หลุดพ้นจากเวร
เพราะเหตุใด พวกเธอจึงจองเวรกันอย่างนี้ ถ้าหากพวกเธอไม่มาพบเราแล้ว เวรของพวกเธอจะเป็นเช่นนี้อยู่ชั่วกัป เหมือนเวรของงูกับพังพอน ของหมีกับไม้ตะคร้อ ของกากับนกเค้า เพราะฉะนั้น จงเลิกจองเวรกันเถิด เพราะเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (13)
หลวงพ่อได้คุยถึงเรื่องการทำพระผงของขวัญ ท่านบอกว่า “เณร...หลวงพ่อทำพระนี้ 84,000พระธรรมขันธ์ พระของหลวงพ่อนี้อาราธนาพระพุทธเจ้า อาราธนาพระอรหันต์ มาทำพิธีตลอดไตรมาส พระของหลวงพ่อเป็นของเป็นไม่ใช่ของตาย ช่วยได้ในเวลาคับขัน และมีสมบัติไม่ขาดสาย”
แค่ลมปากคน
เมื่อถูกนินทาหรือได้รับการสรรเสริญต้องมีสติ คือต้องพิจารณาให้ดีว่า ที่เขาด่าว่านินทา หรือที่เขาชมเขาสรรเสริญนั้นมีความเป็นจริงเพียงใด ควรปรับปรุงตัวหรือไม่
สังคมในอุดมคติ
ผู้ที่แผ่เมตตาเป็นประจำ จะทำให้หลับเป็นสุข ตื่นเป็นสุข ไม่ฝันร้าย หากฝันก็ฝันแต่เรื่องที่เป็นสิริมงคล จะเป็นที่รักทั้งของมนุษย์ และอมนุษย์ เทวดาจะคุ้มครองรักษา ศัสตราวุธ อัคคีภัย ภัยพิบัติทั้งหลายจะไม่มากลํ้ากราย จะทำให้เป็นผู้มีจิตใจมั่นคง ผิวพรรณวรรณะผ่องใส เป็นผู้ไม่หลงทำกาละ แม้ละโลกไปแล้ว จะเข้าถึงพรหมโลก
ศรีภรรยา เทพธิดาในบ้าน
เมื่อได้ฟัง พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว เทศน์ในมงคลชีวิตว่า “ถ้าคนไม่มีศีลเอาไปแลกกับหมา ชาวบ้านยังไม่เอาเลย” ซึ่งก่อนหน้านั้นผมผิดศีลเกือบทุกข้อ ฟังแล้วก็ได้คิด “เอ...เรายังมีค่าน้อยกว่าสุนัขเลยเหรอ” จึงฮึด ตัดใจหักดิบทีละข้อ จนมาถึงข้อที่ยากที่สุดคือข้อ5 แล้วผมก็หยุดดื่มได้ตลอดช่วงเข้าพรรษา
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 17
ข้าแต่พระราชกุมาร พระวาจาของพระองค์ช่างไพเราะเสียจริง พระองค์มีพระดำรัสตรัสสละสลวยถึงเพียงนี้ แต่เหตุไฉน ก่อนนี้พระองค์ถึงไม่ทรงตรัสสิ่งใดกับพระชนกและพระชนนีเลย ขอพระองค์จงเสด็จกลับพระนครเถิด การอยู่ในป่าคนเดียวจะมีประโยชน์อะไร
สามเณรแก้วแห่งบังคลาเทศ
กิจวัตรประจำวันของสามเณรทุกรูป คือ ตื่นนอนเวลา 3.00น. เริ่มเรียนพระสูตรตอนตีสี่ ปกติแล้วพระ เณร ส่วนใหญ่ในประเทศบังคลาเทศ ไม่มีการบิณฑบาต เพราะชุมชนชาวพุทธมีอยู่น้อย ยกเว้นในวัดใหญ่ๆเท่านั้น ช่วงบ่าย เริ่มเรียนหนังสือตั้งแต่เวลา 14.00น.
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 15
ดูก่อนสารถี เราไม่ใช่เทวดา ไม่ใช่คนธรรพ์ ไม่ใช่ท้าวสักกะผู้ให้ทานในกาลก่อน เราเป็นโอรสของพระเจ้ากาสิกราชผู้ที่ท่านกำลังจะฆ่าเสียในหลุมนั่นแหละ เราเป็นโอรสของพระราชาผู้ที่ท่านอาศัยร่มพระบารมีเลี้ยงชีวีตอยู่ ดูก่อนสารถี ถ้าท่านฆ่าเราเสียในป่า ท่านก็ทำสิ่งที่ไม่เป็นธรรม
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 16
จึงกลับมาแลดูพระองค์ก็จำได้ ว่า ใช่พระเตมิยราชกุมารแน่แล้ว จึงหมอบลงแทบพระบาทของพระโพธิสัตว์ ประคองอัญชลีทูลวิงวอนว่า “ข้าแต่พระราชโอรส ขอพระองค์จงเสด็จกลับพระนครเถิด ข้าพระบาทจะนำพระองค์กลับสู่ราชมณเฑียร ขอพระองค์จงครองราชย์สมบัติ ขอจงทรงพระเจริญ พระองค์จะอยู่ทำอะไรในป่านี้เล่า
