แม้จดหมายจะเป็นหมัน...แต่ฉันก็รักครู

จดหมายฉบับนั้น คุณพ่อของลูกเป็นผู้รับโดยท่านเก็บไว้ไม่ให้ลูกอ่าน และหลังจากนั้นคุณพ่อเปลี่ยนความตั้งใจไม่ให้ลูกมาเรียนที่กรุงเทพฯ ทั้งที่ลูกเตรียมตัวพร้อมแล้ว

ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก

มีครั้งหนึ่ง ขี้เมาที่กินเหล้าด้วยกัน ตามมาขอลูกจากสามีถึงที่บ้าน สามีของลูกก็ร้องไห้ แล้วบอกกับชายคนนั้นว่า “แล้วแต่ตัวลูก” ลูกจึงไล่ชายคนนั้นไป ไม่ว่าลูกจะทำให้สามีเสียใจแค่ไหน เขาก็ไม่เคยโกรธลูกเลย เวลานั่งรถไปด้วยกัน เขาก็จะเปิดเพลง “วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก” ลูกเห็นน้ำตาของเขา ไหลลอดแว่นออกมา ลูกจำได้ติดตา

เสียงวิญญาณจากโทรศัพท์

วันหนึ่ง มีผู้หญิงคนหนึ่งโทรศัพท์มา ขอ พูดกับคุณน้าของลูก น้องชายของลูกตอบว่า คุณน้าตายไปหนึ่งปีแล้ว หญิงคนนั้นถามว่า “เป็นไปได้อย่างไร ก็คุยกันอยู่ทุกคืนมาเป็นเดือนแล้ว”

ให้เธอได้อบอุ่น ตื่นกลางวิมาน

เรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่ง ที่ป่วยด้วยโรคร้ายตั้งแต่เยาว์วัย ตอนแรกที่คุณพ่อของเขาทราบ ถึงกับสติแตก เสียใจเป็นอย่างมาก แต่ได้กัลยาณมิตรแนะนำให้ปฏิบัติธรรม จึงทำให้จิตใจสงบลง และได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ...เด็กน้อยผู้น่าสงสาร เมื่อมาวัดแล้ว ก็ได้สร้างบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะ ทั้งทำด้วยตนเองและชักชวนผู้อื่น...ความตายไม่มีนิมิตหมาย ไม่เลือกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ ผู้ชรา หรือแม้แต่เด็ก...เราต้องหมั่นสั่งสมบุญให้มากๆ เมื่อตายแล้วจะได้ไปสู่สุคติ

เตี่ย เตี่ย เตี่ย

ครั้งหนึ่ง ตอนที่ผมเรียนชั้นม.1 วันหนึ่งในชั่วโมงวิทยาศาสตร์ ผมและเพื่อนๆได้ทำการทดลองวิทยาศาสตร์ขึ้นที่ห้อง วันนั้นเพื่อนที่นั่งข้างๆ เกิดความคิดพิสดาร เขาได้จุดตะเกียงแอลกอฮอล์ แต่จุดแบบเอาตะเกียง 2 อันมาชนกัน พอเอียง แอลกอฮอล์ในตะเกียงก็หกออกมา ไฟก็ลุก แทนที่เขาจะวาง เขากลับโยนตะเกียงขึ้นด้วยความตกใจ แอลกอฮอล์ได้พุ่งมาหาโดนที่ศีรษะของผม ไฟได้ลุกไหม้ที่ศีรษะใบหน้าของผม จนผมแหว่งหาย ผมนึกว่าตัวเองจะต้องตาบอดเสียแล้วแต่โชคดีที่ไม่เป็นไร ผมรักษาตัวอยู่ 1 เดือนจึงหาย

ฮ๊อบๆ เหาะขึ้นเหาะลง, hop hop กันหน่อย ค่อยๆ เหาะ

ต่อมาลูกได้แต่งงานกับสามี ที่มีความเคารพเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาเหมือนกัน แต่สามีชอบนั่งสมาธิแบบโยคีอินเดีย ที่เรียกกันว่า TM, คอร์ส TM จะมีการฝึกลอยตัว เป็นลักษณะคล้ายๆกบกระโดดไม่ใช่เหาะจริงๆ ภาษาของ TM เรียกว่า hop สามีชวนลูกไปฝึกด้วย ช่วงแรกลูก ลอยตัว ไม่ขึ้น พออธิษฐานจิตเอาบุญช่วยก็สามารถ hop ได้

โจรปล้นทำไม ไม่เกรงใจกันเลย

ความน้อยใจเป็นต้นเหตุ ทำให้ต้องพลัดพรากจากถิ่นฐานบ้านเกิดจนตลอดชีวิต ...ความแค้นเคืองที่ติดตามมาจากอดีตชาติ ...ผลบุญที่ได้จากการทำนุบำรุงพระศาสนาของคนกับพระ และคำถาม 1.กรรมใดทำให้ถูกส่งตัวไปประเทศจีนแล้วไม่ได้กลับมาเมืองไทยอีกเลย 2.บุพกรรมใดทำให้โดนกระชากสร้อย และถูกผลักให้ล้ม ตอนล้มมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดมาช่วย จึงมีความรู้สึกเหมือนค่อยๆ ล้ม และได้รับบาดเจ็บไม่มาก...

คุณหญิงนอกวัง

เรื่องราวความรักของหญิงสาวผู้สูงศักดิ์ กับหนุ่มบ้านนอก ผู้เป็นที่นับหน้าถือตาของชาวบ้าน ทายาทของพวกเขา ต้องจากครอบครัวที่อบอุ่น เข้ามาศึกษาต่อในกรุงเทพฯ อาศัยอยู่ในคฤหาสน์อันใหญ่โต แต่ไร้ซึ่งความสุข ต้องทำงานหนัก และอยู่อย่างยากไร้ …พวกเขาประกอบเหตุมาอย่างไร จึงมามีชีวิตที่เหมือนนวนิยาย…

เมื่อสังขารร่วง...ก็ห่วงบุญ

เรื่องราวของนักสร้างบารมีรุ่นปี พ.ศ.2528 ...คุณพ่อของเธอเคยเป็นนักเลงสุรา แต่กลับใจบวชในช่วงบั้นปลายของชีวิต ชีวิตหลังความตายของท่านจะเป็นอย่างไร ...ลูกชายของเธอเคยบวชพระธรรมทายาท เคร่งครัดในธรรมวินัย แต่เมื่อลาสิกขาไปแล้ว กลับห่างวัดไป และไม่สนใจการสร้างบุญ เป็นเพราะสาเหตุใด และควรจะทำอย่างไร ...และอีกหลายปัญหา ที่มีคำตอบเพียงที่นี่ ที่เดียว...

พ่อจ๋า มาหาหนูบ่อยๆ หรือเปล่า

เรื่องราวของคนที่ไม่ชอบการทำบุญ ไม่เข้าวัด ไม่ใส่บาตรพระ ...มีความเชื่อว่า ไม่เคยคิดร้ายกับใคร ไม่เคยด่าว่าใคร ไม่ทำอะไรผิดศีลธรรม แค่นี้ก็ขึ้นสวรรค์แล้ว ...เมื่อละ โลก แล้ว ชีวิตของเขาจะเป็นอย่างไร…เมื่อเขาตายไปแล้ว ลูกสาวและครอบครัว ได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้กับเขา...บุญนี้จะช่วยเขาได้อย่างไร...