ประวัติศาสตร์ย้อนคิด
ประวัติศาสตร์คืออดีตของพวกเรา การศึกษาอดีต ส่งผลอะไรในปัจจุบันและอนาคต
ฌานโสธนชาดก ชาดกว่าด้วยสุขเกิดจากสมาบัติ
ในสมัยพุทธกาลเมื่อครั้งที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหารทรงปรารภการที่พระสารีบุตรสามารถพยากรณ์ปัญหาที่พระองค์ตรัสถามโดยย่อได้อย่างพิศดาร ณ ประตูสังกัสนคร
ถูกตราหน้าว่า ฆ่าพ่อ
ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอถูกคุณแม่ตราหน้าว่า เธอเป็นผู้ฆ่าพ่อ ตั้งแต่เธออายุ 13 ปี ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นความผิดของเธอแต่อย่างใด เธอพยายามที่จะฆ่าตัวตาย ด้วยการกินยาเบื่อหนู เพราะสาเหตุนี้ แต่ไม่สำเร็จ เพราะมีคนไปพบและส่งเธอไปล้างท้อง ช่วยชีวิตเอาไว้ได้ทัน...วิบากกรรมใด ทำให้เธอต้องถูกกล่าวหาจากแม่แท้ๆของตัวเอง เช่นนี้...ที่นี่...มีคำตอบ...
หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ (ตอนที่ ๔)
ผู้เขียนและคณะนักวิจัยของสถาบันดีรี (DIRI) ได้นำเสนอเส้นทางการเผยแผ่พระพุทธศาสนามาอย่างต่อเนื่องประจำทุก ๆ เดือนผ่านมาได้ ๓ ฉบับแล้ว แต่การเผยแผ่พระพุทธศาสนายังมีเรื่องราวอีกมาก ในฉบับนี้ผู้เขียนจึงขอนำเสนอ ประวัติของเส้นทางเผยแผ่พระพุทธศาสนา ต่อเนื่องจากฉบับที่แล้ว
อดีตเคยทำแท้ง
คำถาม : หนูมีเรื่องทุกข์ใจมาก คือ เมื่อสี่ห้าปีก่อน หนูเคยทำแท้งด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เวลานี้หนูรู้สึกผิดมากค่ะ มันเป็นความผิดที่ลบไม่หายไปจากใจ มีอะไรที่ช่วยให้หนูได้เบาใจลงบ้างไหมคะ แล้วเด็กคนนั้นเขาจะได้ไปเกิดใหม่หรือยังคะ?
เฉินหลงปูดอดีตมืด เคยค้าผง-ลักขโมย
วิบากกรรมที่ทำให้หน้าแก่เกินวัย
15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 ที่ผ่านมา สื่อมวลชนได้เสนอข่าว มุนซุนยอง สาวเกาหลีหน้าแก่เกินวัย...
ดวงตะวันแห่งโซโลมอน
เขาเคยผ่านสมรภูมิแห่งการต่อ สู้มาอย่างโชกโชน และเคยฆ่าคนตายอย่างหฤโหดมาแล้วด้วยตัวเลขที่เขาบอกว่าไม่มากนัก แต่ก็จำไม่ได้ว่ากี่ศพกันแน่ การตายจึงดูเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา เมื่อฆ่าคนได้เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจมากว่า “ข้านี่แหละเก่ง”
จุลปทุมชาดก ว่าด้วยการลงโทษหญิงชายทำชู้กัน
พระจุลปทุมกุมารได้ทรงช่วยเหลือโจรที่โดนตัดแขนตัดขาที่ถูกปล่อยลงแพล่องตามแม่น้ำ พระองค์ทรงเยียวยาให้อาหารดูแล จนหายบาดเจ็บในเวลาต่อมา การสร้างบุญของเจ้าชายครั้งนั้นเหมือนการเก็บงูเห่ามาเลี้ยง เมื่อเจ้าชายออกไปหาผลไม้ในป่า พระชายาสาวก็กระทำอนาจารร่วมกับโจรนั้นทุกครั้ง ความชั่วมักหอมหวานจนกลายเป็นสิ่งถูกต้องเสมอในความคิดของคนชั่ว
ต้นบัญญัติมารยาทไทย ตอนที่ ๒ บ่อเกิดของมารยาทไทย หมวดที่ ๑ สารูป
ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็เกี่ยวกับการรักษารูปของเรา คือ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวและกิริยามารยาทต่าง ๆ ซึ่งของพระภิกษุท่านว่าไว้อย่างนี้ ข้อ ๑-๒ “ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักนุ่ง-จักห่มให้เรียบร้อย”
