ของวิชชาธรรมกาย ที่ได้ถูกถ่ายทอดถึงรุ่นต่อรุ่นจากผู้ใกล้ชิดพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เมื่อครั้งอดีตนั้นมีมากมาย ดังเช่นเรื่องราวที่พระเดชพระคุณพระวิสุทธิวงศาจารย์ ได้เมตตาถ่ายทอดให้ฟังต่อไปนี้ ท่านได้ประสบกับอานุภาพอันไม่มีประมาณของวิชชาธรรมกาย ด้วยตัวท่านเอง

เรือติดดาวลำแรก

จนเมื่อ เดือนพฤษภาคม พ.ศ.2547 ขณะที่ลูกยังอยู่บนบ้านบนพื้นดิน สามีของลูกซึ่งชอบดู TV มาก ก็ร้องเรียกลูกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า "มาดูเร็ว...มีช่องไทยใหม่ มีพระพูดด้วย" ลูกก็รีบมาดูด้วยความตื่นเต้นยิ่งกว่า เห็นแล้วชอบพระรูปนี้มากๆ ใบหน้าท่านอิ่มเอิบ ดูอิ่มบุญอย่างบอกไม่ถูก จึงติดตาม ช่องนี้อย่างต่อเนื่อง

การจัดตักบาตรครั้งประวัติศาสตร์ ณ เมืองมัณฑะเลย์

ก่อนหน้านี้ชาวเมียนมาร์ไม่เคยเห็นภาพ ต่างก็พากันตั้งคำถามปัญหามากมาย แต่พอได้ลองจัดตักบาตรพระ 100 รูปขึ้น ทุกคนต่างพูดว่า “นึกว่าจะยาก ถ้าทำง่ายๆแบบนี้ ไม่ต้องเสียเวลาไปตั้งคำถามเสียตั้งนาน ตักบาตรพระหมื่นรูปขอจัดแบบนี้เลยนะ ชอบมาก