พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 8 การสร้างมหาทานบารมีของสุรุจิพราหมณ์ (2)

นอกจากความอัศจรรย์ในเรื่องของการถวายมหาทาน แด่คณะพระภิกษุสงฆ์กว่าแสนโกฏิรูปแล้ว ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ชวนให้น่าอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก

หายป่วยฉับพลัน...อัศจรรย์เหรียญปราบมาร

จากผลที่ได้รับ...ทำให้ผมถึงกับน้ำตาซึมออกมา และนึกถึงบุญบารมีของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

หลับแล้วตื่นกลางวิมาน ตอนที่ 6

อุปมาเหมือนการเติมน้ำไปเจือจางเกลือในโอ่งน้ำขนาดใหญ่ ยิ่งเติมน้ำมากเท่าไหร่ รสของเกลือก็ยิ่งเบาบางเจือจางลงไปมากเท่านั้น

เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ขนาดเฟรซชี่ยังเจออานุภาพ

ลูกเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาน้องใหม่ค่ะ หรือจะเรียกลูกว่า “เฟรซชี่” ก็ได้ เพราะลูกเพิ่งเข้าวัดได้ไม่ถึงปีเลยค่ะ ซึ่งลูกก็ขอสารภาพนะคะว่า..ก่อนหน้านี้ ลูกไม่เคยคิดว่า ตัวเองจะต้องเข้าวัดเลย ทั้งๆ ที่ลูกมีพี่สาวที่แสนดีเป็นอุบาสิกาอยู่วัด ภาพที่ 2 อีกทั้งแม่ก็มาวัด คือ ต่อให้ทุกคนชักชวนเข้าวัดยังไง ลูกก็ยังรู้สึกเฉยๆ อยู่ดีค่ะ

ทำไมบางวัดมีสวดพรมน้ำมนต์มีสายสิญจน์บางวัดไม่มีจะมีผลแตกต่างกันหรือไม่

แก่นของการสวดมนต์จริง ๆ คือ สวดออกไปถูกต้องด้วยใจที่เลื่อมใสศรัทธามั่นคงส่วนพิธีกรรมอื่นที่มาประกอบ เช่น มีสายสิญจน์ระโยงระยางเหนือศีรษะหรือเป็นสายย้อยลงมาให้คนถือเพื่อความสบายใจ

อานุภาพหลวงปู่ ตอน ฝรั่งและผัก งอกฉับพลันกะทันหัน

ฝรั่งและผัก พอรดเสร็จวันรุ่งขึ้น..ฝรั่งทุกต้นมันพร้อมใจกันออกลูกแบบพึ่บพั่บ จนมองไปทางไหนก็มีแต่ฝรั่งลูกอ้วนๆ โตๆ เต็มไปหมดสุดลูกหูลูกตาทั้งฟื้นที่ 5 ไร่เศษ

“สัมมา อะระหัง” 500 ครั้ง ดวงใจพบสุข

การภาวนา “สัมมา อะระหัง” อย่างต่อเนื่อง ด้วยจิตใจที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัยซึ่ง ไม่ว่าใครก็ตาม หากสามารถปฏิบัติได้เช่นนี้ ท่านผู้นั้นย่อมประจักษ์ถึงอานุภาพอันมหัศจรรย์ ดังเรื่องราวตัวอย่างของกัลยาณมิตรผู้ยึดมั่นในพระรัตนตรัยด้วยการภาวนา “สัมมา อะระหัง” 500 ครั้ง ดังต่อไปนี้

เธอไม่ได้โดนของ แต่ผม..หุ้นขึ้น

ลูกกัลฯ ฤทธิรงค์ จินดามัย ลูกพระธัมฯหลานคุณยาย ขอรายงานตัวและขออนุญาตเล่าเรื่องราวอานุภาพของคุณยายที่ลูกและครอบครัวได้ประสบมาครับ

คุณยายสยบพายุ

กลุ่มพายุดำทะมึนรูปร่างน่าเกลียดน่ากลัวกำลังร่นถอยออกไปอย่างลนลานและกลืนหายไปกับความมืด ผู้คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “แปลกมาก..อยู่ ๆ พายุก็ม้วนตัวกลับอย่างกะทันหันเหมือนมีใครมาไล่”

แม่ค้าพลอย

ป้าเอียดจึงกราบขอโทษคุณครูไม่ใหญ่ตรงนั้นเลย แล้วพูดออกมาว่า “ลูกรู้แล้ว ลูกเข้าใจแล้ว” และยิ่งดู DMC ป้าเอียดก็ยิ่งปลื้มคุณครูไม่ใหญ่ เพราะสิ่งที่คุณครูไม่ใหญ่คิดและทำ มันตรงกับใจของป้าเอียด คือ “ทำอย่างไรให้พระพุทธศาสนาคงอยู่ถาวรตลอดไป” และที่สำคัญที่สุด ป้าเอียดได้คำตอบว่า พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ คือ มหาปูชนียาจารย์และเป็นผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย นั่นเอง