ผลการปฏิบัติธรรม อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน รุ่นหนึ่งแสนคน
อุบาสิกาแก้ว แพทย์หญิงลำพู โกศัลวิทย์
พบ 34 ร.ร.ดังทั่วกรุงโซนอันตราย ร้านเหล้า-เกม-คาราโอเกะ-อาบอบนวด ล้อมรอบ
บวชสองชั้น...มุ่งมั่นเป็นพระแท้
แล้วอยู่ๆเสียงพิธีกรงานบวชก็ดังขึ้น ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมา ผมรีบเช็ดน้ำตาเพราะอายสาธุชน ผมปลื้มมาก ปีติมาก อย่างบอกไม่ถูก ปลื้มมากที่การบวชครั้งนี้ ผมได้เป็นเนื้อนาบุญให้โยมพ่อ โยมแม่และญาติโยมสาธุชน ทุกย่างก้าวของผม คือ การจรดใจไว้ที่กลางท้อง และกลางองค์พระ
โชโชโลซ่า ตอน หนึ่งปีที่รอคอย
หนึ่งปีที่ผ่านมา กับการเติบโตไปพร้อมๆกับชุมชนของเรา ในมหานครโจฮันเนสเบิร์ก ทุกคนในโจเบิร์ก ไม่ได้เป็นแค่ “ส่วนหนึ่ง” ของความสำเร็จ แต่ว่า “ทุกคน” คือ “ทั้งหมด” ของความสำเร็จ ในการสร้างสันติภาพ ซึ่งยากที่จะบังเกิดขึ้นได้ ในทวีปแอฟริกา แต่สิ่งนี้ไม่ใช่ความฝัน แต่จะเป็นความจริงขึ้นสักวัน
มงคลที่ ๒๔ มีความสันโดษ - รู้จักพอ ก่อให้เกิดสุข
การเปลี่ยนแปลง คือ การแสวงหา นั่นคือ สัญญาณบอกให้เรารู้ว่า เรายังไม่พบของที่ดีจริง จึงเบื่อหน่ายเร็ว หายเห่อเร็ว เมื่อเบื่อก็เปลี่ยนแปลง แสวงหากันต่อๆ ไปอย่างนั้น การแสวงหาที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้แหละ ที่เรียกว่าไม่สันโดษ
ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่
บุญคุณของแม่...ยิ่งใหญ่ ยากที่จะหาคำใดมาบรรยาย...เป็นลูกผู้ชาย ต้องบวชให้แม่อย่างน้อยหนึ่งพรรษาเพื่อแทนคุณท่าน
มงคลที่ ๕ มีบุญวาสนามาก่อน - ชีวิตที่ลิขิตได้ด้วยบุญ
ปกติของคนตระหนี่จะไม่ชอบให้ ทาน เพราะเขากลัวความจน กลัวว่าทรัพย์ที่ให้ไปจะสูญเปล่า แต่ผู้รู้กลับบอกว่า ยิ่งให้จะยิ่งได้ เพราะการทำความดีใดๆ ที่จะไม่ส่งผลนั้น เป็นไม่มี หากเริ่มดำรงตนอยู่ในสถานะของผู้ให้ ใจของเราจะสูงขึ้น เป็นอิสระจากความตระหนี่ และจะขยายออกไปอย่างไม่มีประมาณ เมื่อถึงขีดถึงคราวที่บุญส่งผลจะได้รับเกินควรเกินคาดทีเดียว แม้ตัวเรายังรู้สึกอัศจรรย์ในตัวเอง
ฝากเร็วได้เร็ว...ฝากช้าได้ช้า
ผมกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆนะครับ ที่ทำให้ผมและครอบครัวได้มีส่วนในบุญใหญ่ สร้างหลังคามหารัตนวิหารคด ผมคิดว่า การทำบุญก็เหมือนกับการฝากเงินกับธนาคาร คือ ถ้าเราฝากเร็ว เราก็จะได้ดอกเบี้ยเร็ว ถ้าฝากช้า ก็จะได้ดอกเบี้ยช้า ครอบครัวของผมเลือกที่จะฝากเร็วครับ
มงคลที่ ๒๑ ไม่ประมาทในธรรม - ความไม่ประมาท
แม้แต่สัตว์เดียรัจฉานในแคว้นกุรุ ยังประกอบด้วยการเจริญสติถึงเพียงนี้ ไม่ยอมเป็นผู้ประมาทในชีวิตแม้มีมรณภัยมาถึง เราทุกคนซึ่งได้โอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์ มีชีวิตที่ประเสริฐกว่า มีสองแขนสองขา มีสติปัญญา สามารถทำความดี ได้เต็มที่มากกว่า เราจึงควรดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท
"ดวงนี้คือดวงอะไรคะ"
เมื่อต้นเดือนมกราคม พ.ศ.2551 ดิฉันได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ ขณะที่กำลังนั่งสมาธิอยู่นั้น ดิฉันก็เห็นตัวเองอยู่บนปากปล่อง และก็เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯมาปรากฏ บอกว่า “ดิ่งลงไป” ดิฉันก็พยายามดิ่งลงไป แต่ก็ได้ประมาณ 2 ใน 3 ของปล่องแล้วก็ลอยขึ้นมาอีก พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯจึงบอกว่า “ข้าจะดิ่งให้ดู”