"นอนกรน"ภัยใกล้ตัว อย่ามองข้าม อาจถึงตาย
ในหลวงทรงขอให้ระลึกถึงชาวนาทุกครั้งที่กิน "ข้าว"
อบต.คลองสาม-คณะศิษย์วัดพระธรรมกาย จัดงานบุญพิธีเจริญพระพุทธมนต์
อบต.คลองสาม ร่วมกับคณะศิษย์ฯ วัดพระธรรมกาย จัดงานบุญพิธีเจริญพระพุทธมนต์ ทำบุญตักบาตร และบำเพ็ญประโยชน์ เฉลิมพระเกียรติ ๖๖ พรรษา สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ - ส่งข้าวสารอาหารจากพิธีทำบุญตักบาตรฯ ช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมจากเหตุเขื่อนทรุดตัวที่ สปป.ลาว
ม.แม่โจ้ จัดพิธีตักบาตรพระ 100 รูป
มหาวิทยาลัยแม่โจ้ จังหวัดเชียงใหม่ จัดพิธีตักบาตรพระเพื่อเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
วัดพระธรรมกายมอบหน้ากากอนามัยแก่ วัด-โรงพยาบาล รวมกว่า 14,000 ชิ้น
วัดพระธรรมกายมอบหน้ากากอนามัยป้องกันไวรัสโควิด-19 แก่วัดรวมทั้งโรงพยาบาล ทั้งในประเทศและต่างประเทศ รวมกว่า 14,000 ชิ้น
รู้สึกปลอดภัย เหมือนเอาใจใส่เซฟ
หากจะมีพระอินทร์จำแลงลงมาบอกว่า “ธรรมะไม่มีจริง สิ่งที่ผมเห็นมันไม่ใช่” ผมก็จะตอบว่า “ผมเชื่อมั่นในสิ่งที่ผมเห็น ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะผมพิสูจน์สิ่งนี้ด้วยตัวเองแล้ว” อีกทั้งผมก็จะถามพระอินทร์กลับไปว่า “หากไม่ใช่ แล้ว ทำไมมีพระหลายรูปเห็นองค์พระที่อยู่กลางท้องเหมือนๆ กัน ให้ท่าน (พระอินทร์) ลองมานั่งสมาธิด้วยกันไหม เพื่อพิสูจน์กันให้เห็นๆไปเลย”
วัดพระธรรมกาย มอบกล้องเทอร์โมสแกนแก่รพ.ธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ
วัดพระธรรมกาย และคณะศิษยานุศิษย์วัดพระธรรมกาย มอบกล้องเทอร์โมสแกนสนับสนุนโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ
อดีต ส.จ. ต้นบุญต้นแบบ ปิดบ่อนไก่ชน
ตอนเป็นฆราวาส คนสระบุรีเรียกกระผมว่า “ส.จ.เปี๊ยก” เพราะเคยเป็นสมาชิกองค์การบริหารส่วนจังหวัดสระบุรี 4สมัย เป็นรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด 2สมัย และเคยเป็นที่ปรึกษารัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ฯพณฯ สมชาย สุนทรวัฒน์ หนึ่งสมัย ปัจจุบันเป็นกรรมการผู้จัดการ บริษัทอโกรเมด (Agromed) จำกัด เป็นบริษัทฯที่นำเข้าผลิตภัณฑ์ยาสัตว์จากต่างประเทศ
อะไร...ที่ทำให้ต้องเปลี่ยนใจ
พออ่านไป...อ่านไป...ผมก็รู้สึกว่า มันโดนตัวเองอย่างจัง คิดว่า ทำไมมันช่างเหมือนความรู้สึกของผมเสียเหลือเกิน ผมโทรศัพท์ติดต่อผู้นำบุญทันที (ชื่อ พี่อ้อย เป็นคุณแม่ของ คุณองอาจ ธรรมนิทา) และนับจากวันนั้น ประตูใจที่ถูกปิดมานานเกือบ 20ปี ก็เริ่มแง้มเปิดขึ้น ทำให้ผมยอมมาวัดครั้งแรก เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ.2549 ซึ่งตรงกับช่วงธุดงค์ปีใหม่พอดี
จงถอนวัชพืชแห่งความสงสัยออก
ผมนิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกเหมือนตัวหายไป เหลือแต่เส้นขอบโครงร่างกายกับองค์พระที่กลางท้อง ชัดเจนจนเห็นขดก้นหอยวนตามเข็มนาฬิกา ผมรู้สึกตื่นเต้นและสงสัยว่า ตัวผมคิดไปเองหรือเปล่า แต่ก็ฉุกคิดถึงคำสอนที่ว่า “จงถอนวัชพืชแห่งความสงสัยออก แล้วปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งความเชื่อมั่นว่า ที่ศูนย์กลางกายของเรามีดวงธรรมและพระธรรมกายอยู่จริง”