The Middle Ways in Seattle

ผมได้พบกับพระอาจารย์ที่วัดพระธรรมกายซีแอตเติ้ล ผมได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการนั่งสมาธิและมาปฏิบัติธรรมโครงการ The Middle Way เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2551 ณ สวนป่าหิมวันต์ จ.เลย ผมประทับใจโครงการเป็นอย่างมาก เพราะการทำสมาธิ ทำให้ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในฟองดวงแก้ว รู้สึกอิ่มบุญมากครับ การปฏิบัติธรรมในครั้งนั้น ผมรู้สึกสงบขึ้นและเป็นคนที่มีคุณค่ามากขึ้น

ธรรมทายาทนานาชาติ รุ่นที่ 7

กระผมนั่งสมาธิปล่อยใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย วางใจเบาๆบนองค์พระใสสว่าง เมื่อใจสงบนิ่งแล้ว ก็รู้สึกว่าองค์พระขยายใหญ่ขึ้น ใจค่อยๆหยุดนิ่งเข้าไปภายใน จากเกศขององค์พระค่อยๆหมุนควงสว่านลงไปสู่ฐานองค์พระ แล้วขึ้นมาหยุดที่ศูนย์กลางกายในองค์พระที่ใสสว่าง จากนั้นก็มีองค์พระหลายองค์ผุดซ้อนขึ้นมาเรื่อยๆ

ธรรมทายาทนานาชาติ รุ่นที่ 7_1

ก่อนถึงวันที่เฝ้าฝัน คือ วันได้ออกบวช พวกเรานาคธรรมทายาท นานาชาติ รุ่นที่7 แม้จะมาจากคนละซีกโลก แต่ก็อยู่ด้วยกันประดุจคนในครอบครัว ทุกๆวัน คือ การเรียนรู้สิ่งที่ทรงคุณค่ามากมาย หลายคนอาจสงสัยว่า การรวมตัวกันของพวกเราเกิดขึ้นได้อย่างไร วันนี้ จึงมีตัวแทนสองท่าน มาเปิดเผยความนัยที่ไม่ซ่อนเร้นของการมาบวชครั้งนี้

ประสบการณ์ภายใน

ไม่นานใจก็เริ่มสงบ หยุดนิ่ง เหมือนกับใจกำลังสะอาดบริสุทธิ์ ปราศจากกิเลสทั้งปวง และรู้สึกได้เลยว่า ใจหยุดนั้นมีความสุขอย่างยิ่ง จนไม่อาจบรรยายออกมาได้เลย ...เมื่อใจสงบแล้ว บางครั้งก็มองเห็นแสงสว่าง รู้สึกมีความสุขมาก และทำให้เข้าใจว่า ความสุขภายในนั้น เพียงแค่เราเอาใจมาหยุดนิ่งเฉยๆ ก็พร้อมที่จะพรั่งพรูออกมาให้เราได้สัมผัสฟรีๆ ไม่ต้องเสียเงินเลย

เหตุที่ทำให้มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี

พอถึงช่วงทำวัตรเย็น ผมก็จรดใจนิ่งไปที่องค์พระพร้อมกันไปด้วย...ผมเริ่มด้วยการผ่อนคลายร่างกาย ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า...ผมจะเริ่มด้วยการปล่อยให้ใจของผมฟุ้งไปให้เต็มที่ก่อน พอฟุ้งเต็มที่ใจมันก็หยุดฟุ้งเอง...ผมนั่งสมาธิทุกวันอย่างต่อเนื่องมาหนึ่งปีครึ่ง จนการปฏิบัติธรรมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต