ไปสวรรค์เพราะถือศีลแปด ตอนที่ 2

คตินิมิตก่อนตายเป็นปัจจัยสำคัญที่จะกำหนดว่าชีวิตหลังความตายจะเป็นอย่างไร สุขหรือทุกข์ ดังนั้น ต้องหมั่นสั่งสมบุญอยู่เป็นนิตย์ เพื่อคตินิมิตก่อนตายของเราจะได้ผ่องใสไม่เศร้าหมอง

ไปสวรรค์เพราะถือศีลแปด

เพราะตั้งใจถือศ๊ลแปด แม้ในช่วงท้ายของชีวิต เมื่อละโลกแล้วจึงมีสุคติเป็นที่ไป

ศีล..ทางมาแห่งรูปสมบัติ

ศีลเป็นบ่อเกิดแห่งความสงบ ความดีงาม เนื่องจากศีลเป็นคุณธรรมที่ช่วยรักษา กาย วาจาให้เป็นระเบียบเรียบร้อย การรักษาศีลให้บริสุทธิ์จะทำให้ใจสงบ ปลอดกังวล ช่วยให้สามารถบรรลุธรรมได้โดยง่าย

ทศชาติชาดก เรื่อง ภูริทัต ตอนที่ 2 ต้นเหตุแห่งเภทภัย

และความดำรินี้เอง คือ จุดเริ่มต้นของความหายนะที่กำลังจะเกิดกับพระราชโอรสในอนาคตอันใกล้ นับแต่วันนั้น เมื่อพระราชาทรงสดับถ้อยคำสรรเสริญเยินยอของพระราชโอรสครั้งใด ก็คล้ายดั่งคมมีดที่กรีดใจทีละน้อยทีละน้อย ความริษยาก็เริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น

มงคลที่ ๑๙ งดเว้นจากบาป - สัตว์ร้าย รักษาอุโบสถ

สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งเที่ยว หาอาหาร เห็นช้างตายอยู่ข้างทาง มันดีใจคิดว่า เป็นลาภลอยชิ้นใหญ่ของเราแล้ว จึงตรงเข้าไปกัดที่งวง แต่กัดไม่เข้า จึงเปลี่ยนไปแทะที่งา ก็รู้สึกเหมือนกับแทะแผ่นหิน กัดที่หาง ก็รู้สึกเหมือนกัดสากตำข้าว ครั้นกัดช่องทวารหนักก็รู้สึกว่า ได้กินเนื้อนุ่มๆ จึงเกิดติดใจมุดเข้าไปอยู่ข้างในท้องช้าง แล้วกัดกินเครื่องในอย่างเอร็ดอร่อย

มงคลที่ ๙ มีวินัย - ศีล เส้นทางสู่ความเป็นมนุษย์

ศีล เป็นคุณธรรมที่จะคุ้มครองรักษากาย วาจา ใจ ของเราให้เรียบร้อยสมบูรณ์ เป็นคุณธรรมเบื้องต้นที่จะส่งให้เราเข้าถึงสมาธิ ปัญญา ซึ่งเป็นหนทางแห่งการบรรลุมรรคผลนิพพาน การรักษาศีลมีจุดประสงค์หลายประการด้วยกัน อย่างน้อยก็เป็นเกราะคุ้มกันชีวิตของเราในปัจจุบันชาตินี้ ไม่ให้พบกับความทุกข์ ความเดือดร้อน และความเสื่อมเสียอันสืบเนื่องจากการเบียดเบียนผู้อื่น

โหยหวนวันพระ

ชายคนหนึ่ง อยู่ในสังคมเกษตรกรรม นอกจากจะทำการเกษตรแล้ว เขายังเพาะเลี้ยงลูกวัวไว้ส่งขายด้วย...ในวัยชรา เขามีอาการเส้นเลือดในสมองตีบ และเป็นอัมพาตทั้งตัว ต้องนอนอยู่กับที่ แต่ที่น่าแปลกคือ แม้ร่างกายเป็นอัมพาต แต่เขาจะเปล่งเสียงร้องอย่างโหยหวนก้องกังวาน เหมือนเสียงของวัวที่ร้องด้วยความทุกข์ทรมาน ในทุกๆสองนาที และเสียงจะดังและถี่มากเป็นพิเศษในวันพระ...เขาเป็นอะไรกันแน่...ที่นี่...มีคำตอบ

ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 8

พระมหาชนกตรัสว่า “ท่านพูดอะไรอย่างนั้น เราทำความพยายาม แม้จะตายก็พ้นคำครหา บุคคลเมื่อกระทำความเพียร แม้จะตายก็ได้ชื่อว่า ไม่เป็นหนี้ในระหว่างหมู่ญาติ กับทั้งบิดามารดาและเทวดา อนึ่ง บุคคลเมื่อทำกิจอย่างลูกผู้ชาย ย่อมไม่เดือดร้อนใจในภายหลัง ดูก่อนเทพธิดา บุคคลเมื่อทำความเพียร แม้จะตายก็ไม่เป็นหนี้ ย่อมไม่ถูกติเตียนในระหว่างหมู่ญาติ แม้เทวดาและพรหมก็สรรเสริญ”

ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 7

ส่วนพระมหาชนกนั้น เมื่อทรงพ้นจากรัศมีการดึงดูดของน้ำและสัตว์ร้ายได้แล้ว ก็ทรงแหวกว่ายลอยคอเหมือนกับท่อนกล้วย ที่ล่องลอยอยู่ในคลื่นมหาสมุทร ท่านได้เพียรว่ายเพื่อจะข้ามข้ามมหาสมุทรด้วยกำลังแขนอยู่ถึง ๗ วัน

ยิ่งงอน ยิ่งงาม

ความจริงแล้วชีวิตของลูกก็ไม่ได้ทุกข์อะไร แต่ลูกรู้สึกอยู่ตลอดเป็นเวลานานแล้วว่า “การมีชีวิตอยู่นั้นอยู่เพื่ออะไร”