ชัยชนะครั้งที่ ๕ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (ตอน ชนะการถูกกล่าวหาจากนางจิญจมาณวิกา)

พุทธานุภาพ ธรรมานุภาพ สังฆานุภาพ เป็นอานุภาพที่ไม่มีประมาณ เพราะเป็นอจินไตยอยู่เหนือวิสัยของผู้ที่ใจยังไม่หยุด จะเข้าใจได้ด้วยการนึกคิดด้นเดา

พระทศพลญาณ

มนุษย์ส่วนใหญ่ต่างเสาะแสวงหาความรู้ต่างๆ เพียงเพื่อให้รู้วิธีการประกอบอาชีพ ที่จะนำมาซึ่งปัจจัยสี่สำหรับหล่อเลี้ยงร่างกาย ให้ดำรงอยู่ในโลกนี้อย่าง

ลูกเรียนดี สามีหายป่วย ด้วยบารมีหลวงปู่ฯ

เรากล้ายืนยันให้ทุกคนได้ทราบว่า เป็นเพราะอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ของท่าน บวกกับการประกอบเหตุที่เหมาะสม จึงได้สมปรารถนาอย่างอัศจรรย์

รอดตายจากมะเร็งร้าย ด้วยบุญใหญ่สร้างองค์พระ

ที่กระผมอยู่รอดมาทุกวันนี้ได้นานถึง 41 เดือนหรือสามปีกว่าๆแล้วทั้งๆที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เพราะบุญจากการสร้างองค์พระล้วนๆเลยครับ

เส้นทางจอมปราชญ์ (๑๐)

บุคคลจะนั่งในท่ามกลางอากาศ ในท่ามกลางมหาสมุทร เข้าไประหว่างซอกของภูเขาทั้งหลาย ก็ไม่พ้นประเทศคือแผ่นดิน ที่ความตายไม่พึงครอบงำผู้สถิตอยู่ ย่อมไม่มี

คุณยายสั่งฟ้า

ทีมงานก็โทรมาถามว่าเอาแน่หรือพี่แดง ลูกก็สั่งเดินหน้า เพราะมั่นใจว่าขอคุณยายแล้ว ว่าหนูถ่าย 7 โมงเช้าและขอถึงค่ำ แล้วขอเห็นพระจันทร์เต็มดวงด้วย คุณยายก็ให้พร ว่าขอให้ชนะมาร ปรากฏว่าวันนั้นออกจากบ้าน 6 โมงเช้า ฝนยังตกกระหน่ำ แต่พอไปถึงศาลายาปุ๊ป 7 โมงเช้าเป๊ะ ฝนหยุดทันที ฟ้าเปิดแสงสวยมากๆ วันนั้นเราถ่ายกันถึง 5 ทุ่ม ได้ภาพตามที่ขอคุณยายทุกอย่าง และพอถ่ายทำเสร็จ ฝนก็ตกทันที

พี่น้องคูตระกูล, กฐินฯ พิษณุโลก ปราจีน

พี่น้องคูตระกูล ,ลูกพระธัมฯ จังหวัดพิษณุโลก ปราจีนบุรี ต่างลุยทำหน้าที่กันอย่างสนุกสนาน โดยจะขอตะลุยทำหน้าที่กันให้ถึงที่สุด เพราะทุกคนต่างมุ่งมั่นที่จะเก็บเกี่ยวบุญใหญ่ในครั้งนี้กับคุณยายอาจารย์ไปให้ได้มากที่สุด

“สัมมา อะระหัง” 500 ครั้ง ดวงใจพบสุข

การภาวนา “สัมมา อะระหัง” อย่างต่อเนื่อง ด้วยจิตใจที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัยซึ่ง ไม่ว่าใครก็ตาม หากสามารถปฏิบัติได้เช่นนี้ ท่านผู้นั้นย่อมประจักษ์ถึงอานุภาพอันมหัศจรรย์ ดังเรื่องราวตัวอย่างของกัลยาณมิตรผู้ยึดมั่นในพระรัตนตรัยด้วยการภาวนา “สัมมา อะระหัง” 500 ครั้ง ดังต่อไปนี้

เปลี่ยนโลก เปลี่ยนชีวิต ภาวนา “สัมมา อะระหัง” เพิ่มอีกนิด ชีวิตก็เปลี่ยน

การดำเนินชีวิตถ้าจะให้เกิดความสมบูรณ์ทั้งด้านความสุขและความสำเร็จ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องดูแลจิตใจของตัวเองให้สะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ โดยการทำจิตให้เป็นสมาธิ สงบนิ่งควบคู่กันไปในชีวิตประจำวันด้วย ซึ่งปัจจุบันถ้าเราได้ศึกษาถึงวิถีแห่งความสงบและความสะอาดแห่งใจอย่างจริงจัง

สวรรค์ชั้นยามา

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีหวังสิ่งตอบแทนในทาน แต่ก็ให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า การให้ทานเป็นการกระทำที่ดี แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดามารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี เขาผู้นั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นยามา