ยอดกัลยาณมิตร แห่งโซโลมอน

เมื่อที่บ้านถามเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ ผมตอบว่า "เพราะผมรู้สึกมี ความสุขดีที่ได้ชวนคนอื่นให้มีโอกาสได้รับสิ่งดีๆเหมือนผม คุณก็ควรนั่งสมาธิเพื่อตัวเองด้วย เพราะ มันจะช่วยให้คุณมีความสุข"

สร้างสรรคนดี ในโซโลมอน

ทุกอย่างนี้ เพื่อเด็กดี V-Star

ภาพทุกภาพ เหตุการณ์ทุกเหตุการณ์ กำลังถูกบันทึกด้วยเครื่องบันทึกที่ดีที่สุด คือ ใจที่ใสสะอาดบริสุทธิ์ของเด็กดี V-Star ผู้ใหญ่ใจดี และพี่ๆ...V-Guide V-เก๋ V-เก๋า ทุกคน ซึ่งในขณะนี้ผู้ใหญ่ใจดี ก็ใจดีสุดๆ ตั้งใจเตรียมทั้งของขวัญ อาหาร ขนมอร่อยๆ เกรดA…บวก...บวก สุด...สุด มากมาย โดยมีผู้ใหญ่ใจดีหลายท่านมาร่วมกันเป็นเจ้าภาพ

Buddha Hall สถานที่ปฏิบัติธรรมของชาวโซโลมอน

ผมได้คอยสังเกตว่า คนที่มานั่งสมาธิแล้วเป็นอย่างไร ผมดูพวกเขามีความสุขและสนุกกับการนั่งสมาธิ จนวันหนึ่ง เปเล่ได้แนะนำผมเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ ผมได้นั่งสมาธิเป็นครั้งแรกในชีวิต เป็นเวลา 10นาที ผมรู้สึกผ่อนคลายและรู้สึกดีมาก ทำให้ผมต้องการจะนั่งสมาธิอีก ผมจึงตัดสินใจว่าจะไม่ยอมให้ใครมาใช้สถานที่ของผมทำอย่างอื่น ผมให้สถานที่นี่มีเพื่อการนั่งสมาธิเท่านั้น

โมดูล...คุณทำหรือยัง?

สมกับที่เป็นยอดนักบุญตัวอย่าง ร่วมบุญโมดูลทุกวันไม่เคยขาด จนถึงวันนี้ทอมมี่และครอบครัว มียอดทำบุญโมดูล 194.6เหรียญโซโลมอน หรือประมาณ 973บาทครับ และยอดรวมทั้งหมดที่พี่น้องชาวโซโลมอนช่วยกันทำโมดูลตอนนี้ คือ 20,000เหรียญโซโลมอน คิดเป็นเงินไทยประมาณ 100,000บาทครับ

พบ "วาฬออร์ก้า" 5ตัว โผล่ที่เกาะสุรินทร์

เทศกาล อาหาร และการแต่งกาย ของประเทศมาเลเซีย

ฮารีรายออิดิลฟิตรี้ จัดขึ้นหลังเดือนเราะมะฎอน (เดือนแห่งการถือศีลลอดมุสลิมทั่วโลก) โดยเริ่มตั้งแต่สิบวันสุดท้ายของเดือนเราะมะฎอน ในตอนเช้ามุสลิมในประเทศมาเลเซียจะเดินทางไปละหมาดร่วมกันที่มัสยิด จากนั้นจะเดินทางไปเยี่ยมกุโบร์หรือสุลานของบรรพบุรุษ

ถึงอยู่แสนไกล แต่ก็ไม่ตกบุญ

ในเดือนสิงหาคม พ.ศ.2550 ที่ผ่านมา ทอมมี่และครอบครัวได้ร่วมบุญสร้างหลังคาทุกๆวัน วันละ1เหรียญบ้าง 2เหรียญบ้าง ทำบุญทุกวันไม่เคยขาดเลย จนในขณะนี้รวมเป็นจำนวน 74.50เหรียญโซโลมอน (ประมาณ 372.50บาท) บูชาธรรมคุณครูไม่ใหญ่ วันอาทิตย์ที่ 2 กันยายน พ.ศ.2550 ร่วมกับเพื่อนๆในโซโลมอน จำนวน 2ตารางเมตร

“กินไม่เลือก” ระวังโรคถามหา!

ดวงตะวันแห่งโซโลมอน

เขาเคยผ่านสมรภูมิแห่งการต่อ สู้มาอย่างโชกโชน และเคยฆ่าคนตายอย่างหฤโหดมาแล้วด้วยตัวเลขที่เขาบอกว่าไม่มากนัก แต่ก็จำไม่ได้ว่ากี่ศพกันแน่ การตายจึงดูเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา เมื่อฆ่าคนได้เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจมากว่า “ข้านี่แหละเก่ง”