เคยแอนตี้วัด..ก็เป็นประธานกองกฐินได้

ในอดีตผมไม่ชอบวัด เพราะดูแต่สื่อสีดำที่ยิ่งดูยิ่งช้ำระกำใจ อีกทั้งสื่อนี้..ก็ให้ข้อมูลลบเกี่ยวกับวัดมาโดยตลอด ด้วยเหตุนี้พอ คุณนุ้ย มาชวนเข้าวัด ผมจึงยอมไปวัดแบบไม่เต็มใจ แถมเมาเหล้าเข้าวัดหลายครั้ง แต่พอมาวัดบ่อยเข้า ก็เลยเข้าใจธรรมะ เข้าใจบุญ และเห็นด้วยตัวเองว่าวัดไม่เหมือนข่าวที่เขาว่าไว้เลย

ชีวิตวันนี้ของหง่ายชอ (ดร.เค)

ผมเข้าวัดครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ. 2526 และได้ทำบุญกับวัดเป็นครั้งแรก ด้วยการซื้อที่ดินถวายวัด จำนวน 110 ตารางวา เป็นเงิน 6,875 บาทครับ ต่อมาเมื่อเดือนมกราคม 2539 ผมเห็นภาพวาด “มหาธรรมกายเจดีย์” สิ่งมหัศจรรย์ใหญ่ที่สุดในโลกบนหน้าปกนิตยสารผู้นำการตลาด ภาพที่ 2 ผมก็ไม่รอช้ารีบชวนคุณทัศนีย์(หวานใจของผม) ไปตัดชุดขาว เพื่อมาทำบุญที่วัดและเราก็ได้ลุยสร้างบุญกันถี่ๆทุกบุญ เพราะเรื่องบุญแผ่วไม่ได้ครับ

ทำกฐินทุกวัน..มีเงินสดๆ เข้าร้านเยอะทุกวัน

หลวงพ่อคะ..ก่อนลูกเข้าวัดลูกไม่รวยเลยค่ะ เรียกได้ว่าชีวิตคู่ของลูกเริ่มต้นจากศูนย์จริงๆ หนำซ้ำเราทั้งสองยังต้องทำงานหนักแบบอาบเหงื่อต่างน้ำ จนต้องผลัดกันถามว่า..เหนื่อยไหมคนดีมีพี่เป็นแฟน แม้ก่อนหน้านั้นจะขายอาหารตามสั่ง ซึ่งดูเหมือนได้กำไรเยอะก็จริง แต่พอหักค่านู้นนี่แล้ว..ก็ไม่เหลืออะไร

เข้ากะ เข้ากลาง เข้าเป้า รวยรอดปลอดภัย

ตั้งแต่ลูกเข้าวัดมา 24 ปี ลูกก็กวาดรางวัลครูดีเด่น และบุคคลดีเด่นหลายปีซ้อนทั้งในและต่างประเทศเจ้าค่ะ ทุกสิ่งดีๆที่ได้มาในชีวิต เป็นเพราะลูกได้น้อมนำคำสั่งสอนของคุณครูไม่ใหญ่และคุณครูไม่เล็กมาใส่เหนือเกล้า ฝึกฝนตนเองตามหลักความดีสากลเต็มที่ ทั้งทาน ศีล ภาวนา และทำหน้าที่กัลยาณมิตร จนชีวิตของลูกดีขึ้นในทุกๆด้านมาโดยตลอด

จะปิดสักกี่บัญชีก็ไม่เคยหมดเลยสักครั้ง

ก่อนจะเข้าวัดพระธรรมกายลูกและครอบครัวชอบทำบุญกันอยู่แล้วค่ะ โดยเฉพาะเทพบุตรข้างกายจะสวดมนต์ นั่งสมาธิ อาราธนาศีล 5 เป็นประจำทุกวัน แล้วไม่ว่าใครบอกบุญอะไรมาเราจะร่วมทำทุกครั้งเลย ลูกมีความสุขที่ได้ทำบุญแต่ก็มีข้อข้องใจว่านอกจากความสุขแล้ว ที่สุดของบุญคืออะไร..? แต่ตอนนั้นไม่มีใครให้คำตอบลูกได้เลยค่ะ

รวยทันที..ไม่ต้องรอตอนแก่ !!!

