สังกิจจสามเณร สามเณรใจเพชร ผู้ทำให้คนทั้ง 500 คน กลับใจ
สามเณรสังกิจจะบวชในสำนักของพระสารีบุตรเถระ ท่านบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ด้วยวัย ๗ ขวบในขณะปลงผมบวช ท่านเพียงรูปเดียวได้เป็นที่พึ่งแก่พระภิกษุ ๓๐ รูป ในป่าให้รอดพ้นความตายจากโจรป่า และยังสร้างศรัทธาให้กับโจรห้าร้อยได้บวชในพระพุทธศาสนา
เล่าเรื่องคุณยายฯ ตอน จุดจบที่เหลือเชื่อของการเป็นเนื้องอกในสมอง
เรื่องเลวร้ายที่สุดก็ได้เข้ามาสู่ชีวิต เพราะภรรยาผู้เป็นที่รักของผม คุณอุษารัตน์ อยู่ๆ เธอก็มีอาการปวดหัวขั้นรุนแรง จนตาพร่าเห็นภาพซ้อน และหนังตาก็ปิดลงไปข้างหนึ่ง ซ้ำร้ายยังไม่สามารถกรอกตาข้างที่ปิดได้
ร่วมส่งเรื่องอานุภาพบุญกฐิน
มาร่วมกันรับบุญพิเศษ นำเรื่องราวเกี่ยวกับอานุภาพบุญที่คุณได้เจอ นำออกมาเป็นธรรมทานให้กับผู้มีบุญทั่วโลก เพื่อเป็นต้นบุญต้นแบบในการทำความดี
นักสืบเจออานุภาพเหรียญปราบมาร
ผมพร้อมเป็นพยานยืนยันด้วยเกียรติของตำรวจให้ทุกคนทั่วโลกได้รับรู้ว่า พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ พระผู้ปราบมาร ศักดิ์สิทธิ์จริงๆครับ
รถชนพังยับ ไม่ตายไม่เจ็บ เดินลงรถอย่างสบาย ด้วยอานุภาพดวงแก้วยายฯ
ตอนที่รถหยุดหมุน ลูกก็นึกว่าลูกคงตายไปแล้ว เพราะลูกเห็นแสงสว่างวาบเหมือนแสงนีออน
พญานาค ข่าวพญานาค อัศจรรย์บนบานพญานาคปากเกร็ดรอดน้ำท่วม
คนสื่อสารกับพญานาคได้! เลขาฯ นายกเทศมนตรีร่างทรงพญานาค ยอมรับปากเกร็ดรอดน้ำท่วมใหญ่ เพราะอิทธิฤทธิ์สัตว์ในตำนาน ชี้อัศจรรย์อื้อ หลังจุดธูปกลางแจ้งบน
สีลานิสังสชาดก ชาดกว่าด้วยอานิสงส์ของศีล
ณ ที่นี้ นอกจากพระรัตนตรัยแล้ว เราก็ไม่มีที่พึ่งอื่นใด ฉะนั้นแล้วเราจะระลึกถึงคุณพระรัตนตรัยนี่แหละเป็นที่พึ่งยามคับขัน ขณะที่พระอริยสาวกเจ้าระลึกถึงคุณพระรัตนตรัยอยู่นั้น พลันพญานาคราชที่อาศัยอยู่บนเกาะแห่งนั้นก็ปรากฎกายขึ้นมา หลังพญานาคปรากฏกายขึ้นมาเหนือผืนน้ำได้มานาน ก็เนรมิตร่างกายของตัวเองให้เป็นเรือสำเภาลำใหญ่เต็มไปด้วยรัตนเจ็ดประการ
ศาลเจ้าที่ และสมบัติใต้ต้นมะขามยักษ์
ศาลเจ้าที่ ไหว้เจ้าที่ ลมบัติใติดิน ศึกษาเรื่องราวของการหวงแหนทรัพย์จนต้องไปเกิดเป็นคนหรือกายละเอียดคอยเฝ้าทรัพย์ น่าศึกษา..
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑ ( ปฐมเหตุ )
พระบรมโพธิสัตว์ได้ดำรงตนเป็นแบบอย่างนักสร้างบารมี ตั้งแต่ประสูติจากพระครรภ์ของพระมารดา ก็แบพระหัตถ์ออก และกล่าวกับพระมารดาว่า"เสด็จแม่ มีสิ่งใดให้ลูกได้ทำทานบ้าง" นี่..พระองค์เกิดมาเพื่อการนี้ เพื่อบ่มบารมีให้แก่รอบ ครั้นพระชนมายุได้เพียง ๘ ชันษา ประทับอยู่บนปราสาทตามลำพัง ทรงคิดที่จะบริจาคทานว่า "เราพึงให้หัวใจ ดวงตา เนื้อ เลือด และร่างกายที่มีอยู่ทั้งหมดนี้ หากใครมาขอเรา ให้เราได้ยิน เราก็จะพึงให้ด้วยความยินดี"
เข้าห้องดับจิต...ยังมีสิทธิ์ฟื้น
ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปสู่ห้องดับจิต ทุกคนก็เกิดอาการขนลุกซู่ชูชัน พยาบาลทั้งสองคนที่นำเข้าไปดู ขยี้ตาตัวเอง ก่อนจะถามว่า “ทุกคนเห็นไหม นั่นน่ะ ตรงหัวเตียงของเด็ก มีพระภิกษุห่มจีวรสีเหลืองส้มยืนอยู่ตรงนั้น”