คนที่ท่องจำตำราได้มาก แต่มัวประมาทเสีย
คนที่ท่องจำตำราได้มาก แต่มัวประมาทเสีย ไม่ทำตามคำสอน ย่อมไม่ได้รับผลที่พึงได้จากการบวช เหมือนเด็กเลี้ยงโค นับโคให้คนอื่นเขา
ถึงจะท่องจําตําราได้น้อย แต่ประพฤติชอบธรรม
ถึงจะท่องจําตําราได้น้อย แต่ประพฤติชอบธรรม ละราคะ โทสะ และโมหะได้ รู้แจ้งเห็นจริง มีจิตหลุดพ้น ไม่ยึดมั่น ถือมั่น ทั้งปัจจุบันและอนาคต เขายอมได้รับผลที่พึงได้จากการบวช
สละชีวิตเป็นทาน(ปรมัตถบารมี)
หากว่าปราชญ์พึงเห็นแก่สุขอันไพบูลย์ เพราะยอมเสียสละสุขส่วนน้อย เมื่อผู้มีปัญญาเล็งเห็นสุขอันไพบูลย์แล้ว ก็ควรสละสุขส่วนน้อยเสีย
เอาเวลาช่วงเช้ามานั่งสมาธิ ดื่มด่ำกับความสุขภายใน
ลูกก็เอาเวลาช่วงเช้ามานั่งสมาธิ ดื่มด่ำกับความสุขภายใน แล้วก็ไปเปิดร้านในช่วงบ่าย พอนั่งสมาธิเสร็จก็จะอธิษฐาน ว่าขอให้มีออเดอร์แบบที่เป็นกลุ่มปาร์ตี้ ซัก 3-4 ออเดอร์ เพราะว่าถ้ามีกลุ่มปาร์ตี้ รายได้จะเท่ากับทำงานทั้งอาทิตย์เลย เพียงทำแค่ 1 วัน แล้วลูกก็ทำสำเร็จอย่างที่อธิษฐานจริงๆ มีออเดอร์เป็นกลุ่มปาร์ตี้มาตลอดลูกไม่ต้องเหนื่อยมาก ทำงานน้อย มีรายได้มาก มีเวลาไปนั่งสมาธิ
บุญไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเอง
เมื่อยังไม่หมดกิเลส ต้องสร้างบุญให้เต็มที่ เพราะ "การสั่งสมบุญเป็นเหตุนำมาซึ่งความสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า" นั่นเอง ...และที่สำคัญ "บุญไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเอง"
บันทึกประวัติศาสตร์การสร้างสันติภาพจากสันติสุขภายใน เมืองอิโลอิโล แสงสว่างจากฟิลิปปินส์
วันนี้ฉันขอเป็นตัวแทนชาวปินอย เล่าเรื่องราวประวัติศาสตร์ สำคัญที่กำลังจะเกิดขึ้น ณ หมู่บ้าน สะวันน่า เมืองอิโลอิโล ประเทศฟิลิปปินส์ ในวันพระจันทร์เต็มดวง คือวันจันทร์ที่ 14 เม.ย. 2557 นี้ค่ะ
มงคลที่ ๑๙ งดเ้ว้นจากบาป - บาปไม่กล้ำกราย
ด้วยพุทธานุภาพ ทำให้นายพรานปล่อยลูกธนูไปไม่ได้ ครั้นจะลดคันธนูลงก็ลดไม่ได้ ได้แต่ยืนง้างธนูอยู่นานจนเมื่อย จะเปลี่ยนอิริยาบถอื่นก็เปลี่ยนไม่ได้ ลูกๆ ทั้งเจ็ดของนายพรานเห็นว่า สายแล้วพ่อของตนยังไม่กลับบ้าน สงสัยพ่อจะมีอันตราย จึงพากันออกตามหา พบพ่อยืนโก่งธนูหันไปทางพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พวกเขาคิดว่า บุรุษนี้คงจะเป็นศัตรูของพ่อ ลูกของนายพรานทั้ง ๗ คน จึงโก่งธนูเล็งลูกศรไปทางพระบรมศาสดา
ถึงจะท่องจำตำราได้น้อย แต่ประพฤติชอบธรรม
ถึงจะท่องจำตำราได้น้อย แต่ประพฤติชอบธรรม ละราคะ โทสะ และโมหะได้ รู้แจ้งเห็นจริง มีจิตหลุดพ้น
มงคลที่ ๓ บูชาบุคคลที่ควรบูชา - ใจที่เลื่อมใสปิดอบายภูมิ
ในยุคนั้น พระสุสัญญกเถระบังเกิดในตระกูลมีชื่อเสียงตระกูลหนึ่ง เมื่อเจริญวัยขึ้นได้ฟังคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธ เจ้า ที่ตรัสให้เห็นภัยในวัฏสงสาร และอานิสงส์ของการทำใจให้เลื่อมใส ท่านเกิดศรัทธาอย่างยิ่งจึงคิดว่า เวลาชีวิตของมนุษย์นี้ ประเดี๋ยว ก็วันประเดี๋ยวก็คืน ควรที่เราจะรู้จักจับแง่คิดในการเอาบุญ รู้จักระวังไม่ให้อกุศลบังเกิดขึ้นในใจ ตั้งแต่นั้นมา ท่านตั้งใจสำรวมระวังตลอดเวลา ไม่ให้อกุศลทั้งหลายเข้ามาในใจของตน
แอบถ่าย เดี่ยว 7 ‘แต้พานิช’ บราเธอร์