สิ่งที่เกิดกับชีวิตผม เหลือเชื่อจริงๆ นะครับ หากย้อนไป 5 ปีก่อน ถ้าผมไม่มีกัลยาณมิตรที่ชื่อ แบงค์ (เถ้าแก่วัยกระเตาะ) ชวนผมมาเป็นประธานกองกฐิน ปัจจุบันผมก็คงเป็นแค่พนักงานจนๆ ในบริษัทแห่งหนึ่งเท่านั้น เพราะผมไม่เคยคิดจะเข้าวัด อีกทั้งยังแอนตี้การทำบุญทีละมากๆ เนื่องจากคนอย่างผมทำบุญครั้งละ 20 ถึง 100 บาท ก็ถือว่า..ดูหล่อมากแล้วครับ

ทะลวงจุดมืดมิด เพราะเป็นประธานกองกฐิน

หลวงพ่อคะ..ลูกเข้าวัดพระธรรมกายมานานถึง 10 ปีแล้วค่ะ เข้ามาตั้งแต่ปี 2546 ขึ้นพนาวัฒน์ปฏิบัติธรรมก็ 20 กว่าครั้งแล้วค่ะ อีกทั้งยังทำบุญทุกบุญมาตลอด บางงานก็ทำระดับ S บางงานก็ทำระดับ M แต่พอทำแล้วลูกก็รู้สึกเฉยๆ ค่ะ ทั้งๆ ที่ลูกเองก็อยากปลื้มเหมือนคนอื่นเขานะคะ แต่ทำไมลูกกลับรู้สึกเฉยๆ ก็ไม่ทราบ

ฮวงจุ้ยดีหรือจะสู้มีบุญ

หลวงพ่อครับ พูดแล้วมันเศร้า เพราะก่อนผมเข้าวัด ธุรกิจโรงพิมพ์ติดหนี้หลายล้านบาทเลยครับ หนำซ้ำยังติดหนี้มานานเกือบ 30 ปี เรียกได้ว่า..ติดแบบมาราธอน โดยไม่มีวี่แววว่าจะหลุดหนี้ได้เลยครับ แต่ผมก็ไม่คิดจะหนี ไม่คิดจะย้าย

พี่ชายที่แสนสามดี

พี่ชายคนที่ 4 ที่แสนดีของลูกคนที่เป็นกัลยาณมิตรชวนลูกเข้าวัดนั้น ยังได้เป็นกัลยาณมิตรให้ลูกสาวของลูกอีกด้วย และยังได้นำลูกแก้วมาให้หลานเพื่อเอาไว้ให้ตรึกก่อนนั่งสมาธิ พอลูกสาวของลูกดีใจมากรับลูกแก้วไว้ในมือแล้วก็พูดขึ้นว่า “หม่าม้า...นี่คืออาณาจักรของหนู”

เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ขนาดเฟรซชี่ยังเจออานุภาพ

ลูกเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาน้องใหม่ค่ะ หรือจะเรียกลูกว่า “เฟรซชี่” ก็ได้ เพราะลูกเพิ่งเข้าวัดได้ไม่ถึงปีเลยค่ะ ซึ่งลูกก็ขอสารภาพนะคะว่า..ก่อนหน้านี้ ลูกไม่เคยคิดว่า ตัวเองจะต้องเข้าวัดเลย ทั้งๆ ที่ลูกมีพี่สาวที่แสนดีเป็นอุบาสิกาอยู่วัด ภาพที่ 2 อีกทั้งแม่ก็มาวัด คือ ต่อให้ทุกคนชักชวนเข้าวัดยังไง ลูกก็ยังรู้สึกเฉยๆ อยู่ดีค่ะ